Η άθληση στην αρχαία Ελλάδα αποτελούσε ένα από τα πιο σημαντικά τμήματα αγωγής των αρχαίων μαζί με την μουσική και την γεωμετρία.
Γράφει ο Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός αναλυτής και αρχισυντάκτης του Mytilenepress. Contact : survivroellas@gmail.com-6945294197. Από όλους τους προαναφερόμενους εξαιρείται ένα μικρό μέρος με βάση τις παγκόσμιες Φιλοσοφικές-Μαθηματικές σταθερές Μηδέν Άγαν και Μέτρον Άριστον.
Πάγια προσωπική μου αρχή είναι ότι όλα τα έθνη έχουν το δικαίωμα να έχουν τις δικές τους πολιτικές-οικονομικές, θρησκευτικές και γεωπολιτικές πεποιθήσεις, με την προϋπόθεση να μην τις επιβάλουν με πλάγιους τρόπους είτε δια της βίας σε λαούς και ανθρώπους που δεν συμφωνούν. Αναφέρομαι πάντοτε στους Φοίνικες που από μονοθεϊστές της Παλαιάς Διαθήκης έγιναν ένθερμοι υποστηρικτές του Διονυσιακού πολιτισμού. Απαγορεύεται η αναδημοσίευση χωρίς την έγγραφη έγκριση του συγγραφέα.
Οι θέσεις του Αριστοκλή, για τη φυσική αγωγή και τον ρόλο της που διαδραμάτισε στην αρχαία Αθήνα, είναι πολύ αξιόλογες, και διαχρονικές. Για αυτό ακόμη και σήμερα μας προσφέρουν πολύτιμη βοήθεια, ώστε να αντιληφθούμε την σχέση μεταξύ του σώματος και του πνεύματος.
Ο Πλάτωνας-Αριστοκλής, όπως και οι Πυθαγόρειοι δίδασκαν ότι η ψυχή του ανθρώπου ανήκει στον θεϊκό και αιώνιο κόσμο, από όπου και προήλθε, σε αντίθεση με το φυσικό σώμα, που ανήκει στην φθαρτή γη. Ο ύπατος των Φιλοσόφων κάνει τον ουσιαστικό διαχωρισμό μεταξύ πνεύματος και φθαρτής ύλης, χωρίς όμως να απαξιώνει το σώμα στο οποίο δίνει μεγάλη σημασία και πιστεύει ότι από μικρή ηλικία θα πρέπει να καλλιεργείται και να συμβαδίζει με την πνευματική ανάπτυξη των παιδιών. Είναι πολύ σημαντικό να συμβαδίζει η πνευματική με την σωματική καλλιέργεια και μέσα από τη σωστή διαπαιδαγώγηση και των δύο επιπέδων να φτάνει ο πολίτης στην κατάκτηση του καλού και αγαθού. Ο ανώτατος όμως σκοπός της παιδείας είναι να καταστήσει τον άνθρωπο έτοιμο να συμμετέχει στα κοινά και να μπορεί να εξουσιάζει τον εαυτό του και τους άλλους, πάντοτε με άξονα την δικαιοσύνη.
Δύο είναι οι τρόποι για την επίτευξη της γενικότερης αγωγής. Η καλλιέργεια του σώματος μέσω της γυμναστικής και η καλλιέργεια της ψυχής μέσω της μουσικής. Με τον όρο μουσική ο Πλάτωνας δεν εννοεί απλά την εκμάθηση κάποιου μουσικού οργάνου αλλά και την Γεωμετρία, την Φιλοσοφία και την μουσική. Ως γυμναστική μας διδάσκει την αρμονική ανάπτυξη του σώματος, καθώς και της κινητικής πείρας, οι οποίες είναι απαραίτητες, για να μπορεί ο πολίτης να ανταπεξέλθει στις προκλήσεις και τις αντιξοότητες της ζωής.
Στην μουσική-γεωμετρία δίνει προτεραιότητα εφόσον ως επιστήμες ασχολούνται με τα ανώτερα ηθικά-πνευματικά ψυχικά ανθρώπινα στοιχεία. Η φυσική αγωγή είναι απαραίτητη για την βελτίωση της υγείας και την επίτευξη της ψυχικής-πνευματικής αρμονίας. Η καλλιέργεια και η υγεία του πνεύματος είναι ο κύριος στόχος κάθε Έλληνα χωρίς να παραμελεί το σώμα. Δεν γίνεται ένα υγιές πνεύμα να κατοικεί σε ένα αδύνατο-άρρωστο σώμα. Απαραίτητη ήταν η άσκηση και εκγύμναση του σώματος, ώστε να επιτευχθεί το Μηδέν Άγαν-Μέτρον Άριστον.
Η Πολεμική παιδεία των Αρχαίων Πολεμιστών μέσο του Παγκρατίου αθλήματος ήταν αυτή που μετέτρεπε τον κάθε Έλληνα σε μαχητική μηχανή, έτοιμη να κυριαρχήσει έναντι των εσωτερικών και των εξωτερικών εχθρών. Η λέξη Παγκράτιον αποτελείται από τις λέξεις παν + κράτος. Ο γνώστης αυτής της πολεμικής τέχνης ήταν ο “τα πάντα κρατών”, ήταν αυτός που κυριαρχούσε, και είχε την απόλυτο έλεγχο. Το Παγκράτιον είναι η αρχαιότερη πολεμική Τέχνη που έχει καταγραφεί επιστημονικά. Το Παγκράτιον εισήχθη στους Ολυμπιακούς αγώνες το 648 π.Χ. και το Παγκράτιον Παίδων το 200 π.Χ. Η εκστρατεία του Μέγα Αλεξάνδρου είχε ως αποτέλεσμα μεταξύ άλλων να διαδοθεί και να διδαχθεί το Παγκράτιο άθλημα, και σε Ασιατικούς λαούς. Υπάρχουν αναφορές πως οι Μακεδόνες μετέφεραν μαζί τους τεράστιες Τέντες για την εξάσκηση στο Παγκράτιον.
Την πατρότητα του παγκρατίου, σε όλα τα αγωνίσματα των μαχητικών τεχνών, την έχουν αναγνωρίσει μορφωμένοι ιστορικοί των τεχνών αυτών, όπως ο Μασουτάτσου Ογιάμα, ο ιδρυτής της τεχνικής του αθλήματος “Κιόκου Σιν Κάι” στο σύγγραμμά του “Ζωτικό Καράτε”. Η αρχαιότερη απόδειξη χρήσης της πολεμικής τέχνης του Παγκρατίου, στην Ασία, προέρχεται από μοναχούς Σαολίν, και αφορά δύο περιπτώσεις υπεράσπισης της Μονής Σαολίν, από ληστές το 610 μ.Χ., και στην συνέχεια, την συμμετοχή τους, στην ήττα του Wang Shichong, στην Μάχη της Hulao το 621 μ.Χ. To Παγκράτιον ήταν μια τέχνη την οποία και διδάσκονταν όλοι οι Αρχαίοι Έλληνες με σκοπό να μπορούν να αμύνονται, ενάντια στους εχθρούς, του έθνους και να επιβιώνουν.
Δημιουργός του Παγκρατίου ήταν ο Έλληνας Θησέας.
ΓΙΑΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΣΩΣΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΝΑ ΔΙΔΑΧΘΟΥΝ ΤΟ ΠΑΓΚΡΑΤΙΟ ΑΘΛΗΜΑ ;
Η βία είναι ένα ενδεικτικό πολιτικό-στρατιωτικό, κοινωνικό και θρησκευτικό φαινόμενο του Διονυσιακού πολιτισμού.
Ο Διονυσιακός πολιτισμός αποτελεί μια άσπλαχνη-πανάρχαια ιδεολογία ενός άλλου πολιτισμού του Φοινικικού. Ένα από τα σχέδια των πιστών στα Διονυσιακά αξιώματα είναι η νοητική, ηθική, ο ψυχική και βιολογική καταστροφή των εθνών, ώστε οι άνθρωποι να είναι παθητικά ανδράποδα δίχως κρίση, βούληση και δύναμη αντιστάσεως.
Οι έμποροι της "Βενετίας" και των Εθνών επιθυμούν μία άρρωστη και απολύτως διεφθαρμένη Ελληνική κοινωνία, που θα την αποτελούν αδύναμα και παθητικά ανδράποδα. Άτομα δίχως συνείδηση, αξίες-αρετές, ικανότητες, στόχους για εξέλιξη-δημιουργικότητα και ψυχικά αποθέματα. Οι παράγοντες της Διονυσιακής Κουλτούρας έφτιαξαν μια αγέλη εύκολα χειραγωγήσιμη και απολύτως υπάκουη που ζει μέσα στην βία, την διαφθορά, την πνευματική εξαθλίωση και την Διονυσιακή ελευθεριότητα.
Δημιούργησαν πειθήνιους δούλους οι μέτοχοι στα Διονυσιακά δρώμενα. Για να επιτύχουν τους στόχους τους θηλυκοποιούν- ευνουχίζουν και διαστρέφουν την κοινωνία. Διαμορφώνουν μία νέα σεξουαλική “αγωγή” στην Ελληνική επικράτεια, που εκπροσωπεί οτιδήποτε το παρά φύσιν. Εδώ και αιώνες επιχειρούν να παρουσιάσουν, την κάθε ανωμαλία, ως δήθεν φυσιολογική. Δημιουργούν ένα "Ελληνικό" έθνος μεταλλαγμένο.
Ένα πολυφυλετικό-πολυπολιτισμικό συρφετό δίχως ίχνος πατριωτικών-πολιτιστικών αρχών. Ο Εφιάλτης του Διονυσιακού-Σιωνισμού, της παγκοσμιοποιήσεως, της παρακμής, της καταστροφής του περιβάλλοντος, της ισοπεδώσεως των αξιών, της βίας, της αταξίας, έχει επιφέρει ανομία-αταξία, πνευματική σύγχυση, διχασμό και τον απόλυτο έλεγχο των αδύναμων.
Η Ελλάδα σήμερα θυμίζει την εποχή των Κομνηνών και της Αλώσεως της αυτοκρατορίας το 1204 μ.Χ. Επίσης αποτελεί μια θλιβερή μορφή ζωής, όπως πολύ σωστά είχε αναφέρει και ο G. Ostrogorsky για το Ελληνικό βασίλειο της Νίκαιας.
Όπως τότε το ίδιο και την σύγχρονη εποχή το κράτος-έθνος βρίσκεται σε πλήρη οικονομική, εθνική, κοινωνική παρακμή- απαξίωση και απομόνωση. Η Ελλάδας εξαθλιώνεται ραγδαία, ηθικά-πνευματικά, φτωχοποιείται και εξαναγκάζεται, να καταβάλει, έναν τεράστιο φόρο υποτέλειας-ραγιαδισμού, πληρώνοντας κατασκευασμένα χρέη, σύμφωνα με τους ειδήμονες. Η πολιτική, η στρατιωτική, η οικονομική και η εθνική μας ισχύς εκμηδενίστηκαν. Η ηθική, η πνευματική, η κοινωνική, η στρατιωτική, η οικονομική κατάρρευση, οδηγούν στην εθνική παρακμή-σήψη και κατ επέκτασιν στον αφανισμό. Η νέα τάξη έχει πλέον επιβληθεί στην Ελληνική επικράτεια και βιώνουμε την εξουσία της, σε όλους τους βασικούς θεσμούς του έθνους. Ειδικά η νέα τάξη κυριάρχησε στην κλασική Ελληνική παιδεία, και στην Ορθοδοξία.
Η παιδεία ως θεσμός στην Ελλάδα έχει ασπαστεί τα Διονυσιακά αξιώματα και έχει απωλέσει οριστικά την ιδιότητα του Ελληνικού, εθνικιστικού-παιδαγωγικού και κοινωνικού χαρακτήρα. Κατά γενική παραδοχή στην εκπαίδευση κυριαρχεί ο Διονυσιακός πολιτισμός. Όλες οι κοινωνικές τάξεις υποκύπτουν σταδιακά στην Διονυσιακή κουλτούρα Η εθνική ανεξαρτησία και η δυνατότητα των Ελλήνων πατριωτών να ορίζουν ανεξάρτητη εθνικιστική παιδαγωγική και Ορθόδοξη θρησκευτική πολιτική, μειώθηκε δραματικά και τείνει να εξανεμιστεί. Οι σύγχρονοι φίλοι του δωδεκαθέου κυριαρχούν παντού, με αποτέλεσμα να ελέγχουν κάθε πτυχή της ζωής των αδύναμων Ελλήνων.
Οι παράγοντες του Διονυσιακού πολιτισμού εξουσιάζουν-ελέγχου την πολιτική, το περιβάλλον, τα ΜΜΕ-ΜΚΔ, τα μέσα μαζικής μεταφοράς, την Ελληνική παιδεία, την μουσική, τον κινηματογράφο, το θέατρο, την λογοτεχνία την μόδα, τον αθλητισμό κλπ. Ελάχιστοι είναι αυτοί οι οποίοι εξαιρούνται, από κάθε τομέα. Ομαδικά και οργανωμένα από όλους τους κλάδους επιβουλεύονται την Ορθοδοξία και προσπαθούν να αφανίσουν καθετί χριστιανικό. Προωθούν την απομάκρυνση από την Ηθική Χριστιανική ζωή. Ισοπεδώνουν τους Έλληνες και την Ορθοδοξία. Στο διάβα τους εξαφανίζουν κάθε έννοια ηθικής, και αξιοπρέπειας. Έκαναν την πλειοψηφία των πολιτών, να είναι κατώτεροι και από τα ζώα. Η νέα ηθική που επιβάλλουν οι κρατούντες έχει ένα βασικό δόγμα, την σεξουαλική λατρεία. Δεν υπάρχει κανένα όριο. Κανένας ηθικός δισταγμός.
Στα πλαίσια επιβίωσης του Ελληνικού έθνους από τον υβριδικό πόλεμο είναι επιτακτική ανάγκη η ίδρυση αθλητικού σωματείου αυστηρά στα πλαίσια-πρότυπα της Ισπανικής Ρεάλ Μαδρίτης. Επίσης θα πρέπει να αξιοποιήσουμε στον μέγιστο βαθμό την Ευρωλίγκα προς όφελος της Ελληνικής κοινωνίας και του έθνους.
ΥΒΡΙΔΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ.
Η Ελλάδα από το 2023 βρίσκεται στην κορύφωση του υβριδικού πολέμου. Για αυτό το ίδιο έτος οι παράγοντες της Διονυσιακής θρησκείας πραγματοποίησαν τρία προμελετημένα εγκλήματα που προκάλεσαν τρόμο και άφησαν άναυδους τους νεοέλληνες.
Κατά την εκδήλωση υβριδικών απειλών έχουμε πολλές μορφές πολέμου. Πνευματικό-πολιτιστικό, ηθικό, κοινωνικό, αθλητικό, οικονομικό, διαδικτυακό, μεταναστευτικό, εγκληματικό, υγειονομικό-βιολογικό,μεταφορικό (Μέσα Μαζικής Μεταφοράς-οχήματα), ψυχολογικό, περιβαλλοντικό και Διονυσιακό. Ο υβριδικός πόλεμος είναι ένα είδος πολέμου που εξελίσσεται διαρκώς και η αντιμετώπιση του απαιτεί πολλές γνώσεις και ειδικές ικανότητες.
Η χρήση όπλων σε ιστορικό επίπεδο ξεκινά από την αρχαιότητα και προηγείται της εμφάνισης των εθνών-κρατών και των δύο παγκόσμιων πολιτισμών (Αριστόκλειος-Διονυσιακός). Η νόμιμη άμυνα επιτρέπεται και είναι δίκαιη όταν τεθούν σε κίνδυνο οι βασικές ανθρώπινες αξίες η ελευθερία, η αξιοπρέπεια, η τιμή, η επιβίωση και η ζωή. Τo πώς ορίζεται η έννοια του δικαίου διαφέρει με βάση τις αξίες του Αριστόκλειου και του Διονυσιακού πολιτισμού και τις θρησκευτικές, πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές πεποιθήσεις ενός έθνους. Επίσης δύο αντικρουόμενες εκδοχές για τα αίτια του πολέμου, είναι λογικό να παρουσιασθούν ως δίκαιες. με αξιόπιστα επιχειρήματα επιχειρήματα από την κάθε πλευρά.
Οι πόλεμοι αποδοκιμαζόταν εν μέρη στην αρχαία Ελλάδα. Εν τούτοις η νομιμότητα τους ουδέποτε αμφισβητήθηκε. Oι αρχαίες Ελληνικές πόλεις έδιναν μεγάλη βαρύτητα στις αιτίες για την προσφυγή σε πόλεμο. "Πόλεμος πάντων μεν πατήρ εστί, πάντων δε βασιλεύς, και τους μεν θεοὺς έδειξε τους δε ανθρώπους, τους μεν δούλους εποίησε τους δε ελευθέρους."
Ο πόλεμος είναι ο πατέρας όλων, ο βασιλεύς των πάντων, και άλλους τους κατέστησε θεούς και άλλους ανθρώπους, άλλους τους έκανε δούλους και άλλους ελεύθερους. (Ηράκλειτος Fragmenta, απόφθεγμα 53, H. Diels and W. Kranz, «Die Fragmente der Vorsokratiker», vol. 1, 6th edn.,Berlin: Weidmann, 1951: 150-182). (1) Στα πλαίσια της αιώνιας σύγκρουσης των δύο παγκόσμιων πολιτισμών του Αριστόκλειου και του Διονυσιακού παρά τα θαύματα, τις διδασκαλίες και την Ανάσταση του Χριστού, η ιστορία της ανθρωπότητας είναι κατά κύριο λόγο στρατιωτική, γραμμένη με αίμα και φρικτά μαρτύρια-καταστροφές. Διαχρονικά το μέλλον της ανθρωπότητας καθορίζεται από τα μεγάλα πολεμικά γεγονότα.
Τα υπόλοιπα γεγονότα έχουν δευτερεύουσες συνέπειες, σε σχέση με όσα διαδραματίζονται στα πεδία των μαχών. Πατήρ πάντων ο πόλεμος, όπως δίδαξε ο Μέγας προσωκρατικός Φιλόσοφος Ηράκλειτος. Μερικούς αιώνες αργότερα ο υποστράτηγος των ΗΠΑ Smedley Butler στις αρχές του προηγούμενου αιώνα έγραψε ότι ο πόλεμος είναι μια απάτη. Σύμφωνα με τον Αμερικανό υποστράτηγο Butler στους πολέμους μόνο μια μικρή ομάδα μυημένων είναι ενημερωμένοι για την πραγματικότητα.
Οι πόλεμοι είναι μια πραγματική απάτη που οργανώνεται προς όφελος ενός μικρού αριθμού ατόμων που ελέγχουν την εξουσία. Όλοι αυτοί οι πόλεμοι πραγματοποιούνται σε βάρος των λαών και παράλληλα δίνουν το δικαίωμα σε έναν μικρό αριθμό να αυξήσει την περιουσία του. Το φαινόμενο του πολέμου αποτελεί διαχρονικό αντικείμενο επιστημονικών μελετών στην γεωστρατηγική-γεωπολτική, τις Διεθνείς σπουδές και τις στρατιωτικές σχολές. Ο πόλεμος είναι μια πράξη βίας με στόχο την υποταγή-εξαναγκασμό στις επιθυμίες του αντιπάλου.
Οι υβριδικές απειλές-δραστηριότητες είναι πολυποίκιλες και δαιδαλώδεις. Ποτέ δεν είναι μονόπλευρες και βασίζονται στις καινοτομίες και τους αιφνιδιασμούς-τρομοκρατία.. Κατά την διάρκεια των υβριδικών πολέμων γίνεται χρήση όλων των ειδών του εις βάρος του αντιπάλου έθνους. Υψηλή Τεχνολογία-ΜΜΕ, ψυχολογία, μπούλινγκ, απειλές, τρομοκρατία-βία, οικολογικές καταστροφές, κοινωνικός ρατσισμός, πολιτιστική εκμηδένιση και δυσβάσταχτα οικονομικά μέτρα.
Παράμετροι του υβριδικού πολέμου αποτελούν οι ασύμμετρες απειλές, η τρομοκρατία, η λαθρομετανάστευση, το οργανωμένο έγκλημα, η ενεργειακή-οικονομική υποτέλεια, η πολιτική επιρροή, ο έλεγχος των μειονοτήτων, οι παραστρατιωτικές- εγκληματικές οργανώσεις εντός της επικράτειας του έθνους. Οι τακτικές περιλαμβάνουν συμβατικές και ενέργειες όπως γεωστρατηγικούς-Γεωπολιτικούς σχεδιασμούς, πνευματική-οικονομική εξαθλίωση τρομοκρατικές ενέργειες, τυφλή βία και φοβερή εγκληματική δραστηριότητα. Η παράλληλη χρήση αυτών των μεθόδων σε όλο το εύρος παραλύει σταδιακά το αντίπαλο κράτός το οποίο ανίσχυρο υποτάσσεται στα κελεύσματα των επιβούλων.
Ο επεκτατικός πόλεμος είναι το μέσον για την επίτευξη άνομων σκοπών επί του αντιπάλου. Την σημερινή εποχή κυρίαρχο είδος πολέμου δεν είναι ο συμβατικός πόλεμος με όπλα, μαχητικά αεροπλάνα, πυραύλους, τεθωρακισμένα και πλοία. Το κορυφαίο είδος πολέμου είναι ο υβριδικός. Ο υβριδικός πόλεμος χωρίζεται σε πνευματικό-πολιτιστικό, οικονομικό, οικολογικό, διαδικτυακό, κοινωνικό, ψυχολογικό εγκληματικό, μεταναστευτικό, Μέσα Μαζικής Μεταφοράς-οχήματα (θανατοφόρα-σοβαρά τροχαία ατυχήματα), αθλητικό, υγειονομικό-βιολογικό και Διονυσιακό. Αυτά είναι τα κυριότερα είδη όταν ένα έθνος αντιμετωπίζει υβριδική απειλή.
Επίσης κάποιες φορές έχουμε παράλληλα τον συνδυασμό υβριδικού και συμβατικού πολέμου. Βασικότατο σκέλος του υβριδικού πολέμου αποτελεί η έλλειψη παιδείας, η εγκληματικότητα, η ερωτική ελευθεριότητα, η μετανάστευση, και τα τροχαία ατυχήματα. Χωρίς βία-εγκλήματα, διαφθορά, ερωτική ανηθικότητα και πάσης φύσεως κακουργίες δεν είναι εφικτή η νίκη και η κυριαρχία έναντι του αντιπάλου έθνους.
Το επιτιθέμενο κράτος που διεξάγει μη συμβατικό πόλεμο μέσα από την εγκληματικότητα-πορνεία (Διονυσιακός πολιτισμός), προκαλεί στο αντίπαλο έθνος παράλυση. Τρόμος-οργή, υποταγή-αδυναμία, σύγχυση και αποσταθεροποίηση επικρατεί στους πολίτες του επιτιθέμενου κράτους. Η τρομοκρατία-βία και τα ελεύθερα ήθη ενάντια στο κράτος που διεξάγεται ο υβριδικός πόλεμος αποτελούν το βασικότερα σημεία για την κατάκτηση του. Μέσα από την ανελέητη βία και τα Διονυσιακά Αξιώματα, επιφέρουν ανασφάλεια-απελπισία, πολιτική, κοινωνική και οικονομική αστάθεια.
Όσο πιο στυγερά είναι τα εγκλήματα τύπου Μ. Κατσουρή, τα υποτιθέμενα ατυχήματα τύπου Τεμπών σε συνδυασμό με την ερωτική διαφθορά, αυξάνεται σε υπερθετικό βαθμό η αδυναμία και ο φόβος. Μεταξύ άλλων συνδυάζουν την εγκληματικότητα, τα βίαια τροχαία ατυχήματα και τον ψυχολογικό πόλεμο. Βαλλόμενοι πανταχόθεν σαστισμένοι οι Έλληνες δεν έχουν δυνάμεις να αντισταθούν, μειώνονται-εκμηδενίζονται οι αντιδράσεις και στην συνέχεια σε καθεστώς παραλυσίας υποκύπτουν στην βούληση του αντιπάλου.
Η περίπτωση της Ελλάδας αποτελεί παγκόσμιο φαινόμενο μελέτης. Όλες οι στρατιωτικές σχολές υβριδικού πολέμου παρακολουθούν με μεγάλο επιστημονικό ενδιαφέρον την εξέλιξη των υβριδικών απειλών στην Ελληνική επικράτεια και τις τακτικές που εφαρμόζονται στην χώρα μας από τις μεγάλες δυνάμεις,
Δυστυχώς η πολιτιστική κατάπτωση-παρακμή και η άγνοια αποτελούν καταλυτικούς παράγοντες στην απώλεια αθώων συνανθρώπων μας. Η συντριπτική πλειοψηφία έχει πλήρη άγνοια περί υβριδικής απειλής και πολέμου. Η έννοια του αμυντικού-επεκτατικού και του υβριδικού πολέμου στο διεθνές δίκαιο αναφέρεται στην ένοπλη σύρραξη μεταξύ των εθνών.
Όλοι οι αξιόπιστοι γεωπολιτικοί και γεωστρατηγικοί αναλυτές με αδιάσειστα στοιχεία απέδειξαν ότι στην Ελλάδα διεξάγεται υβριδικός πόλεμος. Έχουμε νεκρούς από εμπρησμούς, ουσίες, εγκληματικότητα, Covid-19, μνημόνια, τα θανατηφόρα-σοβαρά τροχαία ατυχήματα και άλλες κακουργηματικές πράξεις. Στην σύγχρονη Ελληνική κοινωνία επικρατεί παρακμή-αμάθεια, έλλειψη αρχών, ταραχή και διχασμός.
Η έλλειψη παιδείας-αγωγής οδηγεί στην απάθεια και στην αδιαφορία. Αυτά είναι από τα πιο επικίνδυνα συμπτώματα μιας κοινωνίας σε μεγάλη παρακμή και σήψη. Οι κάτοικοι είναι προκλητικά-τραγικά απαθείς-αδιάφοροι απέναντι στους εμπρησμούς, τις πανδημίες, τα μνημόνια, τα θανατηφόρα-σοβαρά τροχαία δυστυχήματα, την εισβολή και τις εθνοκτόνες συνέπειες. Aυτό συμβαίνει διότι αρκετοί δεν έχουν παιδεία και θεωρούν ότι τα προβλήματα πρέπει να απασχολούν όλους τους άλλους, εκτός από τους ίδιους.
Όταν διαπιστώσουν ότι αυτές οι κοινωνικές-εθνικές μάστιγες, ήταν και είναι υπόθεση όλων μας τότε είναι πολύ αργά, καθώς έχουν ήδη υποστεί οι ίδιοι ή κάποια από τα συγγενικά-φιλικά τους πρόσωπα θανάτους και απώλειες εξαιτίας του υβριδικού πολέμου. Η διαχρονική δύναμη των Ελλήνων είναι η παιδεία-πολιτισμός.
Σε περιόδους έντονης ανησυχίας-δυστυχίας, βίας και πολέμων οι άνθρωποι βιώνουν καταστάσεις τις οποίες δεν μπορούν να διαχειριστούν με το πνεύμα και την ηθική. Φοβούνται-αρνούνται να σκεφτούν και να ερευνήσουν. Για αυτό στρέφονται προς το κακό, τις βίαιες πράξεις, στην Διονυσιακή Κουλτούρα, τον φασισμό και την φίμωση. Συνέπεια όλων αυτών είναι να μην υπάρχουν αξίες-ηθική, εξέλιξη, δημιουργικότητα, πολιτιστικό επίπεδο και ελευθερία λόγου στα ΜΜΕ.
Στα πλαίσια των σκοπών-υβριδικού πολέμου διέπραξαν το 2023 τρία τρομερά εγκλήματα για να προκαλέσουν τρόμο-υποταγή, σύγχυση-παράλυση και αδυναμία.
Οι εσκεμμένες δολοφονίες στα Τέμπη-Θεσσαλία (πλημμύρες) και ο θάνατος του Μ. Κατσουρή έγιναν στα πλαίσια αυτών των άνομων σκοπών. Ενδεικτικό του εμπαιγμού ήταν ότι οι μετεωρολόγοι των μεγάλων τηλεοπτικών καναλιών ισχυρίστηκαν ότι μέσα σε 72 ώρες στην Θεσσαλία είχαμε το νερό 195-198 ημερών που έχουμε σε ετήσια βάση στον νομό Αττικής. Οι πλημμύρες αυτές έγιναν λόγω της καταστροφής των Δασών στην περιοχή και με μηχανήματα υψηλής τεχνολογίας. Είναι αδύνατον να έχουμε βροχοπτώσεις 6,5 μηνών μέσα σε τρεις ημέρες !!!
Οι παράγοντες του Διονυσιακού πολιτισμού μας θεωρούν "ανόητους-εξαθλιωμένους και απαίδευτους". Δυστυχώς μεταξύ άλλων φοβερών δεινών έφεραν τους Κροάτες νεοναζί για να περάσουν το μήνυμα ότι εάν δεν συμμορφωθούμε και δεν αποδεχτούμε τα εμβόλια και την κάρτα του πολίτη, θα έχουμε την ίδια ακριβώς μοίρα με τον άτυχο φίλαθλο. Γνώριζαν από τις Κροατικές αρχές ότι έρχονται οι νεοναζί δολοφόνοι στην Ελλάδα. Εν τούτοις δεν τους σταμάτησαν στα σύνορα και τους συνόδευσαν με περιπολικά μέχρι την Αθήνα για να φτάσουν στον προορισμό τους. Φοβόταν ότι μέχρι να φτάσουν στην Ν. Φιλαδέλφεια να σκοτώσουν ότι θα έκαναν επιθέσεις και σε άλλες περιοχές.
Ο εμπαιγμός και η συμπαιγνία δεν έχουν όρια με κίνητρο τον αφανισμό των νεοελλήνων. Οι Τοπικοί νεοναζί έχουν άριστες σχέσεις με τους ναζιζστές της Ουκρανίας-Γερμανίας και όλης της Ευρώπης. Για αυτό οργάνωσαν την δολοφονία Κατσουρή για εκφοβισμό των νεοελλήνων.
Σε άρθρο του το ιστολόγιο Οίμος-Αθήνα αναρωτιέται "Πόσο ναρκωμένοι είμαστε και καθόμαστε και κοιτάμε μια φονική εξουσία, χωρίς να ξεσηκωνόμαστε για να την διώξουμε; Περιμένουμε να μας ξεκάνουν όλους ; Τώρα ξαφνικά το πανελλήνιο ξέχασε όλα τα δεινά, όλες τις φωτιές, τους νεκρούς ήρωες πιλότους, τον Χρήστο και τον Περικλή, για αυτούς κανένας κυβερνητικός δεν κουνήθηκε από την θεσάρα του !!!"
https://oimos-athina.blogspot.com/2023/08/blog-post_9.html
Παράπλευρη απώλεια αυτής της διαμάχης και του υβριδικού πολέμου εναντίον του Ελληνικού έθνους, ήταν ο άτυχος φίλαθλος της ΑΕΚ Μιχάλης Κατσουρής και οι πιθανότητες τιμωρίας του δολοφόνου είναι μηδαμινές. Δυστυχώς προαποφασισμένες απώλειες στα πλαίσια του υβριδικού πολέμου ήταν τα θύματα των Τεμπών και της Θεσσαλίας.
Τα μοναδικά-διαχρονικά στηρίγματα του Ελληνικού έθνους είναι ο Αριστόκλειος Πολιτισμός. Βασικό σκέλος του υβριδικού πολέμου είναι και ο αθλητισμός. Τα ισχυρά κράτη δείχνουν την ισχύ τους μέσα από τον αθλητισμό και τις παγκόσμιες-πανευρωπαϊκές επιτυχίες και επιχειρούν να κυριαρχήσουν-υποτάξουν τα αντίπαλα έθνη σε συνδυασμό με την εφαρμογή των υπολοίπων κλάδων υβριδικής απειλής.
ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΜΕ ΤΟ ΠΑΓΚΡΑΤΙΟ.
Οι γυναίκες για τους πραγματικούς Έλληνες είναι πρώτα φίλες-αδελφές και μετά έρχεται η ιδιότητα της ερωμένης, της συζύγου. Για αυτό οφείλουμε να τις προστατεύουμε. Για να μην έχουν οι γυναίκες της ζωής μας, και όχι μόνον την κατάληξη της Μυρτούς. Επίσης και οι άνδρες πρέπει να κάνουν Παγκράτιο καθώς βρισκόμαστε στην κορύφωση του υβριδικού πολέμου.
Άξιος τιμής σε μία πόλη είναι όποιος, δεν αδικεί. Όμως όλα τα αξιώματα και τις τιμές, μιας πόλεως της αξίζουν, όσοι εμποδίζουν τις αδικίες που πρόκειται να γίνουν (Αριστοκλής-Νόμοι). Είναι προτιμότερο να αδικηθείς, παρά να αδικήσεις, και να κάνεις κάτι κακό (Αριστοκλής-Νόμοι). Με βάση αυτά τα αξιώματα η προστασία των γυναικών από τους βιασμούς και την κακοποίηση πρέπει να είναι από τις βασικές προτεραιότητες μιας κοινωνίας με παιδεία και ηθικές αρχές. Η πρόληψη είναι το σημαντικότερο όλων.
Η νέα τάξη πραγμάτων αποτελεί μια άσπλαχνη και πανάρχαια θεώρηση, ενός άλλου πολιτισμού του Διονυσιακού, ο οποίος εκφράζει την ανομία-αταξία, την βία, την κοινωνία του κέρδους, και της κυριαρχίας στην οικονομία. Σε εποχές όπου επικρατεί η παρακμή και η έλλειψη παιδείας λόγω των Διονυσιακών αξιωμάτων, κυριαρχεί η βία στην Ελληνική κοινωνία. Οι άνθρωποι μειωμένης αντιλήψεως, καλύπτουν το μεγάλο μειονέκτημα τους με ειρωνείες-κακές πράξεις και άσκηση βίας, όπως όλοι οι στερούμενοι ικανοτήτων.
Διαχρονικά βασικά γνωρίσματα όλων των άνανδρων-θηλυπρεπών, ήταν και είναι η προδοσία, η μοχθηρία, η ανικανότητα και η άσκηση βίας σε όλες τις εκφάνσεις. Οι δειλοί και οι ανίκανοι το μόνο το οποίο μπορούν να κάνουν, είναι το κακό. Για αυτό διαχρονικά καταστρέφουν και βιαιοπραγούν για να αισθάνονται ότι είναι κάποιοι που "αξίζουν". Για να κάνεις κάτι καλό-δημιουργικό και χρήσιμο χρειάζεται να έχεις ηθική, παιδεία, γενναιότητα, καλοσύνη, και ικανότητες Η δημιουργικότητα και οι ηθικές πράξεις απαιτούν πίστη, υπομονή, επιμονή, κόπο, και πολλές προσπάθειες. Στην ΄σύγχρονη εποχή κυριαρχεί και στην Ελλάδα ο πολιτισμός του Διόνυσου.
18 ΣΥΝΑΠΤΑ ΕΤΗ Η ΣΤΗΛΗ ΕΠΙΚΡΑΤΕΕΙΝ Η ΑΠΟΛΛΥΣΘΑΙ ΣΤΗΡΙΖΕΙ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΑΓΚΡΑΤΙΟ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΙΣ ΔΙΔΑΧΕΣ ΤΟΥ ΜΕΓΑ ΑΡΙΣΤΟΚΛΗ.
Το παγκράτιον ήταν το αγαπημένο άθλημα των αρχαίων φιλοσόφων γιατί αποτελούσε την μεσότητα ανάμεσα στην πάλη και την πυγμαχία. Ο παγκρατιαστής ήταν ανώτερος στην πυγμαχία από έναν παλαιστή και ανώτερος στην πάλη από έναν πυγμάχο. Ο
Σωκράτης ανέφερε: "Όσοι δεν έχουν συνειδητοποιήσει την σύνεση και την αρετή της ευγένειας στην άθληση, σπαταλούν άσκοπα τον χρόνο τους σε συμπόσια και παρόμοιες καταστάσεις, βαίνουν προς την καταστροφή, εξαπατώντας τον εαυτό τους σε όλη τους τη ζωή. Χτυπιούνται μεταξύ τους σαν να είχαν σιδερένια κέρατα και όπλα κι αφανίζονται από την ίδια την απληστία τους".
Ο μυθιστοριογράφος Απολλόδωρος αναφέρεται στον Ηρακλή που τσάκιζε τα πλευρά των αντιπάλων του, υπόδειγμα "ηρωικό" για τους αθλητές .
Ο Σωκράτης ήταν παγκρατιαστής. Ο Πλάτων το ίδιο και παλαιστής. Μάλιστα, υπήρξε δύο φορές ισθμιονίκης και μία πυθιονίκης, με μία νίκη στο παγκράτιο και δύο στην πάλη. Τ’ όνομά του δεν ήταν Πλάτων. Επονομάσθηκε έτσι επειδή ήταν πλατύς, ευρύς στο στήθος. Ο βασιλιάς Φίλιππος της Μακεδονίας το διδάχθηκε και το έμαθε στον στρατό του. Η λέξη παγκράτιον είναι σύνθετη από τον παν και το κρατώ. Ο Δίας απεκαλείτο Ζευς Παγκράτης, δηλαδή Παντοδύναμος. Ηταν το πιο δημοφιλές άθλημα στη αρχαιότητα O ιστορικός Φιλόστρατος το χαρακτηρίζει ως “το εν Oλυμπία το κάλλιστον”.
Το παγκράτιον υπήρξε, αναμφισβήτητα το μεγαλοπρεπέστερο, θεαματικότερο και διακριτικότερο αγώνισμα στην Ολυμπία, κι αυτό διότι δεν είναι τυχαίο που το χαρακτηρίζει ως το κάλλιστον, ο Φιλόστρατος. Παγκράτιον, λέξη σύνθετη από το παν + κράτος = αυτός που εξουσιάζει, που έχει την απόλυτη δύναμη. Ζευς παγκρατής, ήταν η ιδιότητα που είχαν προσδώσει στον Δία οι Έλληνες καθώς αυτός εξουσίαζε τα πάντα! Ουσιαστικά, θα μπορούσαμε να πούμε, σε αθλητικά πλαίσια, ότι το παγκράτιον αποτελεί «μάχη υποταγής», αγώνας όπου ο κάθε αθλητής προσπαθεί να υποτάξει τον αντίπαλο.Ο λεξικογράφος Σουίδας, αναφέρει για τον παγκρατιαστή: «..ταις χερσί και ποσί πυκτομαχούσι» δηλαδή αυτός που μάχεται κτυπώντας με τα χέρια και τα πόδια.
«Παγκρατής» είναι ο τα πάντα κρατών, σύμφωνα με τον σχολιαστή του Σοφοκλή. Ο σχολιαστής του Αισχύλου γράφει ότι ο Ζευς καλείται «παγκρατεύς», διότι επικρατεί, κυριεύει και βασιλεύει πάνω σε όλους. Την Αθηνά, ο Αριστοφάνης στις «Θεσμοφοριάδουσες» ;, την αποκαλεί «παγκρατές κόρα» (πανίσχυρη κόρη) του Δία . Για τον Ηρακλή λέγανε ότι «παγκρατές ήτορ έχων», ότι έχει πανίσχυρη καρδιά!
Ας δούμε όμως τι λένε οι αρχαίοι για το άθλημα του παγκρατίου.
Ο Αριστοτέλης, στην ρητορική του αναφέρει: «ο θλίβειν και κατέχειν δυνάμενος παλαιστικός, ο δε ως αι τηι πληγήι πυκτικός, ο δ’ αμφότεροις παγκρατιαστικός» (παλαιστής είναι αυτός που μπορεί να αρπάζει και να περισφίγγει τον άλλον, πυγμάχος είναι αυτός που καταφέρει πληγές με κτυπήματα, ενώ αυτός που αγωνίζεται και με τους δύο τρόπους είναι παγκρατιαστής).
Ο σχολιαστής στον Πλάτωνα μας δίνει τον ορισμό: «..εστί Δε τούτο αγών της εξ ατελούς πάλης και ατελούς πυγμής συγκείμενος» (Πολιτ. 386 )
Ο Πλούταρχος: « ότι γαρ μέμικται το Παγκράτιον εκ τε πυγμής και πάλης»
Κατά τον Φιλόστρατο η πάλη, η πυγμή και το παγκράτιον μπήκαν στους Ολυμπιακούς αγώνες για πολεμική χρησιμότητα αφού κατά τον συγγραφέα, στο Μαραθώνα και στις Θερμοπύλες: «κλασθέντων αυτοίς ξιφών τε και δοράτων, πολλά ταις χερσί γυμνάς έπραξαν .... πάλη και παγκράτιο ως ες το πρόσφορον το πολέμω εύρηται...» (Γυμν.11 )
Ο Πλούταρχος το επιβεβαιώνει: «ταύτα μη τα πάντα μιμήματα δοκεί και γυμνάσματα των πολεμικών είναι» (Ηθικά 639Ε)
Στην αρχαία Ελλάδα, πίστευαν ότι όλα τα αθλήματα γεννήθηκαν από κάποιον θεό. Για το Παγκράτιο, πίστευαν ότι το εφεύρε ο ήρωας Θησέας, ο οποίος νίκησε τον Μινώταυρο με τέχνασμα Παγκρατίου (Πλούταρχος). Ο σχολιαστής του Πινδάρου αναφέρει: «...ο Θησεύς ο Αθηναίος ... ηνίκα γαρ εν τω Λαβυρίνθω εξησθένει προς την ισχύν του Μινωταύρου, παγκρατίω αυτόν διαπαλαίων περιγέγονεν, ου γαρ είχε μάχαιραν...»
Κατά τον Παυσανία το επινόησε ο ήρωας - ημίθεος Ηρακλής.
Στον σχολιαστή του Πίνδαρου (Νεμ.3,27) αναφέρεται ότι σύμφωνα με τον Αριστοτέλη το αγώνισμα του παγκρατίου έγινε «έντεχνο», από παλαιότερη μορφή που είχε, και διαμορφωτής αυτού θεωρείται ο Λεύκαρος ο Ακαρνάνας!
«...ο Δε Λεύκαρον φησι τον Ακαρνάνα πρώτον έντεχνον το παγκράτιον ποιήσαι». Αριστοτέλης
"Οι παγκρατιαστές έπρεπε να διδάσκονται τα πιο δύσκολα γυμνάσματα και φυσικά να αντέχουν εις τους πόνους και να μην λαμβάνουν υπόψιν των τας πληγάς εκ των χτυπημάτων,δια να έχουν έτσι την δυνατότητα να ανταποκρίνονται εις πάσης φύσεως δυσκολίες" ΛΟΥΚΙΑΝΟΣ
Εκείνο που ενθουσίαζε τους θεατές, ήταν ο συνδυασμός του τρίπτυχου: φυσική ικανότητα, πνευματική διαύγεια και ηθική τελειότητα. Τα αγωνίσματα της πάλης και της πυγμής έφτασαν στο σημείο να περιορίζουν σημαντικά τις κινήσεις των αγωνιζομένων με αποτέλεσμα να καταπνίγουν την ολοκλήρωση του θεάματος που περίμεναν και απαιτούσαν οι θεατές αλλά και που επιζητούσαν οι αθλητές. Το παγκράτιο αντίθετα έφτανε σε αυτή την ολοκλήρωση του θεάματος, με την ελευθερία που παρείχε στους αγωνιζομένους, οι οποίοι, αν και επιχειρούσαν επικίνδυνες λαβές και κτυπήματα, εν τούτοις ποτέ δεν είχαν ως στόχο την εξόντωση του ανταγωνιστή, όπως αρκετές φορές συμβαίνει και σήμερα σε παρόμοιους επαγγελματικούς - επίλεκτους αγώνες που θυμίζουν περισσότερο Ρωμαϊκή αρένα παρά πεδίο δόξης και ευγενούς άμιλλας.
Το να φτάσει όμως ένας αθλητής, στο σημείο να δέχεται χτυπήματα και λαβές σκληρά και επικίνδυνα, χωρίς να δημιουργείται μέσα του η επιθυμία να εξοντώσει αυτόν που του τα επιφέρει, χρειάζεται τεράστια ψυχική προετοιμασία. Και αυτή ακριβώς, επιτυγχάνονταν στις παλαίστρες, στους χώρους δηλαδή εκείνους που κυριαρχούσε πρώτα η φιλοσοφική διδασκαλία και έπειτα οι αγώνες.
Στην παλαίστρα, κάθε κτύπημα παγκρατιαστή στον ανταγωνιστή του, είναι και ένα σφυρηλάτημα στην ψυχική αντοχή, στο σθένος, στην υπομονή, στην εγκαρτέρηση, στην αυτοπεποίθηση, στην αυτοσυγκράτηση, στην αυτοκυριαρχία. Κάθε λαβή υποταγής, είναι και ένα μάθημα για τον εγωισμό του, για τα όρια του που οδηγεί στην αυτογνωσία.
Η μεγάλη δύναμη, τότε μόνο αποβαίνει ωφέλιμη, όταν διατίθεται για αγαθές, ανθρωπιστικές και πατριωτικές πράξεις. Και οι παγκρατιαστές, αυτήν ακριβώς την διδασκαλία την είχαν ως ευαγγέλιο, ως αρχή, ως άπαν! Γι αυτό το παγκράτιο δεν ήταν μόνο ένα απλό θεαματικό αγώνισμα. Ήταν μια ολοκληρωμένη φιλοσοφική θεώρηση της ίδιας της ζωής με τους κανόνες της, τους οποίους ο παγκρατιαστής, πρέπει να σέβεται και να αγωνίζεται για την επικράτηση τους.
Και αυτή ακριβώς ήταν η φιλοσοφία που ήταν και το ουσιαστικό πνεύμα της Ολυμπιακής Ιδέας, η οποία ξεσήκωνε τα πλήθη από ενθουσιασμό και είναι αυτή που με τόση γλαφυρότητα έχουν αποδώσει ιστορικοί και συγγραφείς, όπως με την περίπτωση του Αρριχίων του Φυγαλέα, 2 φορές Ολυμπιονίκη στο παγκράτιο, ο οποίος στην τρίτη Ολυμπιάδα το 564 π.κ. χ.υπακούοντας στην προτροπή του προπονητή του Εριξία «ως καλόν εντάφιον τον εν Ολυμπία μην απηπείν» έφτασε στο σημείο «και νεκρός εστέφθη». Όσον αφορά τα τεχνάσματα που εφαρμόζονταν στο παγκράτιο και ήταν τόσα «ων ουκ έστιν αριθμός» ήταν εκείνα που προσέδιδαν την ιδιαίτερη αίγλη, επιβεβαιώνοντας την ελευθερία του αθλήματος, αλλά και εκείνα που οι θεατές, περίμεναν κάθε φορά με αδημονία και ιδιαίτερο ενδιαφέρον να δουν πρωτοεμφανιζόμενα για να θαυμάσουν και να επευφημήσουν.
Να πούμε ότι σχολές παγκρατίου που απέκτησαν μεγάλη φήμη, ήταν αυτές των Αθηνών, της Ρόδου, της Αίγινας, των Θηβών, των Συρακουσών και της Αλεξάνδρειας.
https://www.facebook.com/
https://www.lavart.gr/%CF%80%
https://pangration.org/index.
(1) ΣΧΟΛΕΣ ΠΑΓΚΡΑΤΙΟΥ ΑΘΛΗΜΑΤΟΣ ΓΙΑ ΔΩΡΕΑΝ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΑΥΤΟΑΜΥΝΑΣ. ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΡΙΕΣ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΕΙΝ Η ΑΠΌΛΛΥΣΘΑΙ-ΙΣΧΥΣ ΔΙΑ ΤΗΣ ΓΝΩΣΕΩΣ :
0 comments: