Είναι οι δυτικές δημοκρατίες πρότυπο για τον κόσμο ; (Mέρος 2)

Οι δυτικές δημοκρατίες καυχιούνται ότι είναι το μόνο φιλελεύθερο, δημοκρατικό σύστημα κράτους δικαίου στον κόσμο.

Ωστόσο, οι δημοκρατίες τους δεν είναι σε τόσο καλή κατάσταση και δεν μπορούν να διαδοθούν με αυτόν τον τρόπο.

Η κατάσταση της αμερικανικής δημοκρατίας

Αρχικά, θα ήθελα να επισημάνω ότι για πολλούς αναλυτές, όπως ο Kishore Mahbubani , οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν είναι πλέον δημοκρατία, αλλά πλουτοκρατία, μια χώρα που κυβερνάται από τη δύναμη των πλουσίων, το χρήμα και τα λόμπι. Άλλοι το αποκαλούν δυσλειτουργική δημοκρατία.

Το αμερικανικό δικαστικό σύστημα είναι δύσκολο να πλαισιωθεί στα πρότυπα της φιλελεύθερης δημοκρατίας και του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ο Frédéric Pierucci, Γάλλος και πρώην διευθυντής της Alstom, που το βίωσε αυτό εκ των έσω, έπεσε θύμα του εξωεδαφικού συστήματος των αμερικανικών νόμων, το οποίο θεωρεί ότι είναι ένα « τυπικά ιμπεριαλιστικό » σύστημα. Για τον ίδιο, το δικαστικό σύστημα βασίζεται σε διαπραγματεύσεις και διακανονισμούς, ορισμένες από τις οποίες είναι σκοτεινές και στερούνται υλικών στοιχείων. « Αυτό το ποινικό σύστημα είναι εντελώς παραληρηματικό και εντελώς διεστραμμένο », λέει ο Pierucci στο βιβλίο του « The American Trap ». Το εξαιρετικά υψηλό κόστος των δικηγόρων και των διαδικασιών σημαίνει ότι η πλειοψηφία δεν έχει σωστή υπεράσπιση, γι' αυτό και το 98,5% καταδικάζεται, παρόμοια με το καθεστώς Τσαουσέσκου, σύμφωνα με τον ίδιο.

Επιπλέον, σύμφωνα με μια μελέτη του Yale , οι εκπρόσωποι των ΗΠΑ στο εθνικό Κογκρέσο περνούν περίπου το 70% του χρόνου τους εστιασμένοι στα συμφέροντα των δωρητών τους, συμπεριλαμβανομένων των λομπίστες, και μόνο το 30% στους ψηφοφόρους τους. Ο αμερικανικός λαός θέλει καλύτερες υποδομές, υγειονομική περίθαλψη, εκπαίδευση, στέγαση, προσβάσιμη δικαιοσύνη, αλλά το πολιτικό σύστημα φαίνεται να επικεντρώνεται στη διατήρηση της ιμπεριαλιστικής του στάσης και στις περισσότερες από 800 βάσεις του σε όλο τον κόσμο. Αυτή η προσέγγιση θυσιάζει τις βασικές ανάγκες των πολιτών ενώ προνομίζει τα συμφέροντα της πολεμικής μηχανής και των ιμπεριαλιστών. Το αποτέλεσμα είναι ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι το μόνο δυτικό έθνος, και αναμφισβήτητα ολόκληρος ο κόσμος, όπου το προσδόκιμο ζωής μειώνεται, η ακραία φτώχεια αυξάνεται με τεράστιο ρυθμό και η ανισότητα αυξάνεται επίσης, σύμφωνα με τον Emmanuel Todd στο βιβλίο του « The Defeat της Δύσης ».

Επιπλέον, η αμερικανική δημοκρατία αντιμετωπίζει θεμελιώδη προβλήματα, όπως η ακριβής καταμέτρηση των ψήφων. Συχνά, η δικαιοσύνη είναι αυτή που καθορίζει ποιος θα κερδίσει τις εκλογές. Λόγω του σχεδιασμού του πολιτικού συστήματος, η έμμεση εκλογική διαδικασία δεν αντανακλά τις επιλογές των ψηφοφόρων: συχνά ο υποψήφιος με τις περισσότερες ψήφους δεν είναι απαραίτητα ο νικητής.

Επιπλέον, υπάρχουν χιλιάδες διαφορετικά συστήματα ψηφοφορίας, με κάθε κομητεία να οργανώνει το δικό της. Μόνο μερικές πολιτείες διαθέτουν τυποποιημένο σύστημα ψηφοφορίας. Υπάρχει μικρός έλεγχος στα ψηφοδέλτια που απουσιάζουν, και σε πολλές κομητείες οι ψηφοφόροι μπορούν να υποβάλουν τα ψηφοδέλτιά τους πολλές φορές επισκεπτόμενοι διαφορετικούς εκλογικούς σταθμούς, επειδή δεν υπάρχει αυστηρός έλεγχος για το ποιος ψηφίζει. Συγκρίνοντας αυτό με το αποτελεσματικό σύστημα ψηφοφορίας της Βραζιλίας, το αμερικανικό σύστημα φαίνεται αρκετά πρωτόγονο.

Η κατάσταση της δημοκρατίας της Νότιας Κορέας

Αυτό ισχύει και για τη Νότια Κορέα, η οποία είναι μια πλουτοκρατία με την εμφάνιση μιας εκλογικής δημοκρατίας. Η πιο ισχυρή δύναμη στη χώρα είναι οι τεράστιοι βιομηχανικοί όμιλοι, οι «chaebols» (όπως η Samsung, η Hyundai κ.λπ.). Χάρη στην οικονομική τους ισχύ, μπορούν να ασκήσουν πολιτική εξουσία, διότι αυτό τους επιτρέπει να ρυθμίζουν την πρόσβαση στις πολιτικές αποφάσεις και στο ρυθμιστικό πλαίσιο.

Στη Νότια Κορέα, οι chaebol έχουν εμπλακεί σε πολλά σκάνδαλα πολιτικής διαφθοράς, που συχνά συνδέονται με δωροδοκίες και παράνομες συνεισφορές εκστρατείας για να αποκτήσουν προνομιακή μεταχείριση ή κρατικές συμβάσεις. Αυτές οι σχέσεις έχουν μερικές φορές δημιουργήσει μια μορφή «περιστρεφόμενης πόρτας» μεταξύ της κυβέρνησης και των ισχυρών επιχειρηματικών τομέων, με πρώην αξιωματούχους να αναλαμβάνουν θέσεις υψηλού επιπέδου στους chaebols ή το αντίστροφο.

Έχουν τεθεί σε εφαρμογή μεταρρυθμίσεις για τον περιορισμό της διαφθοράς —ένας πρώην πρόεδρος παραπέμφθηκε ακόμη και εξαιτίας αυτής—αλλά, από όσο ξέρω, τιμωρούνται μόνο οι πολιτικοί, όχι οι επιχειρηματίες. Η δικαιολογία είναι ότι δεν θέλουν να «διαταράξουν» την κορεατική οικονομία. Ωστόσο, σε μια δημοκρατία, η διαφθορά και η φιλία πρέπει να αντιμετωπίζονται ως αμφίδρομος δρόμος και να τιμωρούνται και οι δύο πλευρές. Οι Chaebol εξακολουθούν να καταφέρνουν να επηρεάζουν τα πολιτικά αποτελέσματα υπέρ τους, δικαιολογώντας την πλουτοκρατία της ετικέτας.

Η κατάσταση της ιαπωνικής δημοκρατίας

Όσο για την Ιαπωνία, κυβερνάται από ένα μόνο κόμμα, με μόνο δύο σύντομες εξαιρέσεις, από το 1955: το Φιλελεύθερο Δημοκρατικό Κόμμα. Δεν υπάρχει λοιπόν πολιτική εναλλαγή. Παραδόξως, λόγω του σχεδίου «ασιατικού ΝΑΤΟ», έτσι ώστε η Ιαπωνία να συμμετάσχει, υποστηριζόμενη με ενθουσιασμό από τον Πρωθυπουργό, το κυβερνών κόμμα έχασε τις τελευταίες εκλογές. Το μήνυμα ήταν σαφές: ο ιαπωνικός λαός θέλει ειρήνη, όχι πόλεμο, ούτε περισσότερη υποτέλεια στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα (ΚΚΚ) περιγράφεται γενικά ως το μοναδικό και κυρίαρχο κόμμα στη χώρα. Αυτό είναι αλήθεια, αλλά το πολιτικό σύστημα της σημερινής κυβέρνησης περιλαμβάνει έναν συνασπισμό με άλλα οκτώ μικρότερα κόμματα.

Η κατάσταση της δημοκρατίας στην Ευρώπη

Στη Γαλλία, ο πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν αρνήθηκε πρόσφατα να δεχτεί τα εκλογικά αποτελέσματα και διόρισε πρωθυπουργό, τον δεξιό Μισέλ Μπαρνιέ, που εκπροσωπεί το κεντροδεξιό μπλοκ του. Αυτό, παρά το γεγονός ότι ο αριστερός συνασπισμός, το Νέο Λαϊκό Μέτωπο, έλαβε τις περισσότερες έδρες στη Βουλή. Ως αποτέλεσμα, η νέα κυβέρνηση θα μπορούσε να αντιμετωπίσει μια ψήφο δυσπιστίας ανά πάσα στιγμή και για να κερδίσει κάποια σταθερότητα πρέπει να παρουσιάσει φιλικές πολιτικές προς το Εθνικό Συλλαλητήριο (RN) της Μαρίν Λεπέν.

Στη Γερμανία, η δυσπιστία προς τα πολιτικά κόμματα αυξάνεται. Στην πολιτεία της Σαξονίας, για παράδειγμα, όπου το ακροδεξιό κόμμα AfD έχασε τις πολιτειακές εκλογές από το CDU (τη Χριστιανοδημοκρατική Ένωση) με μία μόνο έδρα, μια δημοσκόπηση της Dimap του Ιανουαρίου 2024 έδειξε ότι η εμπιστοσύνη στη δημοκρατία και τους θεσμούς της είναι πολύ χαμηλή: Μόνο το 10% του πληθυσμού της πολιτείας εμπιστεύεται τα πολιτικά κόμματα, το 15% στον Τύπο, το 18% την ομοσπονδιακή κυβέρνηση και το 59% δεν είναι ικανοποιημένο με τη λειτουργία της δημοκρατίας στη Γερμανία.

Στους Γερμανούς ψηφοφόρους δεν αρέσει να αισθάνονται αποκλεισμένοι από την πολιτική διαδικασία και δεν δέχονται πλέον οι ηγέτες τους να κάνουν δηλώσεις όπως " δεν έχει σημασία τι πιστεύουν οι γερμανοί ψηφοφόροι μου ", όπως το έθεσε η υπουργός Εξωτερικών Annalena Baerbock για τους Πράσινους, κατά τη διάρκεια του Φόρουμ του 2000 στην Πράγα. , για την άνευ όρων υποστήριξη της κυβέρνησης στην Ουκρανία. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό δεδομένου ότι η πλειοψηφία των Γερμανών (56% από τον Ιούνιο του 2024) τάσσεται υπέρ ενός τερματισμού της σύγκρουσης μέσω διαπραγματεύσεων.

Ως αποτέλεσμα, η δημοτικότητα των δεξιών και αντικαθεστωτικών λαϊκιστικών κομμάτων στη Γερμανία, όπως η Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) και η Συμμαχία Sahra Wagenknecht (BSW), βρίσκεται σε άνοδο.

Η Γερμανία φυλακίζει φιλοπαλαιστίνιους διαδηλωτές στο έδαφός της και διακόπτει τις συναντήσεις, όπως αυτή που διοργανώνει η προοδευτική συλλογικότητα DiEM25, καθώς και η Παλαιστινιακή και Εβραϊκή Φωνή για την Ειρήνη στις 12 Απριλίου 2024. Ο χώρος διαλύθηκε και χαρακτηρίστηκε ως « Ισλαμιστική εκδήλωση» από το Υπουργείο Εσωτερικών. Αυτά τα γεγονότα εγείρουν ερωτήματα σχετικά με ένα αντιληπτό έλλειμμα στη δημοκρατία και τον ρατσισμό που συχνά αποδίδεται σε υποστηρικτές της ακροδεξιάς.

Στην τυφλή και ιστορικά υπαίτια υποστήριξή της για την ισραηλινή γενοκτονία στη Γάζα, η Γερμανία έγινε συνένοχος σε αυτή τη γενοκτονία –κάτι που δεν κάνουν οι δημοκρατίες– αυξάνοντας τις παραδόσεις όπλων στο Ισραήλ δεκαπλασιάζοντας, ακόμα κι αν αυτό καταδικάστηκε από τον παγκόσμιο Νότο και ακόμη και ορισμένοι Ευρωπαϊκές χώρες όπως η Ιταλία, η Ισπανία και η Γαλλία. Η Γερμανία έχει επίσης διαπράξει εκατοντάδες αδικήματα κατά της ελευθερίας του λόγου, του δικαιώματος της έκφρασης και του δικαιώματος της διαδήλωσης. Η κριτική του Ισραήλ έχει γίνει έγκλημα στη Γερμανία, ακόμη και για ένα παιδί που κρατά μια παλαιστινιακή σημαία . Αυτές οι σκηνές είναι συγκλονιστικές και χαρακτηριστικές ενός ολοκληρωτικού καθεστώτος.

Πολλά πρόσωπα έχουν απαγορευτεί να προσγειωθούν στη Γερμανία για να αντιμετωπίσουν το ζήτημα της ισραηλινής γενοκτονίας στη Γάζα, όπως ο πρώην υπουργός Οικονομικών της Ελλάδας Γιάνης Βαρουφάκης και ένας διάσημος Βρετανός Παλαιστίνιος χειρουργός, ο Ghassan Abu-Sitta, που προσφέρθηκαν εθελοντικά σε νοσοκομεία της Γάζας κατά τη διάρκεια της γενοκτονίας. Του αρνήθηκαν στη Γερμανία, παρόλο που υποτίθεται ότι θα έδινε απευθείας μαρτυρία για το τι συνέβαινε στο έδαφος. Αργότερα, λόγω της γερμανικής απαγόρευσης στον χώρο Σένγκεν, δεν μπόρεσε να εισέλθει στη Γαλλία για να μιλήσει σε μια συνεδρίαση στη Γαλλική Γερουσία, που είχε προσκληθεί από αυτή τη Γερουσία.

Ο ευρωπαϊκός Τύπος είναι ελεύθερος, αλλά δεν αντικατοπτρίζει αυτή την ελευθερία, γιατί δεν είναι επικριτικός τύπος. Ιδιαίτερα ο δημόσιος Τύπος στη Γερμανία και την Ολλανδία –και σίγουρα και σε άλλες χώρες– είναι ένας φιλοκυβερνητικός τύπος, ευθυγραμμισμένος με την ατζέντα της κυβέρνησης, χωρίς κριτική σκέψη. Το αποτέλεσμα είναι να παραπληροφορείται ο κόσμος.

Έρευνα-επιμέλεια Άγγελος-Ευάγγελος Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός αναλυτής και αρχισυντάκτης του Mytilenepress. Contact : survivroellas@gmail.com-6945294197. Πάγια προσωπική μου αρχή είναι ότι όλα τα έθνη έχουν το δικαίωμα να έχουν τις δικές τους πολιτικές-οικονομικές, θρησκευτικές και γεωπολιτικές πεποιθήσεις, με την προύπόθεση να μην τις επιβάλουν με πλάγιους τρόπους είτε δια της βίας σε λαούς και ανθρώπους που δεν συμφωνούν. Αναφέρομαι πάντοτε στους Φοίνικες που από μονοθεϊστές της Παλαιάς Διαθήκης έγιναν ένθερμοι υποστηρικτές του Διονυσιακού πολιτισμού.

ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΤΕ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ EIΔΙΚΟΥ ΣΚΟΠΟΥ MYTILENEPRESS ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΔΙΑΚΟΨΕΙ ΟΡΙΣΤΙΚΑ ΣΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ENTOΣ ΤΟΥ 2024

Τέλος, Γερμανοί και Ολλανδοί μελετητές παραπονιούνται για τη φασιστική προσέγγιση που περιβάλλει την προστασία του δικαιώματος του Ισραήλ να διαπράττει γενοκτονία στη Γάζα χωρίς να αμφισβητείται από τις κυβερνήσεις, ειδικά στη Γερμανία, και σε ακαδημαϊκές δραστηριότητες, ειδικά στα ολλανδικά πανεπιστήμια. Οι δημοκρατίες και τα πανεπιστήμια δεν πρέπει να προστατεύουν τις γενοκτονίες. Θα διερευνήσω αυτήν την ερώτηση τις επόμενες μέρες.

πηγή: New Eastern Outlook