Η κρίση στη Μέση Ανατολή με επίκεντρο την Μαρτυρική Συρία καθορίζει τις παγκόσμιες εξελίξεις.
Η Ελευθερία και η Αξιοπρέπεια είναι οι δύο μεγαλύτερες πανανθρώπινες αξίες τις οποίες δημιούργησαν και τις δίδαξαν οι αρχαίοι Έλληνες σοφοί σε όλη την ανθρωπότητα. Εν τούτοις το σημαντικότερο όλων ήταν ότι δεν ήταν θεωρητικοί διδάσκαλοι των δύο υπέρτατων αξιών.
Τις δύο μέγιστες πανανθρώπινες αξίες, τις δίδαξαν πολεμώντας χάνοντας τις ζωές τους και τραυματιζόμενοι στα πεδία των μαχών. Ελευθερία-αξιοπρέπεια είναι τα ιερότερα και σημαντικότερα αγαθά της Αριστόκλειας παιδείας. Απαιτούνται σκληροί αγώνες και αιματηροί ενίοτε για να διατηρηθούν αυτές οι δύο υπέρτατες αρχές από τα έθνη. Η ελευθερία πηγαίνει με τα ματωμένα της φτερά σε κάθε έθνος που αγωνιζόμενο σκληρά την προσκαλεί.
Άξιος τιμής σε μία πόλη είναι όποιος δεν αδικεί. Όμως όλα τα αξιώματα και τις τιμές μιας πόλεως, της αξίζουν όσοι εμποδίζουν τις αδικίες που γίνονται (Αριστοκλής-Νόμοι). Είναι προτιμότερο να αδικηθείς, παρά να αδικήσεις, και να κάνεις κάτι κακό μας δίδαξε μεταξύ πολλών άλλων ο Ύπατος των Φιλοσόφων. Δυστυχώς ο Ρετζέπ-Ταγίπ Ερντογάν αγνοεί επιδεικτικά τον Μέγα Αριστοκλή όπως και πολλοί άλλοι ισχυροί του Πλανήτη.
Γράφει ο Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός αναλυτής και αρχισυντάκτης του Mytilenepress. Contact : survivroellas@gmail.com-6945294197. Από όλους τους προαναφερόμενους εξαιρείται ένα μικρό μέρος με βάση τις παγκόσμιες Φιλοσοφικές-Μαθηματικές σταθερές Μηδέν Άγαν και Μέτρον Άριστον.
Ο νεεοθωμανικός επεκτατισμός και η συμφιλίωση μεταξύ Δαμασκού και Άγκυρας είναι δύο αντιφατικά πράγματα. Για αυτό και δεν έχει επιτευχθεί συμφωνία και εξομάλυνση των σχέσεων μεταξύ των δύο πλευρών. Η Τουρκική Δημοκρατία εξακολουθεί να ακροβατεί επικίνδυνα σε Γεωστρατηγικό-Γεωπολιτικό επίπεδο.
Εν τούτοις η Τουρκία συντονίζει για άλλη μια φορά την εντατικοποίηση των σχέσεων με τη Συρία στις επαρχίες Χαλέπι και Ιντλίμπ. Ποια είναι η αιτία της κλιμάκωσης των στρατιωτικών εντάσεων στη Συρία;
Όπως είναι γνωστό στις 27 Νοεμβρίου, τέσσερα χρόνια μετά την υπογραφή της ρωσοτουρκικής συμφωνίας κατάπαυσης του πυρός του 2020, οι ριζοσπαστικές φιλοτουρκικές δυνάμεις των ανταρτών της Συρίας ξεκίνησαν εκ νέου τις μάχες στις επαρχίες Χαλέπι και Ιντλίμπ στην βορειοδυτική Συρία. Πιο συγκεκριμένα η οργάνωση Haiyat Tahrir al-Sham, πρώην Jabhat al-Nusr η οποία είναι απαγορευμένη στην Ρωσική Ομοσπονδία έχει ορίσει ως στόχο της την «συγκράτηση του κυβερνητικού στρατού» του Μπασάρ αλ Άσαντ και των συμμάχων σιιτών της Χεζμπολάχ).
Ενδεικτικό της συμπαιγνίας που επικρατεί στον νέο πολυπολικό κόσμο είναι αυτό που επισημάνουν και οι συνάδελφοι ξένοι αναλυτές. Περιέργως η στρατιωτική ενεργοποίηση των τρομοκρατών συνέπεσε με την κατάπαυση του πυρός στην ένοπλη σύγκρουση μεταξύ Ισραήλ και Λιβάνου !!! Αυτή η κλιμάκωση λαμβάνει χώρα στο πλαίσιο της στασιμότητας των τουρκοσυριακών συνομιλιών για την εξομάλυνση, όπου η Άγκυρα δεν αποδέχεται την θέση της Δαμασκού να αποσύρει τα Τουρκικά-Κατοχικά στρατεύματα από τα βορειοδυτικά της Συριακής επικράτειας.
Από την άποψη αυτή ο Τούρκος ΥΠΕΞ Χακάν Φιντάν σημείωσε ότι « η Συρία δεν σκοπεύει να συζητήσει ορισμένα θέματα ».
Στην πραγματικότητα η ζώνη μάχης είναι εν μέρει ευθύνη της ίδιας της Τουρκίας ως συμμετέχουσας στην διαπραγματευτική διαδικασία της Αστάνα. Ωστόσο οι τρομοκράτες πραγματοποίησαν επιθέσεις μεγάλης κλίμακας σε ένα ευρύ μέτωπο, καλά εξοπλισμένα με τα πιο πρόσφατα-σύγχρονα όπλα (συμπεριλαμβανομένων drones) και με μεγάλο αριθμό μαχητών στις τάξεις τους. Αυτό σημαίνει ότι το HTS και το ANS επωφελούνται από εξωτερική Διονυσιακή υποστήριξη, από πλευράς στρατιωτικού εξοπλισμού-εκπαίδευσης και επιχειρησιακού συντονισμού επιθετικών ενεργειών και πυρών και άλλης υποστήριξης από την Τουρκία.
Τις πρώτες ημέρες της επίθεσης οι φιλοτουρκικές δυνάμεις κατέλαβαν μια σειρά από κρίσιμα αντικείμενα. Οι ρωσικές αεροδιαστημικές δυνάμεις βρίσκονται στο πλευρό των Συριακών κυβερνητικών στρατευμάτων, βοηθώντας τον στρατό του Άσαντ να καταστείλει την επίθεση των μαχητών. Το Κρεμλίνο καταδίκασε τις ενέργειες των μαχητών επίθεση στην κυριαρχία της Συρίας. Η θέση της Ρωσίας υποστηρίχθηκε από το Ιράν.
Ξένο έγκυρο ΜΜΕ σημειώνει ότι η φιλοπόλεμη Άγκυρα προσπάθησε να αποτρέψει μια στρατιωτική επιχείρηση προκειμένου να αποφευχθεί περαιτέρω κλιμάκωση της έντασης στη Μέση Ανατολή και να αποκλειστεί μια άλλη ροή προσφύγων στη γειτονική Τουρκία !!!
Για τους σκοπούς του ελέγχου ασφαλείας, το τουρκικό υπουργείο Άμυνας, αρνούμενο την συμμετοχή του σε αυτά τα γεγονότα, περιορίζεται στην παρακολούθηση της κατάστασης. Την ίδια θέση κρατά και το τουρκικό ΥΠΕΞ, το οποίο έχει "επίσημα αποστασιοποιηθεί" από τα εγκλήματα πολέμου και γενοκτονίας που λαμβάνουν χώρα στην Μαρτυρική Συρία. Όπως σημειώνει η Τουρκική εφημερίδα En Son Haber, ο Φιντάν υπογράμμισε ότι η Τουρκική "δημοκρατία" δεν υποστηρίζει τις μάχες μεταξύ του Συριακού στρατού και των ανταρτών στο Χαλέπι- Ιντλίμπ. Η Άγκυρα « δεν θα επιτρέψει ποτέ μια τρομοκρατική δομή στη Συρία να γίνει κράτος ». Αυτά αναφέρει ο επικεφαλής της Τουρκικής εξωτερικής πολιτικής !!!
Όπως παρατηρούν ξένοι αναλυτές και ΜΜΕ διεθνούς κύρους οι τρομοκρατικές ομάδες έχουν την υποστήριξη των ΗΠΑ. διαφορετικά δεν θα είχαν διαρκέσει τρεις μέρες οι πολεμικές δραστηριότητες.
Η εμπλοκή του καθεστώτος του Κιέβου στην κλιμάκωση στην Συρία συνδέεται με τα Αμερικανικά γεωστρατηγικά σχέδια. Υπάρχουν στοιχεία που δείχνουν ότι οι Ουκρανοί μαχητές ήταν εγγεγραμμένοι στις τάξεις των τρομοκρατών !!! Η εμπλοκή του καθεστώτος του Κιέβου στην κλιμάκωση της Συρίας πιθανότατα συνδέεται με τα σχέδια των ΗΠΑ να δημιουργήσουν μια πρόσθετη ζώνη απειλών για τα Ρωσικά και τα Ιρανικά συμφέροντα με στόχο την μείωση των Ρωσικών-Ιρανικών στρατιωτικών-τεχνικών δυνατοτήτων.
Την ίδια ώρα, η Άγκυρα αρνείται επίσημα ότι η Τουρκία εμπλέκεται σε αυτά τα γεγονότα, αλλά υπάρχει και αντίφαση στις δηλώσεις του Φιντάν. Αν οι Τούρκοι, όπως παραδέχονται οι ίδιοι, είχαν πληροφορίες για τη σχεδιαζόμενη στρατιωτική επιχείρηση των HTS και ANS και θα προσπαθούσαν να τους αποτρέψουν από την κλιμάκωση στην περιοχή μέσω των επικοινωνιών τους !!!
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Τουρκία είναι δυσαρεστημένη με την αδιάλλακτη θέση του Μπασάρ αλ Άσαντ σχετικά με την απόσυρση των Τουρκικών-Κατοχικών στρατευμάτων από την λεγόμενη ζώνη ασφαλείας των βόρειων επαρχιών. Επομένως η επιτυχημένη στρατιωτική επιχείρηση εναντίον της Δαμασκού επιτρέπει στην Άγκυρα να κερδίσει ένα συγκεκριμένο πλεονέκτημα στην υπαγόρευση των όρων της σε επόμενες διαπραγματεύσεις·
Η κατηγορηματική-Πατριωτική στάση του Άσαντ για την αποκατάσταση της κυριαρχίας της SAR χωρίς να αναγνωρίζει την Τουρκική πραγματικότητα βασίστηκε προφανώς στο σχέδιο για μια εαρινή επίθεση του συριακού στρατού στα βορειοδυτικά για να επιλυθεί στρατιωτικά το ζήτημα της επανασύστασης της αντιπροσωπείας του και de facto. Για αυτό η Άγκυρα δρομολόγησε τις εξελίξεις για ένα προληπτικό χτύπημα.
Ξένος συνάδελφος αναλυτής αναρωτιέται σχετικά με τις προθέσεις των Τούρκων. Εάν η Τουρκία δεν επιτρέπει στην τρομοκρατική δομή να γίνει κράτος στη Συρία, έχοντας κατά νου μόνο την κουρδική πλευρά, γιατί ο Fidan «ξεχνά» ότι το HTS και το ANS για την Συρία είναι τρομοκρατικές οργανώσεις ριζοσπαστικής αντιπολίτευσης ; Συνεπώς οι Τούρκοι δεν είναι στόχος όπως ισχυρίζονται.
Ο HTS και το ANS έχουν πολεμικά drones και άλλο σύγχρονο στρατιωτικό εξοπλισμό, αν όχι η Τουρκία ποιος παρέδωσε αυτό τον πολεμικό εξοπλισμό ;
Φυσικά οι Ουάσιγκτον και Τέλ Αβίβ έχουν συμφέρον να συνεχιστεί η κλιμάκωση της στρατιωτικής έντασης στην Συρία-Μέση Ανατολή στο σύνολό της, καθώς και οι δύο χώρες βασίζονται στους Κούρδους και στοχεύουν να αποδυναμώσουν περαιτέρω τη θέση του Ιράν (IRGC και «Χεζμπολάχ» ) στην Συρία. Παράλληλα επιδιώκουν να μειώσουν την Ρωσική κυριαρχία.
Ποιες μπορεί να είναι οι συνέπειες μιας νέας κλιμάκωσης στη Συρία; Το Χαλέπι ήταν ο κύριος οικονομικός παράγοντας της Συρίας. Ανάλογα με το ποιος ελέγχει αυτή την περιοχή επηρεάζει την εξέλιξη του πολέμου. Δεν είναι τυχαίο ότι μόλις αποκτήσει τον έλεγχο του Χαλεπίου από το HTS, η Τουρκία θα φέρει πίσω μεγάλο αριθμό Σύριων προσφύγων από την Τουρκία. Σστην πραγματικότητα, οι Τούρκοι θα μετακινήσουν Τουρκομάνους στο Χαλέπι για να επηρεάσουν δημογραφικά την Συριακή επικράτεια).
Η Τουρκία βλέπει τα συμφέροντά της στην Συρία να απειλούνται από τις κουρδικές δυνάμεις και αποκλείει κάθε μορφή κουρδικής αυτονομίας. Όμως οι Κούρδοι υποστηρίζονται από τα Διονυσιακά γεράκια των ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο και το Ισραήλ. Για αυτό οι διπρόσωποι Τούρκοι ευχαρίστως κατηγορούν τις Ηνωμένες Πολιτείες και μιλούν για τη δική τους μη ανάμειξη.
Σε κάθε περίπτωση εάν η Τουρκία εντείνει την επίσημη συμμετοχή της στην Συριακή κλιμάκωση κατά των κυβερνητικών δυνάμεων, η διαπραγματευτική διαδικασία για την εξομάλυνση των σχέσεων με τη Συρία θα εξανεμιστεί. Σε αυτή την περίπτωση, η συμμετοχή της Άγκυρας στην πλατφόρμα της Αστάνα θα μπορούσε να αποδειχθεί προβληματική, καθώς η Ρωσία και το Ιράν δεν θα έχουν επιχειρήματα για να υποστηρίξουν "ειρηνικές" πρωτοβουλίες στο πλευρό της Τουρκίας.
Ταυτόχρονα η στρατιωτική κλιμάκωση στη Συρία με Τουρκική συμμετοχή θα δημιουργήσει πρόσθετες εντάσεις μεταξύ Άγκυρας-Ουάσιγκτον και Τελ Αβίβ, εάν τα δύο τελευταία κράτη υποστηρίξουν τις κουρδικές δυνάμεις Με τις οποίες είναι φιλικά προσκείμενες !!! Η Τουρκία μπορεί να σταθεί μόνη της απέναντι σε μεγάλους παγκόσμιους και περιφερειακούς γεωπολτικούς-γεωστρατηγικούς παράγοντες. Γνωρίζουμε όμως από την ιστορία ότι η Τουρκία έχει συχνά την ικανότητα να σταματά στην άκρη ενός γκρεμού μια αναπόφευκτη αποτυχία.
Η διπρόσωπη πολιτική της Άγκυρας θα στραφεί κάποια στιγμή ενάντια στους εμπνευστές της. Ανεξάρτητα από το πόσο σίγουρη είναι η Τουρκία για την ικανότητά της να κινείται και στους δύο γεωστρατηγικούς άξονες παράλληλα 666 και 888. Θα πρέπει κάποια στιγμή να επιλέξει πλευρά είστε να κινδυνεύσει να χάσει τα πάντα.
Η Τουρκική Δημοκρατία στην σύγχρονη Οθωμανική εκδοχή της είναι μια χώρα που τις αξίζει σεβασμός για τα διπλωματικά και γεωστρατηγικά-γεωπολιτικά της επιτεύγματα. Οι νεότουρκοι είναι στο ΝΑΤΟ και την ίδια χρονική στιγμή δεν υποτάσσονται ολοκληρωτικά στις εντολές του Λευκού Οίκου. Η Άγκυρα διατηρώντας στρατηγικές οικονομικές-εμπορικές σχέσεις με τον γεωστρατηγικό άξονα 888 (Ρωσία, Κίνα και Ιράν), την ένταξη στους BRICS εντυπωσιάζει σε παγκόσμιο επίπεδο.
Η Τουρκία σχεδόν από την αρχή του νέου σταδίου δεινών στην μαρτυρική Παλαιστίνη, προσπάθησε ενεργά να τοποθετηθεί ως μία από τις κύριες δυνάμεις που υποστηρίζουν τον παλαιστινιακό λαό. Φυσικά αυτές οι πολιτικές είναι καθαρή δημαγωγία και λαϊκισμός παρά οτιδήποτε άλλο. Και δεν υπήρχε κανένα ίχνος στρατηγικής υποστήριξης από την Τουρκία για την παλαιστινιακή αντίσταση, σε σύγκριση με το Ιράν . Αυτό χωρίς να λαμβάνεται υπόψη ότι παρά τις δηλώσεις των Τουρκικών αρχών σχετικά με την διακοπή των οικονομικών και εμπορικών συναλλαγών με το ισραηλινό καθεστώς, η Άγκυρα συνέχισε τις εμπορικές της συναλλαγές με το Τελ Αβίβ !!! Αυτό το ερώτημα έχει επίσης τεθεί σε πολλές περιπτώσεις σε επίπεδο τουρκικής κοινωνίας των πολιτών.
Λαμβάνοντας υπόψιν την αναζωπύρωση του πολέμου στη Συρία, πέρα από την εμπλοκή του ΕΥΡΩΠΗ-ΗΠΑ-ΙΣΡΑΗΛ 666, είναι απόλυτα ορατός και ο ρόλος της Άγκυρας, παρά την δεδηλωμένη "ουδετερότητά" και τις προσπάθειες για ειρηνική επίλυση . Οι Τούρκοι ηγέτες θα πρέπει να αναλογιστούν τις συνέπειες όχι μόνο στο πλαίσιο των βασικών οικονομικών-εμπορικών σχέσεων με την Ρωσία και την Κίνα, γνωρίζοντας ταυτόχρονα τις επιθυμίες της Τουρκίας να συμμετάσχει στις εργασίες των BRICS. Θα πρέπει να αναλογιστούν τον γεωστρατηγικό κίνδυνο που επιβαρύνει τα συμφέροντά τους σε άλλες περιοχές του κόσμου, ιδίως στην Αφρική και τη Λατινική Αμερική.
Ο γεωστρατηγικός αυτός προσανατολισμός εντάσσεται στο πλαίσιο της ευρύτερης αναθεωρητικής πολιτικής που έχει υιοθετήσει η Τουρκία τις τελευταίες δύο δεκαετίες όπως αντικατοπτρίζεται έκδηλα στο σκέλος των εξωτερικών υποθέσεων. Σε διάφορες περιφερειακές εστίες Βαλκάνια, Μέση Ανατολή, Υποσαχάρια Αφρική έχει χρησιμοποιήσει μια εργαλειοθήκη που εκτείνεται από την οικονομική μέχρι την πολιτιστική διπλωματία, από τα επενδυτικά έργα μέχρι την ανθρωπιστική βοήθεια, από τη βιομηχανία τηλεοπτικών σειρών μέχρι την οικοδόμηση τεμένων.
Συναφώς, η Τουρκία έχει επικεντρωθεί και στη Λατινική Αμερική με στόχο την ολόπλευρη ενδυνάμωση των σχέσεων της σε διμερές και πολυμερές επίπεδο.
Στην διπλωματική πτυχή η αύξηση των Τουρκικών πρεσβειών από έξι σε 18 εντός του διαστήματος των τελευταίων 20 ετών, αποτελούν ενδεικτική παράμετρο, με την πρεσβεία να εγκαινιάζεται στην Ουρουγουάη κατά την περιοδεία Τσαβούσογλου. Επίσης ανακοινώθηκε πως σύντομα ανοίγει διπλωματική αποστολή και στο Ελ Σαλβαδόρ. Το 1998 η Τουρκία εκπόνησε σχέδιο δράσης για την Λατινική Αμερική και την Καραϊβική, το οποίο επικαιροποίησε ανακηρύσσοντας εκείνη την χρονιά (2006) ως «Έτος Λατινικής Αμερικής και Καραϊβικής». Αυτό έγινε με στόχο την οικονομική-πολιτική προσέγγιση προς κράτη αυτά.
Με βάση αυτό το γεωστρατηγικό πλάνο η Άγκυρα έχει υπογράψει διάφορες οικονομικές συμφωνίες με 18 κράτη, συμπεριλαμβανομένων της Βραζιλίας, Αργεντινής, Μεξικού και Κολομβίας. Επίσης η Τουρκία συνομολόγησε «Συμφωνίες Ελεύθερου Εμπορίου» με την Χιλή (τέθηκε σε εφαρμογή το 2011) όπως και με τη Βενεζουέλα (2020), ενώ έκανε διαπραγματεύσεις με Εκουαδόρ, Κολομβία, Περού και Μεξικό. Στα πλαίσια αυτά η Τουρκία στοχεύει να συνάψει παρόμοιας φύσεως συμφωνίες και με περιφερειακούς οργανισμούς όπως η Καραϊβική Κοινότητα, η Κοινή Αγορά του Νότου (MERCOSUR) και η Συμμαχία του Ειρηνικού.
Όμως οι πολιτικές των νεότουρκων είναι εφικτό να αποδειχθούν εκτός από μεγαλόπνοες και καταστροφικές.
Για παράδειγμα η Αφρική σε μια εποχή που η Τουρκία αλληλεπιδρά με τους Αφρικανούς συμμάχους της Ρωσίας, ιδίως με τις χώρες μέλη της συνομοσπονδίας του Σαχέλ (AES), σχετικά με την καταπολέμηση της τρομοκρατίας στην Αφρικανική ήπειρο, οι ενέργειες της Άγκυρας στην Συρία αυξάνουν σημαντικά την δυσπιστία της Αφρικανικής κοινωνίας των πολιτών και των υποστηρικτών των Αφρικανικών αξιών. Οι πολλαπλές-πολυπολικές φιλοδοξίες της σύγχρονης Τουρκίας ενδέχεται να αποδειχτούν καταστροφικές. Η Τουρκία έχει πολλά να χάσει
Αυτό δεν ισχύει μόνο για την περιοχή του Σαχέλ στην Αφρική συνολικά, αλλά και για ορισμένες χώρες της Λατινικής Αμερικής, συμμάχους της Ρωσικής Ομοσπονδίας-Κίνας, οι οποίες διατηρούν αρκετά θετικές σχέσεις με την Τουρκία. Κάποια στιγμή, η ανοιχτά διφορούμενη πολιτική της Τουρκίας στην Μέση Ανατολή και ειδικότερα στην Συρία, θα μπορούσε να καταστρέψει όλες τις επιτυχίες που σημείωσε η Άγκυρα στην Αφρική και τη Λατινική Αμερική !!!
Τελικά, πώς μπορεί η Τουρκία του Ερντογάν να εξηγήσει ότι οι εξτρεμιστικές ομάδες υπό τον έλεγχό της δρουν στην Αραβική Δημοκρατία της Συρίας αντί να υποστηρίζουν στο πεδίο της μάχης τον αγώνα του παλαιστινιακού λαού ενάντια στο ισραηλινό καθεστώς ; Είναι προφανές ότι οι αξιωματούχοι της Άγκυρας δεν έχουν καμία λογική απάντηση σε αυτό το ερώτημα.
Είναι λοιπόν καιρός οι νεότουρκοι να σκεφτούν περισσότερο από ποτέ όλες τις συνέπειες της πολιτικής τους. Και αυτό τόσο στο πλαίσιο των οικονομικο-εμπορικών σχέσεων στρατηγικής σημασίας με Μόσχα-Πεκίνο, Τεχεράνη, όσο και την επιθυμία για ενεργή συμμετοχή στους BRICS. .
Και αν η Τουρκία ενισχύει τις στρατιωτικές και οικονομικές συνεργασίες με ορισμένες χώρες της Αφρικανικής ηπείρου, καθώς και με ορισμένους εκπροσώπους της κοινωνίας των πολιτών, επιθυμώντας να ελέγχει-συμμετέχει ατο παναφρικανικό κύμα και τα αντιδυτικά αισθήματα, ταυτόχρονα ως μέλος του ΝΑΤΟ ακολουθεί μια περισσότερο αμφιλεγόμενη πολιτική στην Μέση Ανατολή. Είναι επομένως περισσότερο από ποτέ η ώρα για την Άγκυρα να προβληματιστεί με την προοπτική να αποδεχθεί τη μόνη βιώσιμη επιλογή, την πλήρη εξάλειψη της τρομοκρατίας στο συριακό έδαφος, από τη Συρία και τους κύριους συμμάχους της . Γνωρίζοντας ότι μάλλον δεν θα υπάρχουν άλλες επιλογές. Παράλληλα με την άνοδο της Τουρκίας σε γεωστρατηγικό-γεωπολιτικό επίπεδο οι σημερινοί πολιτικοί μας οδηγούν σε ένα νέο Μαντζικέρτ.
Για κάθε κλάδο δίδαξε ο Μέγας Αριστοκλής υπάρχει ο ειδήμων. Συνεπώς με βάση τις τεκμηριωμένες επιστημονικές αναλύσεις των πανεπιστημιακών καθηγητών η συμφωνία των Πρεσπών είναι άκυρη. Αυτή η συμφωνία δεν ισχύει γιατί σύμφωνα με τους κορυφαίους καθηγητές στην Ελλάδα το σύνταγμα έχει καλαυθεί από το 2010 και έχει γίνει πραξικόπημα. ¨Εκτοτε σύμφωνα με όλους τους ειδικούς δεν έχει γίνει αποκατάσταση του πολιτεύματος.
Να περάσουμε να δούμε τι έχουν αναφέρει σχετικά με την κατοχή της Ελλάδας. Γιώργος Κοντογιώργης : Οι Έλληνες δεν ψηφίζουν με την αληθινή έννοια της ψήφου. Οι Έλληνες απλά καλούνται να νομιμοποιήσουν μεταξύ εκείνων των επιλογών που προτείνουν οι μηχανισμοί του συστήματος. Αυτό το σύστημα παράγει σκουπίδια, δεν παράγει φιλοδοξία, άρα δεν παράγει προσωπικότητες, τις αποκλείει.
Οι πολιτικοί περιορίζουν αυτοβούλως τον ορίζοντά τους στη λογιστική των δανειστών. Είναι μοιραίο λοιπόν να μην αίρονται τα αίτια της κρίσης, να πηγαίνουμε από το κακό στο χειρότερο, ή τουλάχιστον να παραμένουμε σε κρίση. Οδηγηθήκαμε στα μνημόνια γιατί λεηλατήθηκε η χώρα και αποδομήθηκε το κράτος από την πολιτική τάξη. Το κράτος στην Ελλάδα δεν παράγει πολιτικές δημοσίου συμφέροντος, ούτε και λειτουργεί για την εξυπηρέτηση του πολίτη. Έχει μεταβληθεί σε ξένο σώμα προς την κοινωνία. Παρέδωσαν την χώρα στους ξένους και λειτουργούν ως εντολοδόχοι τους.
Προτίμησαν αυτό, αντί να εκθεμελιώσουν το σύστημα της καταστροφής που έστησαν. Είναι αξιοσημείωτο ότι τα μνημόνια δεν άγγιξαν το πολιτικό σύστημα, την δημόσια διοίκηση, την δικαιοσύνη, ούτε καν τη νομοθεσία που οικοδομεί την διαπλοκή και την διαφθορά. Για αυτό το κράτος όχι μόνο δεν είναι παραγωγικό, αλλά δημιουργεί ανυπέρβλητα εμπόδια στις υγιείς δυνάμεις της χώρας. Το συμπέρασμα είναι ότι αυτό το κράτος στρέφεται εναντίον της κοινωνίας. Δεν είναι τυχαίο ότι οι πολιτικοί έχουν κάνει ιδεολογία την καλυμμένη εχθρότητα προς την κοινωνία. και περιφρονούν την πολιτισμική βάση της κοινωνίας. Η Ελλάδα είναι παγιδευμένη σε δύο καθεστώτα επάλληλης κατοχής: Το πρώτο είναι η εσωτερική κατοχή της κομματοκρατίας, που έχει μεταβάλει το κράτος σε δυνάστη.
Το δεύτερο είναι η εξωτερική κατοχή, στην οποία την υπέβαλαν οι εσωτερικοί της δυνάστες, όλοι αυτοί που αρνούνται πεισματικά να υπερβούν τον εαυτό τους και να ανατάξουν την χώρα. Έχουν παραδώσει την χώρα, λειτουργώντας σαν εντεταλμένοι λογιστές των δανειστών, γιατί το μόνο που τους ενδιαφέρει, το μόνο που έμαθαν στην πολιτική είναι να λειτουργούν ως νομείς της. Δεν είναι τυχαίο ότι χρησιμοποιούν τη Βουλή ως καθαρτήριο των ανομιών τους και ως μέσον θέσμισης προνομίων. Η Ελλαδα υπό καθεστώς διπλής "κατοχής" - slpress.gr https://slpress.gr/idees/i-ellada-ypo-kathestos-diplis-quot-katochis-quot/
Στο ίδιο μήκος κύματος, και ο Γιώργος Κασιμάτης : ” “Είτε μας αρέσει, είτε δεν μας αρέσει, στη χώρα έχει γίνει πραξικόπημα. Είναι κατανοητό ότι κάποιοι έχουν αμφιβολίες, ότι κάποιοι ευελπιστούν και ελπίζουν, Είναι κατανοητό πως είναι φρικτή η αλήθεια που γνωρίζουμε, αν και μας την κρύβουν, και δεν θέλουμε να την πιστέψουμε, να την αποδεχθούμε. Είτε μας αρέσει, είτε δεν μας αρέσει, στη χώρα έχει γίνει πραξικόπημα, με πολύ καλά οργανωμένο σχέδιο και με εναλλαγές στην θέση του κατ’ επίφασην πρωθυπουργού. Το πολιτικό σύστημα γνωρίζει πάρα πολύ καλά τι συμβαίνει, όπως γνωρίζει πάρα πολύ καλά σε τι έχει συναινέσει, ενώ γνωρίζει πάρα πολύ καλά και την κατάληξη των όσων μέχρι σήμερα ζούμε. Στην Ελλάδα έγινε πραξικόπημα και η χώρα παραδόθηκε άνευ όρων σε καρτέλ οικονομικών συμφερόντων, σε συμφέροντα τρίτων χωρών και αποτελεί ταυτόχρονα το μέγιστο “πείραμα” της νέας τάξης πραγμάτων για την απόλυτη κατοχή μιας χώρας χωρίς να προηγηθεί πόλεμος.
Οι πραξικοπηματίες κυβερνούν ενώ ταυτόχρονα μετέχουν σε σχέδιο ολικής απώλειας της εθνικής κυριαρχίας και ανεξαρτησίας. Στην Ελλάδα έγινε πραξικόπημα, από όλους εκείνους που γνώριζαν πως η θέση τους για το υπόλοιπο της ζωής τους είναι σε κάποιο κελί μίας υπόγειας φυλακής και αντάλλαξαν την τιμωρία τους με την δική μας δουλεία και με την άλωση της χώρας εις το διηνεκές. Αυτούς τους πραξικοπηματίες πρέπει να τους απομακρύνουμε εμείς, γιατί δεν θα το κάνει κανένας άλλος για εμάς. Είτε το πιστεύουμε, είτε όχι, όλοι γνωρίζουμε πως είναι πλέον ζήτημα ζωής και θανάτου. Ή αυτοί, ή εμείς. Δείτε την σχετική παραπομπή στο τέλος με τον Αντώνιο Αργυρό, για το άρθρο 120 παράγραφος 4 του Ελληνικού συντάγματος.
Παράδοση της Ελλάδας στην Τουρκία καταγγέλει και ο Θεόδωρος Κατσανέβας δικαιώνοντας για μια ακόμη φορά την στήλη Επικρατέειν η Απόλλυσθαι. Να περάσουμε να δούμε μερικά αποσπάσματα από το επίμαχο άρθρο του : "Η οικονομική και εθνική παρακμή οδηγεί στον οριστικό αφανισμό με την επερχόμενη ισλαμοποίηση και μετατροπή της πατρίδας μας σε τουρκικό προτεκτοράτο υπό γερμανική εποπτεία, με τη μεθοδευμένη εισβολή Μουσουλμάνων εποίκων. Το όλο σκηνικό μεθοδεύεται από το Βερολίνο. Οι Γερμανοί που κάνουν κουμάντο στην Ευρώπη, είχαν και έχουν άριστες σχέσεις με την Τουρκία και μια τέτοια προοπτική φαίνεται πως βολεύει τις επιδιώξεις τους. Οι Έλληνες δεν είναι εύκολα διαχειρίσιμος λαός.
Η χώρα μας ποτέ δεν υπήρξε σύμμαχος της Γερμανίας και τα αισθήματα των Ελλήνων απέναντί της ήταν και είναι ιδιαίτερα αρνητικά. Η παράδοση της Ελλάδας στην Τουρκία και μάλιστα χωρίς να πέσει ούτε μια ντουφεκιά, μπορεί να ηρεμήσει το γειτονικό μας “θηρίο”. Και η Ευρώπη της Γερμανίας να εξασφαλίσει έτσι την ένταξή Τουρκίας και Ελλάδας μαζί στον κύκλο συμφερόντων της απομακρύνοντάς την από τη Ρωσία αλλά και τις ΗΠΑ. Βολική είναι επίσης η προοπτική της μετατροπής της Ελλάδας σε αποθήκη Μουσουλμάνων μεταναστών για την άντληση φτηνού εργατικού δυναμικού και επιβολή της αρχής του “διαίρει και βασίλευε."
https://slpress.gr/politiki/i-ellada-simera-thymizei-to-vyzantio-prin-tin-alosi/
OI ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΜΑΣ ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΕ ΕΝΑΝ ΝΕΟ ΜΑΝΤΖΙΚΕΡΤ.
Στο σημείο αυτό να περάσουμε να δούμε τις διαφορές και τις ομοιότητες που επικρατούσαν την εποχή της μεγαλύτερης Εθνικής προδοσίας στην ιστορία του Ελληνισμού, σε σχέση με την σημερινή εποχή. Η περίοδος του Μαντζικέρτ έχει ομοιότητες και διαφορές με την σύγχρονη κατοχική Ελλάδα. Εκείνη την εποχή οι παράγοντες του Διονυσιακού πολιτισμού σε συνεργασία με τους πολιτικούς αξιωματούχους του Imperium Romanum, καιροφυλακτούσαν να φύγει από την ζωή ο Έλληνας που αναπαύεται στο Έβδομον, για να πραγματοποιήσουν τα ανθελληνικά τους σχέδια.
Όλες οι αυτοκρατορίες βιώνουν ακμή--παρακμή. Εν τούτοις οι ένδοξες νίκες της περιόδου που βρισκόταν στον Ρωμαϊκό θρόνο η θρυλική τριανδρία των Pallida Mors Saracenorum, Ι. Τσιμισκή και του παγκοσμίου φαινομένου (Βουλγαροκτόνος), με τον Ελληνισμό να φτάνει στο απόγειον της πολιτικής-στρατιωτικής και οικονομικής του δυνάμεως είχαν δημιουργήσει μια εντύπωση αιωνίου παντοδυναμίας.
Oι επιτυχίες αυτές είχαν ως συνέπεια οι επόμενοι αυτοκράτορες δολίως να επαναπαυτούν στις δάφνες του παρελθόντος. Ενδεικτικό γεγονός είναι ότι 42 χρόνια πριν από τον θάνατο του Βασίλειου Β, η Ελλάδα είχε φτάσει στο απόγειον της δυνάμεως της, σε ηθικό, πολιτικό-στρατιωτικό και κοινωνικό επίπεδο παράλληλα, από την ημέρα που είχε δημιουργηθεί το έθνος των Ελλήνων. Όμως δυστυχώς εκείνα τα χρόνια, η πολιτική “αριστοκρατία, είχε διαλύσει ολοσχερώς τον Ελληνικό στρατό. Είχαν αφαιρέσει την ανωτάτη πολιτική-στρατιωτική εξουσία από της Ελληνικές στρατιωτικές οικογένειες της Μ. Ασίας. Κατέστρεψαν όλες της υποδομές του στρατού και του κράτους.
Επέτυχαν μέχρι να βάλουν στον αυτοκρατορικό θρόνο έναν δικό τους, τον Κωνσταντίνο Δούκα. Όταν ανέλαβε εκ νέου αυτοκράτορας ένας εκ των Ελληνικών στρατιωτικών οικογενειών της Μ. Ασίας, ο Ρωμανός ο Δ. Διογένης βρήκε εντελώς διαλυμένο τον Ελληνικό στρατό. Οι στρατιώτες χωρίς ασπίδες, σπαθιά, και άλογα, ήταν απλήρωτοι, με σκισμένες σημαίες, με κουρελιασμένες στολές. Έκτοτε είχαν εδραιωθεί οριστικά και αμετάκλητα, οι αλλοδαποί πολιτικοί στην διοίκηση του Ελληνικού-Ρωμαϊκού αυτοκρατορικού κράτους. Συνδιοικούν πλέον μαζί με τους Έλληνες στρατιωτικούς.
Η συνδιοίκηση της αυτοκρατορίας μεταξύ Ελλήνων και αλλοδαπών, επισφραγίστηκε με τον γάμο ανάμεσα σε ένα πολύ επιφανές μέλος της Ελληνικής στρατιωτικής αριστοκρατίας τον Ρωμανό Διογένη και την χήρα του Κωνσταντίνου Δούκα, την Αυγούστα Ευδοκία την Μακρεμβολίτισσα.
Πρώτη φορά στα παγκόσμια χρονικά, έχουμε έναν τέτοιο γάμο, ανάμεσα στις δύο πλευρές, Όλους τους προηγούμενους αιώνες, οι Ήρωες, Έλληνες στρατιωτικοί παντρευόταν μόνον με μέλη της στρατιωτικής αριστοκρατίας. Όμως ήταν τόσο κρίσιμη η κατάσταση του Ρωμαϊκού κράτους, ώστε οι πρόγονοί μας να μην έχουν το χρονικό περιθώριο να εκτοπίσουν τους πολιτικούς-προδότες από την εξουσία. Η οριστική επισφράγιση της συνεργασίας μεταξύ των δύο πλευρών, έγινε μερικά χρόνια αργότερα, με τον γάμο τους Αλέξιου Κομνηνού (Ελληνική ηρωική, στρατιωτική αριστοκρατία της Μικράς Ασίας, και της Ειρήνης Δούκα (πολιτική, Σημιτική αριστοκρατία). Χωρίς αυτούς τους δύο γάμους, δεν θα μπορούσαν να επιστρέψουν, οι Έλληνες στρατιωτικοί στην διοίκηση του Ρωμαϊκού κράτους.
Τριάντα χρόνια μετά τον θάνατο του Βουλγαροκτόνου οι Ανατολικές επαρχίες ήταν στο έλεος των Σελτζούκων, τους οποίους παραδόξως αποκαλεί Ούννους ένας αξιόλογος ιστορικός της εποχής.
Οι διεφθαρμένοι αλλοδαποί-πολιτικοί αξιωματούχοι έκαναν κατάχρηση των χρημάτων του αυτοκρατορικού Θησαυροφυλακίου, και παράλληλα αδιαφορούσαν για τον Τουρκικό κίνδυνο και επεκτατισμό. Οι πολιτικοί εκτιμούσαν ότι δεν υφίσταται κανένας απολύτως κίνδυνος από τους Σελτζούκους και ότι όλα ήταν φαντασιώσεις των φίλαρχων Ελλήνων στρατιωτικών. Το θλιβερό ήταν ότι οι ασυλλόγιστες σπατάλες από το αυτοκρατορικό ταμείο προέρχονταν από τους φόρους των αδύνατων Ελλήνων, οι οποίοι έβλεπαν τις περιουσίες τους να χάνονται είτε να πυρπολούνται, τους συγγενείς τους να σφάζονται, και να καταλήγουν στα σκλαβοπάζαρα των Αγαρηνών.
Δυστυχώς το υστέρημα των εξασθενημένων οικονομικά Ελλήνων-Ρωμαίων υπηκόων, δινόταν σε πολυτελείς επαύλεις και άλλες επενδύσεις των αλλοδαπών-συγκλητικών της Βασιλεύουσας. Η Ελληνική από τα πανάρχαια χρόνια Μικρά Ασία ήταν το πολυπληθέστερο και πλουσιότερο κομμάτι της αυτοκρατορίας. Ήταν ο πιο σημαντικός πυλώνας σε γεωστρατηγικό, οικονομικό, πνευματικό και στρατιωτικό επίπεδο. Η Μικρά Ασία ήταν αγροτική-κτηνοτροφική κατά βάση και παρείχε επί αιώνες στρατιώτες-άλογα στην Κωνσταντινούπολη. Η Καππαδοκία και η Παφλαγονία ήταν οι βάσεις των ισχυροτέρων οικογενειών της στρατιωτικής αριστοκρατίας.
Στα παράλια της Μικράς Ασίας στο Αιγαίο, άκμαζε το εμπόριο και η ναυτιλία. Η κατοχή των Ρωμαϊκών αυτοκρατορικών ακτών του Αιγαίου, έδινε έναν επαρκή χώρο εσωτερικών υδάτων, πολύ σημαντικό σε θέματα γεωστρατηγικής, οικονομίας και πολιτικής-στρατιωτικής κυριαρχίας. Η μάχη του Μαντζικέρτ εδραίωσε τους Σελτζούκους στην επί χιλάδων χρόνων Ελληνική Μικρά Ασία. Λίγο αργότερα η έξοδος των Τούρκων στο Αιγαίο, ξύπνησε τους εφιάλτες του παρελθόντος, τότε που οι Άραβες είχαν κατακτήσει την Κρήτη και λεηλατούσαν το Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο. Το Ελληνικό-Ρωμαϊκό κράτος ήταν υπό διάλυση και κύματα προσφύγων συνέρρεαν έντρομα στην Βασιλεύουσα.
Επικρατούσαν άθλιες συνθήκες διαβιώσεως για τον Ελληνικό λαό με πείνα και ασθένειες. Η καταστροφή του Ορθοδόξου-Χριστιανικού κόσμου της Μικράς Ασίας υπήρξε τεράστια. Ούτε στις επιδρομές των Αράβων δεν υπήρξε μαζική κατάκτηση περιοχών και πόλεων. Φοβερές λεηλασίες, σφαγές, εμπρησμοί, βιασμοί και εξανδραποδισμοί. Οι ανίκανοι αυτοκράτορες μαζί με τους αλλοδαπούς πολιτικούς, εχθρευόταν επί πολλούς αιώνες τους Ήρωες- Έλληνες Στρατιωτικούς. Για αυτό ως αντίδραση όταν ανέλαβαν την εξουσία άρχισαν να διαλύουν τον θεματικό-Ρωμαϊκό στρατό τον οποίο θεωρούσαν αχρείαστο και επικίνδυνο.
Αυτές οι Τραγικές συνθήκες επικρατούσαν μέχρι να αναλάβει την εξουσία ο Ήρωας Ρωμανός Δ. Μεταξύ άλλων με την θάνατο του Παγκόσμιου Φαινομένου για τον Ελληνισμό και την ανθρωπότητα, προέβησαν σε ανελέητες και κατάπτυστες-προδοτικές διώξεις των Ελλήνων στρατηγών που υπηρέτησαν τον κορυφαίο αυτοκράτορα όλων των εποχών στην ανθρώπινη ιστορία. Δυστυχώς ένα συνοθύλευμα διεφθαρμένων-ανίκανων κρατικών λειτουργών και αυτοκρατόρων διέλυσε σε χρονικό διάστημα, το οποίο αποτελεί παγκόσμιο ιστορικό ρεκόρ, την παγκόσμια Ελληνική-Ρωμαϊκή αυτοκρατορία (1025-1071μ.Χ).
Οι ανίκανοι αυτοκράτορες μαζί με τους αλλοδαπούς πολιτικούς, εχθρευόταν επί πολλούς αιώνες τους Ήρωες- Έλληνες Στρατιωτικούς. Για αυτό ως αντίδραση όταν ανέλαβαν την εξουσία άρχισαν να διαλύουν τον θεματικό-Ρωμαϊκό στρατό, τον οποίο θεωρούσαν αχρείαστο και επικίνδυνο !!!
Σύμφωνα με την Σημιτική-πολιτική αριστοκρατία αυτό το οποίο έκαναν στην πραγματικότητα, οι Έλληνες στρατιωτικοί, ήταν να διαιωνίζουν “άσκοπους” πολέμους. Κατά την γνώμη των πολιτικών αλλοδαπών αξιωματούχων οι Τούρκοι και οι άλλοι εχθροί αποτελούσαν εκείνη την εποχή, μία μακρινή απειλή. Ακόμα και με την πιο απαισιόδοξη πρόβλεψη, θα χρειαζόταν πολλά χρόνια για να φτάσουν να απειλήσουν την Μικρά Ασία.
Οι αλλοδαποί πολιτικοί ισχυριζόταν ότι μόνον οι στρατιωτικοί όπως οι Κωνσταντίνος και Ρωμανός Διογένης, Ευστάθιος Δαφνομήλης, Γεώργιος Μανιάκης, Νικηφόρος Βρυέννιος, Νικηφόρος Βασιλάκιος και Θεόδωρος Αλυάτης, μέσα στα “άρρωστα”-πατριωτικά μυαλά ήταν μονίμως προσηλωμένοι στους αμυντικούς πολέμους, τις σφαγές των αντιπάλων και την “αρχομανία” τους. Οι Έλληνες στρατηγοί σύμφωνα με τους πολιτικούς αξιωματούχους θεωρούσαν ότι έρχεται η εθνική καταστροφή για την Ελληνική-Ρωμαϊκή αυτοκρατορία.
Είναι τραγικό όμως οι σημερινοί πολιτικοί εφαρμόζουν τις τακτικές των πολιτικών της Κωνσταντινούπολης την περίοδο 1025-1080 καθώς ανάμεσα σε πολλές άλλες καταστροφικές επιλογές δίνουν όπλα στους ναζιστές της Ουκρανίας και αποδυναμώνουν τον Ελληνικό στρατό και τα νησιά του Αιγαίου ανοίγοντας τον δρόμο στην Τουρκία. Παράλληλα οι κρατούντες έκλεισαν την Συριακή πρεσβεία στην Ελλάδα και μας απομονώνουν από τους λιγοστούς συμμάχους.
Επίσης ένα μέρος των πολιτικών μοιράζεται παράνομα το δημόσιο χρήμα, και εξαθλιώνει οικονομικά τον λαό. Στον αντίποδα ο Ερντογάν έχει υπέρμετρες φιλοδοξίες όμοιες με τους προγόνους του και μεγάλες ικανότητες. Ο Τούρκος Πρόεδρος είναι ο πιο φιλόδοξος και φιλοχρήματος πολιτικός. Είναι ο πιο επιτυχημένος πολιτικός του αιώνα μας μετά τον Β. Πούτιν. Εν τούτοις οι φιλοδοξίες του τον κάνουν ανεξέλεγκτο και επικίνδυνο. Αν και επί των ημερών του δεν κινδυνέψαμε ουσιαστικά ως Ελλάδα με συμβατικό πόλεμο, παρά μόνον με υβριδικό.
Όμως τίποτε δεν θα πρέπει να θεωρούμε δεδομένο. Στους στόχους του Ενρτογάν είναι να ξεπεράσει τον Κεμάλ Ατατούρκ και να αφήσει μια μεγαλύτερη σε έκταση Τουρκί και να βαδίσει στα βήματα του Αλπ Αρσλαν. Αυτό σημαίνει ότι θα συνεχιστεί ο υβριδικός πόλεμος η ακόμη χειρότερα ότι θα έχουμε συμβατικό και ενδεχομένως μια ακόμη εθνική καταστροφή. Ήδη έχει επιτύχει εν μέρη τον πρώτο στόχο του ο Τούρκος πρόεδρος.
Η αυξανόμενη εμπλοκή των στρατιωτικών δυνάμεων της Τουρκίας, με τον κυβερνητικό στρατό της Συρίας, ο οποίος υποστηρίζεται, στρατιωτικά από την Ρωσία του Πούτιν και το Ιράν, έχει αναγκάσει τον Ερντογάν να αποσύρει μεγάλες και μάχιμες μονάδες από την Στρατιά της Θράκης με έδρα την Αδριανούπολη και την Στρατιά του Αιγαίου, με έδρα την Σμύρνη.
Ένα σημαντικό τμήμα του συνεχώς αυξανόμενου αμυντικού κενού στα δυτικά σύνορα, η Τουρκία το καλύπτει με την αποστολή χιλιάδων “μεταναστών” στην Ελλάδα. Πρόκειται για μια έξυπνη κίνηση τακτικής, με έναν στρατό αντιπερισπασμού, και ειρηνικής κατακτήσεως της Ελλάδος. Τον στρατό των μεταναστών έχει συστήσει ο Ερντογάν με υπηκόους χωρών του μωαμεθανικού-σουνιτικού τομέα. Οι "μετανάστες" είναι στην πλειοψηφία τους νέοι και με έντονο το στοιχείο του Ισλαμικού φανατισμού. Εξορμώντας σε όλο το μήκος των Ελληνοτουρκικών συνόρων στον Έβρο και αποπλέοντας από τα Μικρασιατικά παράλια, για τα νησιά του Αιγαίου, όλοι αυτοί έχουν επιτύχει μια αναίμακτη εισβολή. Με τις επιτυχείς προσπάθειες εισβολής, καταπονούν το Ελληνικό έθνος, σε πνευματικό, ηθικό, οικονομικό, και κοινωνικό επίπεδο. Οι επιπτώσεις του πολέμου με διάφορες διακυμάνσεις, μαίνεται εδώ και χρόνια.
Η Αμερική έχασε τον μικρότερης κλίμακας παγκόσμιο πόλεμο που διεξάγεται στην Συρία και η παγκόσμια εξουσία περιήλθε στην Ρωσική Ομοσπονδία. Για να μην διασύρονται άλλο από την Ρωσία, οι ηττημένοι Αμερικάνοι αποφάσισαν την ανασύσταση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας και παράλληλα ανέθεσαν την διεξαγωγή όλων των πολέμων για λογαριασμό των ΗΠΑ, στον Ερντογάν. Ήδη η Τουρκία έχει κατακτήσει την Βόρεια Συρία, την Λιβύη, το Ναγκόρνο Καραμπάχ και αντικαθιστά την Αμερική στο Αφγανιστάν και όπου κριθεί απαραίτητο.
Ο Ερντογάν μεγαλώνει την Τουρκία μέσα από τα επεκτατικά σχέδια του. Οι νεότουρκοι σκοπεύουν να δημιουργήσουν ένα ομοσπονδιακό κράτος σύμφωνα με το μοντέλο της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Με παράδειγμα την Ρωσία του Πούτιν, ο Τούρκος πρόεδρος δημιουργεί ένα ομοσπονδιακό κράτος το οποίο θα περιλαμβάνει την Βόρεια Συρία, την Βόρεια Κύπρο και τμήματα εδαφών από το Ιρακινό Κουρδιστάν, την Αρμενία το Αζερμπαϊτζάν και την Αφρική (Λιβύη).
Η Τουρκία του Ερντογάν επέτυχε να αλλάξει τις δημογραφικές στατιστικές και την οικονομική επιρροή στις συγκεκριμένες περιοχές.
Η ανασύσταση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας έχει ήδη αρχίσει. Βόρεια Συρία, Βόρεια Κύπρος, Αρμενία, Αζερμπαϊτζάν, Δυτική Θράκη, Κρήτη, Δωδεκάνησα, Λιβύη (προτεκτοράτο) και όλα τα Ελληνικά νησιά μέχρι την μέση του Αιγαίου θα προσαρτηθούν στην νέα αυτοκρατορία του Ερντογάν.
Αυτή είναι η πρώτη φάση επέκτασης των Τούρκων. Η σύγχρονη Τουρκία είναι ο διάδοχος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, η οποία κυβέρνησε τεράστιες περιοχές της Μέσης Ανατολής για αιώνες. Τώρα ξανά η Άγκυρα με την βοήθεια του στρατού, θέλει να ελέγξει εδάφη και θαλάσσιες περιοχές με πλούσια ενεργειακά κοιτάσματα σε Α. Μεσόγειο.
Ο Τούρκος πρόεδρος έχει αντιληφθεί ότι η Αμερική είναι σε πλήρη αδυναμία και ότι εξαρτάται αποκλειστικά από τις Τουρκικές ένοπλες δυνάμεις στην Ανατολή και την Μεσόγειο (Λιβύη), με αποτέλεσμα να εκμεταλλεύεται στο έπακρο την θέση του. Δυστυχώς αυτό κάνει ανεξέλεγκτο και ασύδοτο τον Τούρκο πρόεδρο. Το πιο ενδεικτικό παράδειγμα περί αυτού είναι η αγορά των πυραύλων S 400, από την Ρωσία.
Πλέον δεν έχουμε άλλα περιθώρια, πνευματικά, ηθικά, και γεωγραφικά. Την εποχή του αυτοκράτορα Ρωμανού ο Ελληνισμός ήταν ελεύθερος και όχι υπό την υψηλή επιστασία ισχυρών κρατών της Ευρώπης και της Ανατολής, όπως είναι το νεοελληνικό κράτος κατά την σύγχρονη εποχή. Δυστυχώς βιώνουμε ένα δεύτερο Μαντζικέρτ χωρίς να γίνει πόλεμος με τα παραδοσιακά όπλα. Αυτό θα είναι κατά γενική ομολογία το οριστικό τέλος για το Ελληνικό έθνος. Η κατάσταση έχει φτάσει πλέον στο απροχώρητο.
Οι λαοί οι οποίοι αγνοούν επιδεικτικά την ιστορία τους και τείνουν να επαναλαμβάνουν τα ίδια εγκληματικά-προδοτικά λάθη, είναι καταδικασμένοι σε αφανισμό. Λαός που δεν σέβεται το παρελθόν του δεν έχει παρόν και μέλλον. Όπως ο ραδιούργος Ψελλός, ο εμπνευστής της μεγαλύτερης εθνικής προδοσίας του 1071 στο Μαντζικέρτ, ήξερε ότι ο νέος Αυτοκράτορας μετά την εκκαθάριση των επαρχιών από τους Σελτζούκους ως έντιμο-γενναίος Έλληνας στρατιωτικός θα προέβαινε σε εκκαθαρίσεις από την πολιτική σαπίλα της Βασιλεύουσας, το ίδιο ακριβώς φοβούνται και οι σύγχρονοι πολιτικοί και προτιμούν ένα νέο Μαντζικέρτ και παράδοση της Ελλάδας στην Τουρκία.
0 comments: