Mytilenepress : Ο Πάτρικ Μπιουκάναν και η Παγίδα του Θουκυδίδη. Γεωστρατηγική Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος.

  

Ο Πάτρικ Μπιουκάναν θεωρείται από τους πιο αξιόπιστους αναλυτές.  

Γράφει ο Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός αναλυτής και αρχισυντάκτης του Mytilenepress. Contact : survivroellas@gmail.com-6945294197. Από όλους τους αναφερόμενους εξαιρείται ένα μικρό μέρος με βάση τις παγκόσμιες Φιλοσοφικές-Μαθηματικές σταθερές Μηδέν Άγαν και Μέτρον Άριστον.  

Πάγια προσωπική μου αρχή είναι ότι όλα τα έθνη έχουν το δικαίωμα να έχουν τις δικές τους πολιτικές-οικονομικές, θρησκευτικές και γεωπολιτικές πεποιθήσεις, με την προϋπόθεση να μην τις επιβάλουν με πλάγιους τρόπους είτε δια της βίας σε λαούς και ανθρώπους που δεν συμφωνούν. Αναφέρομαι πάντοτε στους Φοίνικες που από μονοθεϊστές της Παλαιάς Διαθήκης έγιναν ένθερμοι υποστηρικτές του Διονυσιακού πολιτισμού. Απαγορεύεται η αναδημοσίευση χωρίς την έγγραφη έγκριση του συγγραφέα.

ΙΒΑΝ GR 1502635980000240200012759-ΑΡΙΘΜΟΣ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥ 0026.3598.24.0200012759 ΕUROBANK Η ΜΕ ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΗ-ΑΠΛΗ ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΗ ΕΠΙΤΑΓΗ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ. EΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ : SURVIVORELLAS@GMAIL.COM KAI 6945294197. ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΔΙΑΚΟΨΕΙ ΟΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΕΙΔΙΚΟΥ ΣΚΟΠΟΥ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ. 

Σας ενημερώνω ότι το Mytilenepress λειτουργεί κάτω από τις πιο αντίξοες συνθήκες που έχει βρεθεί ποτέ συνάνθρωπος μας. Οι αιτίες είναι γνωστές και τα ατράνταχτα στοιχεία αναρτημένα στην προσωπική μου ιστοσελίδα και σε άλλες ιστοσελίδες. Οι παράγοντες του Διονυσιακού πολιτισμού εδώ και δεκαετίες επιχειρούν την ηθική-κοινωνική, οικονομική, βιολογική μου εξόντωση για να σταματήσω το λειτούργημα που επιτελώ. Εάν κλείσει το ηλεκτρονικό περιοδικό ειδικού σκοπού η ζημιά θα είναι τεράστια για το έθνος και όχι για το Mpress. Σας καλώ να διαβάσετε προσεκτικά ολόκληρη την εργασία που ακολουθεί. Κλικ επάνω στο κόκκινο πλαίσιο.  

ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΟΥ ΥΒΡΙΔΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΤΕ ΤΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΥΨΙΣΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΒΙΩΣΗ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ. ttps://mytilenepress.blogspot.com/2024/10/mytilenepress-mytilenepress-2024.html

Εν τούτοις στην περίπτωση της Ρωσίας και του Πούτιν είναι μεροληπτικός-ανακριβής και υπέπεσε στην παγίδα του Θουκυδίδη. Δυστυχώς ο Αμερικανός τέως σύμβουλος του προέδρου Νίξον στα πλαίσια του συμβατικού-υβριδικού πολέμου συμμετέχει στην Διονυσιακή προπαγάνδα των ΗΠΑ.  

H ΠΑΓΙΔΑ ΤΟΥ ΘΟΥΚΥΔΙΔΗ ΚΑΙ Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΓΝΟΙΑ. ΓΕΩΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ Φ. ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ. https://mytilenepress.blogspot.com/2025/06/mytilenepress_9.html

Αρχικά να περάσουμε να δούμε τι αναφέρει ο Αμερικανός. : "Στις αρχές αυτού του πολέμου τα γεράκια της Ρωσίας μίλησαν ανοιχτά για την πιθανή χρήση τακτικών πυρηνικών όπλων.

Αυτή η συζήτηση έχει ξεκινήσει εκ νέου. Ένας απελπισμένος Βλαντιμίρ Πούτιν είναι επικίνδυνος  και υπάρχουν ενδείξεις ότι η κατάσταση του Πούτιν στην Ουκρανία μπορεί να γίνει απελπιστική. Την τελευταία εβδομάδα ο ρωσικός στρατός στην περιοχή Χάρκοβο της Ουκρανίας εκδιώχθηκε από περίπου 2.200 τετραγωνικά μίλια εδάφους, σύμφωνα με τους Ουκρανούς, οι στρατιώτες των οποίων βρίσκονται τώρα δύο μίλια από τα ρωσικά σύνορα. 

Η μάχη στο Χάρκοβο ήταν μια καταστροφή για τους έκπληκτους Ρώσους που έσκισαν τις στολές τους, πέταξαν τα όπλα τους και τράπηκαν σε φυγή, ορισμένοι με κλεμμένα ποδήλατα. Για τη Ρωσία, ήταν η χειρότερη ήττα του πολέμου. Το ότι η Μόσχα υπέστη μια εκπληκτική οπισθοδρόμηση επιβεβαιώνεται από την είδηση ​​ότι οι Ρώσοι εθνικιστές στην πατρίδα έχουν αρχίσει να γκρινιάζουν ανοιχτά για τη διαχείριση του πολέμου από τον Πούτιν που ξεκίνησε στις 24 Φεβρουαρίου.

Πού βρίσκεται τώρα ο Πούτιν ; Διανύει τον έβδομο μήνα ενός πολέμου που ξεκίνησε τον περασμένο χειμώνα και φαίνεται να κατευθύνεται προς τον ερχόμενο χειμώνα χωρίς νίκη και κανένα τέλος του πολέμου. Οι πρώτες του επιθέσεις ενώ ήταν επιτυχημένες βόρεια της Κριμαίας και στο Ντονμπάς, απέτυχαν να καταλάβουν το Κίεβο, το Χάρκοβο ή την Οδησσό στη Μαύρη Θάλασσα, τις τρεις μεγαλύτερες πόλεις της Ουκρανίας, που ήταν οι στρατηγικοί στόχοι της Ρωσίας.

Τα κέρδη του Πούτιν στο Ντονμπάς είναι το ένα μεγάλο έπαθλο που έχει. Όμως ο στρατός του είναι πλέον αποκαρδιωμένος και βρίσκεται σε άμυνα. Η ορμή του πολέμου έχει μετατοπιστεί υπέρ του Κιέβου. Τα δυτικά και, ειδικότερα, τα αμερικανικά όπλα που παρέχονται στην Ουκρανία έχουν αποδειχθεί καταστροφικά για τις ρωσικές δυνάμεις, των οποίων οι απώλειες σε τανκς, πανοπλίες και στρατεύματα είναι μεγάλες.

Χιλιάδες Ρώσοι στρατιώτες έχουν σκοτωθεί, τραυματιστεί ή αιχμαλωτιστεί. Ο Πούτιν δεν έχει διαθέσιμες εφεδρείες στη Ρωσία χωρίς να επιβάλει στρατολογία για την αντικατάστασή τους. 

Οι Ουκρανοί φαίνεται τώρα να έχουν εγγυημένη ατελείωτη προμήθεια των σύγχρονων αμερικανικών όπλων που χρησιμοποίησαν για να αποδεκατίσουν τον ρωσικό στρατό. Η παρούσα προοπτική για τον Πούτιν δεν είναι επομένως καμία νίκη, κανένα τέλος στον πόλεμο, κανένα τέλος στις εβδομαδιαίες λίστες απωλειών με νεκρούς, τραυματίες και αγνοούμενους, ένα συνεχιζόμενο αδιέξοδο τώρα και η προοπτική τελικής ήττας μπροστά.

Θα μπορούσε ο Πούτιν να επιβιώσει από την αντιληπτή ήττα σε έναν πόλεμο που εξαπέλυσε, και την προσωπική, πολιτική και εθνική ταπείνωση που θα υποστούν αυτός και η Ρωσία από μια τέτοια ήττα; 

Θα μπορούσε ο Πούτιν να επιβιώσει από αυτό και να παραμείνει πρόεδρος της Ρωσίας μετά από 22 χρόνια στην εξουσία; Εν ολίγοις, σε έναν πόλεμο που η ιστορία θα ονομάσει Πόλεμος του Πούτιν, η παλίρροια στρέφεται εναντίον των Ρώσων και ο Πούτιν αντιμετωπίζει την προοπτική να είναι ο ηγεμόνας που ξεκίνησε τον λιγότερο απαραίτητο και χαμένο πόλεμο της Ρωσίας. Ποιες είναι οι επιλογές του Πούτιν ; 

Το πρώτο είναι να διατηρήσουμε την πορεία, να διακόψουμε τις εξαγωγές πετρελαίου και φυσικού αερίου στην Ευρώπη του ΝΑΤΟ και να ελπίζουμε ότι οι απώλειες της Ουκρανίας και οι δυσκολίες της Ευρώπης αυτόν τον χειμώνα αναγκάζουν το Κίεβο και τους συμμάχους του να αποδεχθούν μια εκεχειρία που επιτρέπει στη Ρωσία να διατηρήσει μέρος της νέας επικράτειας που έχει κερδίσει από τότε. 24 Φεβρουαρίου. 

Το πρόβλημα με αυτήν την πορεία δράσης είναι ότι ο στρατός της Ουκρανίας φαίνεται να έχει χρόνο με το μέρος του τώρα και τον άνεμο στην πλάτη του. Η εναλλακτική λύση σε έναν πόλεμο που διαρκεί όσο οι Ουκρανοί είναι πρόθυμοι να πολεμήσουν για να εκδιώξουν τους Ρώσους είναι να κλιμακωθεί και να κερδίσει η Ρωσία και να αναγκάσει τον τερματισμό των μαχών.

Πώς θα μπορούσε να το κάνει αυτό η Μόσχα ; Πρώτον, ο Πούτιν θα μπορούσε να αυξήσει το διακύβευμα, να πει ότι βρισκόμαστε σε πόλεμο με το ΝΑΤΟ, να καλέσει τις εφεδρείες του ρωσικού στρατού, όπως στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και να στρατολογήσει αρκετούς νέους στρατιώτες για να αντικαταστήσουν αυτούς που έχουν ήδη χαθεί. Δεύτερον, υπάρχει η επιλογή του Γκρόζνι, η καταστροφική επίθεση με πυροβολικό, αέρα και ρουκέτες που επισκέφθηκαν οι Ρώσοι στην πρωτεύουσα της Τσετσενίας για να βάλουν τέλος σε μια αποσχιστική στιγμή το 2000. Θα έκαναν όμως οι Ρώσοι, μπροστά στα μάτια του κόσμου, στο Κίεβο ή στο Χάρκοβο αυτό που έκαναν στο Γκρόζνι πριν από ένα τέταρτο του αιώνα;

Πέρα από την επιλογή του Γκρόζνι, υπάρχει και η πυρηνική επιλογή. Η Ρωσία διαθέτει χιλιάδες τακτικά ατομικά όπλα, το μεγαλύτερο τέτοιο οπλοστάσιο στον κόσμο, και η απειλή χρήσης ή η πραγματική χρήση ενός ή περισσότερων από αυτά τα όπλα, θα αύξανε εκθετικά τα διακυβεύματα στον πόλεμο. Στις αρχές αυτού του πολέμου, τα γεράκια της Ρωσίας μίλησαν ανοιχτά για την πιθανή χρήση τακτικών πυρηνικών όπλων. Αυτή η συζήτηση έχει ξεκινήσει εκ νέου.

Το βασικό ερώτημα καταλήγει σε αυτό: Θα απειλούσε ή θα χρησιμοποιούσε πυρηνικά όπλα ο Πούτιν για να αποτρέψει μια ήττα και ταπείνωση για τον ίδιο και τη Ρωσία; Και, αν ναι, πώς και πού θα τα χρησιμοποιούσε; Και πώς θα απαντούσαν το Κίεβο και η Δύση; Η Αμερική, η Βρετανία και η Γαλλία είναι και τα τρία κράτη του ΝΑΤΟ και των πυρηνικών όπλων. Κανένας όμως δεν έχει ζωτικό συμφέρον από την έκβαση αυτού του πολέμου στην Ουκρανία για να δικαιολογήσει έναν πυρηνικό πόλεμο με τη Ρωσία, ακόμα και αν η Ρωσία καταφύγει στην πρώτη χρήση ενός τέτοιου όπλου. 

Όσο περισσότερο συνεχίζεται αυτός ο πόλεμος και όσο πιο γρήγορα η ρωσική αιμορραγία γίνεται αφόρητη για τον Πούτιν, τόσο πιο πιθανό είναι να κλιμακωθεί, αντί να συνθηκολογήσει και να δεχτεί την ήττα και την ταπείνωση για τη χώρα του και τον εαυτό του, οδηγώντας στην απομάκρυνσή του από την εξουσία." Αυτά αναφέρει ο Πάτρικ Μπιουκάναν. Εν τούτοις κάποιοι άλλοι διαφωνούν με τον Αμερικανό. 

Στα πλαίσια του υβριδικού πολέμου και την πανάρχαια σύγκρουση Αριστόκλειου-Διονυσιακού πολιτισμού, ξένοι αναλυτές και καθηγητές έχουν μια αρνητική στάση προς την Ρωσική Ομοσπονδία.

Ως παράγοντες της Διονυσιακής Κουλτούρας τους ενοχλούν οι άρρηκτοι δεσμοί της Ορθόδοξης Eκκλησίας και του Ρωσικού κράτους. Όμως αυτό που τους τρομοκρατεί περισσότερο από όλα είναι ότι η Ρωσική Ομοσπονδία έγινε κοσμοκρατορία-σύγχρονη αυτοκρατορία με θεμέλιο λίθο τον Αριστόκλειο πολιτισμό. Έντρομοι Ευρωπαίοι και Αμερικάνοι προσπαθούν να διαλύσουν την σύγχρονη Ρωσική αυτοκρατορία. 

Σύμφωνα με τους πιστούς των Διονυσιακών αξιωμάτων οι δύο θεσμοί κράτος-εκκλησία διέπονται από μια εθνικιστική ιδεολογία που ονομάζεται Русский мир- ο παγκόσμιος Ρωσικός κόσμος. Με βάση αυτό το αξίωμα ο εισέβαλε στην Ουκρανία ο 'δικτάτορας "Πούτιν". Η Ιδεολογία αυτή αποτελεί μια μορφή θρησκευτικού Χριστιανικού φονταμενταλισμού με επίκληση στην βία-αιματοχυσία, την κατάκτηση ξένων εθνών, την πίστη στην Ορθοδοξία-έθνος και την κοινή γλώσσα.

Ο Πούτιν ως "νεοναζί-δικτάτορας" βάζει στο στόχαστρο όσους αντιστέκονται. Ταυτόχρονα κατόπιν φοβερής προπαγάνδας του Κρεμλίνου, οι Ρώσοι είναι πεποισμένοι ότι η Δύση αποτελεί τον μεγάλο δαίμονα-εχθρό του Ρωσικού έθνους. Η ιδεολογία του σύγχρονου-Ορθόδοξου Ρωσικού κόσμου αποτελεί την πιο ακραία μορφή "ναζισμού" στην εποχή μας !!!

Στις αρχές τις δεκαετίας του 1990 συναντάμε την δημιουργία του παγκόσμιου Ρωσικού κράτους. Εν τούτοις η ιδεολογία αυτή ενισχύθηκε με την ανάληψη της εξουσίας από τον Πούτιν. Στην διαμόρφωσή αυτής της "ναζιστικής" θεωρίας έχουν συμβάλλει καθοριστικά ένα σύνολο προσώπων, μεταξύ των οποίων ο Πατριάρχης Μόσχας Κύριλλος, ο Αλεξάντερ Ντούγκιν και ο πρόεδρος Πούτιν !!!

Βασικός γεωστρατηγικός στόχος η κυριαρχία ενός υπερεθνικού Ρωσικού κόσμου, μιας Ρωσικής Χριστιανικής πολιτισμικής επιρροής στην οποία περιλαμβάνονται η Ρωσία, η Ουκρανία, η Λευκορωσία, η Μολδαβία και το Καζακστάν !!! Το "ναζιστικό" ιδεολόγημα αφορά και τους απόδημους Ρώσους.  

Ο Ρωσικός κόσμος έχει ένα κοινό πολιτικό-θρησκευτικό κέντρο την Μόσχα, μια κοινή γλώσσα την Ρωσική, ένα κοινό πνευματικό κέντρο το Κίεβο, μια κοινή εκκλησία με έναν κοινό για όλους πατριάρχη τον Κύριλλο και το Ρωσικό Πατριαρχείο. Ο Ρώσος πατριάρχης βρίσκεται σε αγαστή συνεργασία με τον τσάρο-πρόεδρο Πούτιν. Οι προαναφερόμενοι μοιράζονται κοινές ηθικές αξίες Ορθοδοξία-πολιτισμός. Βασικός στόχος κράτους-εκκλησίας είναι να υπάρξει ένα εναλλακτικό Ορθόδοξο οικονομικό σύστημα που θα αντανακλά την πνευματική ενότητα της Ρωσίας.

Συνεπώς δεν εκπλήσσει το γεγονός ότι ο Ρώσος πρόεδρος αρνείται στην Ουκρανία το δικαίωμα στην ύπαρξη. Για την θεμελίωση της Ρωσικής-"ναζιστικής" προπαγάνδας οι Ρώσοι "Γκαιμπελιστές" με επικεφαλής των Αλεξάντερ Ντούγκιν χρησιμοποιούν την Ρωμαϊκή αυτοκρατορία του Βοσπόρου και τον Χριστιανισμό. 

Οι διάφορες εθνότητες του νέου Ρωσικού κόσμου αποτελούν κατά τον Πατριάρχη Κύριλλο, «ένα ενιαίο και ελέω Θεού πνευματικό-πολιτιστικό μόρφωμα, εντός του οποίου κυριαρχούν οι γνώσεις του Αριστόκλειου πολιτισμού και του Χριστού. Ο Ρωσικός κόσμος στέκεται στον αντίποδα της διεφθαρμένης Δύσης η οποία έχει απωλέσει αξίες-ηθική και έχει καταστεί ανδράποδο των Αμερικανών. 

Σύμφωνα με τους ξένους "ειδήμονες" τα Ρωσικά-"ναζιστικά" αξιώματα αποτελούν την πιο ακραία μορφή του Χριστιανικού-φονταμενταλισμού !!! Επίσης αυτό που ενοχλεί τους παράγοντες του Διονυσιακού πολιτισμού είναι η ενσωμάτωση της Κριμαίας στην Ρωσική Ομοσπονδία. Η Κριμαία είναι περιοχή μεγίστης ιστορικής-ηθικής αξίας για το Ρωσικό έθνος. Στην περιοχή αυτή ο πρίγκιπας Βλαδίμηρος έλαβε το βάπτισμα του Χριστιανού με εντολή του κορυφαίου της παγκόσμιας ιστορίας (Μέγας Βουλγαροκτόνος).

Η αποδοχή του Αριστόκλειου πολιτισμού και του Χριστιανισμού άλλαξε για πάντα τις τύχες του Ρωσικού έθνους. Οι Ρώσοι αποδεχόμενοι τον Χριστό και τον Μέγα Αριστοκλή, έγιναν δημιουργοί ενός μεγάλου και ισχυρού βασιλείου και μιας σύγχρονης παγκόσμιας αυτοκρατορίας. 

Η δύναμη της Ορθοδοξιας και του Αριστόκλειου πολιτισμού είναι αδιαμφισβήτητες. Για αυτό έντρομοι μέσα από τις ενέργειες των ηγετικών στελεχών της Ρωσίας παρακολουθούν τις εξελίξεις. Ενδεικτική μεταξύ άλλων ήταν η ομιλία του Πατριάρχη Κυρίλλου στην  συνέλευση τους Ιδρύματος Ρωσικός Κόσμος. ο Ρωσικός κόσμος σύμφωνα με τους δυτικούς είναι ένα "ναζιστικό" μόρφωμα που προωθεί την Ρωσική γλώσσα και τον πολιτισμό.

Ο Πατριάρχης Κύριλλος το 2009 κατά την τρίτη συνέλευση τους Ιδρύματος «Ρωσικός Κόσμος», ενός οργανισμού που ίδρυσε το Κρεμλίνο για να προωθήσει την Ρωσική γλώσσα, τον πολιτισμό και την εξωτερική πολιτική του Κρεμλίνου. Την ομιλία του Ρώσου Πατριάρχη την συγκρίνουν με τον Ιταλικό φασισμό-ναζισμό γιατί οι Ρώσοι κάνουν αναφορές στην Μεγάλη-Αγία Ρωσία. η οποία εκτείνεται εκτός των σημερινών συνόρων της Ρωσικής Ομοσπονδίας. 

Οι αναφορές στο κοινό αίμα, γλώσσα, πίστη αποτελούν την ναζιστική ιδεολογία της εποχής μας !!! Εν τούτοις εσκεμμένα ξεχνούν οι μέτοχοι της Διονυσιακής θρησκείας ότι οι Ρώσοι ασπάστηκαν στον Αριστόκλειο πολιτισμό-Ορθοδοξία. Για αυτό ακολουθούν τις διδαχές των ηρώων του 1821 και του πατέρα της παγκόσμιας ιστορίας. (1) 

Σύμφωνα με τους Δυτικούς προπαγανδιστές επαφίεται στους σημερινούς Ορθοδόξους-Χριστιανούς να αντιταχθούν σθεναρά στις "ναζιστικές" πολιτικές του Πούτιν και να τον νικήσουν !!! Σύμφωνα με τους πιστούς τους Διονύσου οι Χριστιανοί πρέπει να αντισταθούν όπως ο Καρλ Μπαρτ στην Διακήρυξη του Μπάρμεν, σχετικά με την Γερμανική-Χριστιανική Κίνηση που υποστήριζε τον Χίτλερ !!! Το καθεστώς Πούτιν και Χριστιανισμού την σημερινή εποχή είναι ακριβώς το ίδιο !!!! 

Δεν ανησυχούν αδίκως οι πιστοί των Διονυσιακών αξιωμάτων. Γνωρίζουν την δύναμη του παγκόσμιου Αριστόκλειου πολιτισμού και της θρησκείας και ανησυχούν σε υπερθετικό βαθμό. Δίκαια είναι τρομοκρατημένοι με βάση τα επιτεύγματα των Ελλήνων του μεσαίωνα και των Ρώσων της σύγχρονης εποχής.  Το Imperium Romanum από αυτοκρατορία των παραγόντων του  Διονυσιακού πολιτισμού και του θεού Savaziou έγινε το κράτος του Χριστού και των Ελλήνων με πρωτεύουσα την Κωνσταντινούπολη.

Οι Έλληνες του μεσαίωνα έγιναν παγκόσμιοι ηγεμόνες. Για τους Σλάβους η Βασιλεύουσα  ήταν το Τσάριγκραντ, η πόλη των αυτοκρατόρων. Οι Σκανδιναβοί ονόμαζαν την βασιλεύουσα Μίλγκαρθ, που σημαίνει η  μεγάλη και  η πιο σεβαστή πόλη από όλες στον κόσμο. Οι Σκανδιναβοί και πολλοί άλλοι λαοί θεωρούσαν ως τον μεγαλύτερο τίτλο τιμής, να υπηρετήσουν στον Ελληνικό-Αυτοκρατορικό στρατό, δίπλα στους πιο γενναίους βασιλιάδες ,στρατηγούς, αξιωματικούς, και στρατιώτες του κόσμου, τους Έλληνες. Οι Ισλανδοί ονόμαζαν τον Βόσπορο Σγιαβινταρσούντ, τα στενά των ευσεβών και την Αγία Σοφία, την θεωρούσαν ως το πιο θαυμαστό μέρος της οικουμένης.

Πολλοί προσκυνητές με προορισμό τους Άγιους τόπους είχαν ως απαραίτητη στάση την Βασιλεύουσα Κωνσταντινούπολη. Ως παγκόσμια πρωτεύουσα του μεσαίωνα στην Κωνσταντινούπολη, κατοικούσαν και αρκετές μειονότητες όπως Άραβες, Τούρκοι, Ιταλοί, Νορμανδοί, Φράγκοι, Γότθοι, Ούννοι κλπ. Η Αγία Σοφία ήταν η ωραιότερη Εκκλησία στον κόσμο και η Βασιλίδα των πόλεων γεμάτη με αλλοδαπούς προσκυνητές, πρεσβευτές ξένων χωρών, εμπόρους κλπ. Καμία άλλη πόλη σε ολόκληρο τον κόσμο δεν είχε τόσες Εκκλησίες-Μοναστήρια και φιλανθρωπικά ιδρύματα. Όλα  τα υπόλοιπα έθνη πλην του Ιmperium Romanum, του Βοσπόρου, ήταν σε μεγάλη ηθική-πνευματική εξαθλίωση. (2) 

Η γεμάτη από Χριστιανική ζωή Κωνσταντινούπολη-Βασιλεύουσα, γίνεται η πόλη με τα περισσότερα φιλανθρωπικά ιδρύματα στον κόσμο, την εποχή του μεσαίωνα.  

Καμία άλλη πόλη του κόσμου δεν είχε τόσα φιλανθρωπικά ιδρύματα.  Αυτό είναι το βασικότερο στοιχείο-αξίωμα  που  χαρακτηρίζει την αγάπη των Ορθοδόξων Ελλήνων προς τον Χριστό, και τους αδύναμους συνανθρώπους. Οι Έλληνες του μεσαίωνα γνωρίζουν καλά τι θα σημαίνει ελεημοσύνη βοήθεια στον φτωχό, στον άστεγο, στον πεινασμένο, στον ανάπηρο. Για αυτό πάρα πολλοί Έλληνες εκείνες της εποχές, έκαναν πολλές ελεημοσύνες,  από πραγματική Χριστιανική αγάπη.

Η πόλη των πόλεων η Κωνσταντινούπολη ήταν δίκαια ξακουστή ως  η πόλη με τα περισσότερα νοσοκομεία,  ορφανοτροφεία, γηροκομεία, φτωχοκομεία. Όλα αυτά τα ιδρύματα λειτουργούσαν δωρεάν, για τους φτωχούς υπηκόους του κράτους που ήταν άστεγοι-πένητες. Βασικός χορηγός-δωρητής η Ελληνική-Ορθόδοξη Εκκλησία, ακολουθούσε η εκάστοτε αυτοκρατορική οικογένεια και οι ανώτερες κοινωνικές τάξεις. Το Έργο της ιερής φιλανθρωπίας, αναλάμβαναν τα θηλυκά μέλη των αυτοκρατορικών οικογενειών, όσο και των εύπορων οικονομικά τάξεων, διότι οι άνδρες απουσίαζαν, σε καθημερινή βάση, όλους εκείνους τους αιώνες στα πεδία των μαχών. 

Η μεγαλοπρέπεια και ο πλούτος της Βασιλεύουσας εξέπληξε όλους τους επισκέπτες. Σε όλες τις πλουσιότερες πόλεις του κόσμου, δεν υπήρχαν συγκεντρωμένα τόσα αγαθά όσο αυτά που βρέθηκαν στην Κωνσταντινούπολη. έγραψε ο Robert de Clari, ένας από τους συμμετέχοντες στην τέταρτη Διονυσιακή-Εωσφορική σταυροφορία. Μέχρι την καταστροφή της Τέταρτης Σταυροφορίας, η Κωνσταντινούπολη ήταν το μεγαλύτερο εμπορικό σταυροδρόμι στον κόσμο, που συνέδεε την Κίνα, την Ινδία, την Αραβία, την Ευρώπη και την Αφρική. Όλα τα ευρωπαϊκά βλέμματα στράφηκαν προς το μέρος της.  

Η αυτοκρατορική εξουσία βασίζεται στους εκπαιδευμένους αξιωματούχους στον Αριστόλειο πολιτισμό πολιτισμό. Μια σημαντική-θεμελιώδης διαφορά των Ελλήνων και του Ιmperium Romanum του Βοσπόρου με την "Αγία Γερμανική αυτοκρατορία" ήταν ότι η πολιτική φιλοσοφία που καθοδηγούσε την άρχουσα τάξη στηριζόταν στην Αριστόκλεια παιδεία. Στον Αντίποδα η δυτική πολιτική-θεολογία αντλήθηκε από την Παλαιά Διαθήκη και την Διονυσιακή Κουλτούρα. 

Το Ελληνικό έθνος έγινε κληρονόμος μιας παγκόσμιας αυτοκρατορίας και επίκεντρο της Ορθοδοξίας για όλη την οικουμένη. Το δικαίωμα των Ελλήνων βασιλέων να θεωρούνται νόμιμοι διάδοχοι των Ρωμαίων αυτοκρατόρων, δεν έχει αμφισβητηθεί σε όλη την διάρκεια ζωής της Ελληνικής-Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Μόνο η Γερμανική άρχουσα τάξη διεκδικούσε  τους τίτλους και τα εδάφη του Imperium Romanum του Βοσπόρου. Ακόμη και σε χώρες όπως η Γαλλία, η Ισπανία και η Βρετανία, που δεν υπήρχε περίπτωση να ανακτηθούν ως αυτοκρατορικά εδάφη, θεωρούσαν τον εκάστοτε Έλληνα-βασιλιά Κωνσταντινουπόλεως, ως τον υπέρτατο άρχοντα της γης. 

Η κατάκτηση των εδαφών αυτών για τελευταία φορά από τον Ιουστινιανό,  θεωρήθηκε ως νόμιμη επανάκτηση των αυτοκρατορικών δικαιωμάτων. Ο εκάστοτε πάπας χρονολογούσε τα εγγραφά του, με βάση το έτος βασιλείας του Έλληνα αυτοκράτορα. Ο κάθε νεοεκλεγμένος πάπας ζητούσε την επικύρωση του αξιώματος του, από τον Έλληνα μονάρχη Κωνσταντινουπόλεως, η από τον έξαρχο της Ραβέννας.

Τον τέταρτο αιώνα έχουμε την θεολογική εδραίωση του Χριστιανισμού και του Imperium Romanum. Kατά τις Αγίες  Οικουμενικές Συνόδους που έλαβαν χώρα δια την αναίρεση των αιρετικών δοξασιών και την υποστήριξη Ορθόδοξου Δόγματος έχουμε την ένωση της χριστιανικής Χριστιανικής πίστεως με την φιλοσοφία και την δημιουργία της Ελληνοχριστιανικής Θεολογίας.  

Δεν ήταν τυχαία ιστορικά γεγονότα ότι ο Τίμιος Σταυρός βρέθηκε για πρώτη φορά επί βασιλείας του Αγίου Κωνσταντίνου, όταν παραχωρήθηκε η Ρωμαϊκή εξουσία στους Έλληνες και επέστρεψε στα Ιεροσόλυμα από τον πρώτο Έλληνα αυτοκράτορα που ανέβηκε στον Ρωμαϊκό θρόνο της Κωνσταντινουπόλεως.  

Τα δύο μεγίστης-παγκόσμιας σημασίας γεγονότα δείχνουν ότι οι αναγεννημένοι από την Ορθοδοξία Έλληνες, είχαν την ευλογία και την απόλυτη στήριξη του Χριστού να διοικήσουν την παγκόσμια Ρωμαϊκή αυτοκρατορία για να διδάξουν τον Θεό-Δημιουργό του Μέγα Αριστοκλή και τον Ελληνικό πολιτισμό στα έθνη κατά τους μεσαιωνικούς χρόνους. 

Ότι είμαστε ως έθνος το οφείλουμε στον Χριστό, τον Άγιο Κωνσταντίνο, την Αγία Ελένη, τον Μέγα Αριστοκλή, τον Ηρόδοτο και στους τρεις Ιεράρχες. Για την αλλαγή της παγκόσμιας ιστορίας, για όλα τα κοσμοϊστορικά γεγονότα αιτία είναι ο Ιησούς Χριστός, ο Άγιος Κωνσταντίνος, η Αγία Ελένη, οι τρεις ιεράρχες και ο Μέγας Αριστοκλής. Εκείνοι άλλαξαν την ιστορία της ανθρωπότητας. Ήταν η αιτία για την δημιουργία της πρώτης και μοναδικής Ορθόδοξης- παγκόσμιας αυτοκρατορίας.  

Ήταν οι δημιουργοί της πρώτης και μοναδικής Ορθόδοξης- παγκόσμιας αυτοκρατορίας. Ο Κωνσταντίνος αντιλαμβάνεται ότι ήδη έχουμε μια αλλαγή στην παγκόσμια ιστορία καθώς ο Ιουδαϊκός χριστιανισμός άρχισε να εξελληνίζεται μέσα από την χρήση της Ελληνικής γλώσσας και του πολιτισμού. Την αλλαγή αυτή την θεμελίωσαν οριστικά οι τρεις ιεράρχες με την είσοδο των διδαχών του Αριστοκλή στον χριστιανισμό. 

Η μεταστροφή της Ορθοδόξου πίστεως από τον Διονυσιακό-Ιουδαϊκό στον Ελληνικό πολιτισμό, δημιούργησε τις προϋποθέσεις για την παγκοσμιότητα της Ορθοδοξίας, του Ευαγγελίου, του κλασικού πολιτισμού και του Ελληνικού Imperium Romanum. 

Ο Μέγας Αριστοκλής μαζί με τον σωτήρα Ιησού Χριστό διαμόρφωσαν ηθικά και πνευματικά ολόκληρη την Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, διότι εξ αρχής ο Χριστιανισμός με τον Ελληνισμό, είχαν τα ίδια ηθικά αξιώματα στους περισσότερους τομείς. Ενδεικτικό περί αυτού ήταν ότι τρία από τα τέσσερα Ευαγγέλια γράφτηκαν απευθείας στην Ελληνική γλώσσα, όπως επίσης οι πράξεις των Αποστόλων, οι επιστολές του Αποστόλου των εθνών Παύλου, καθώς και τα πρώτα άρθρα της Ορθόδοξης, Χριστιανικής θεολογίας. 

Η ίδρυση της παγκόσμιας Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας από τους Ιουδαίους ένωσε όλη την οικουμένη. Αυτό έφερε την υποταγή των εθνών, κατάργησε τα σύνορα στην Μεσόγειο, Ευρώπη, Μικρά Ασία. Βόρεια Αφρική κλπ, και σχημάτισε την πατρίδα που γεννήθηκε η Ελληνορθοδοξία. παράλληλα δημιούργησε τις προυποθέσεις για την απελευθέρωση του Ελληνικού έθνους, το οποίο έφτασε στο απόγειο του, με την ανάληψη διοικήσεως του Ρωμαϊκού κράτους. 

Οι Έλληνες των μεσαιωνικών αιώνων μέσα από την ηθική, την πίστη και την παιδεία έγιναν κληρονόμοι μιας παγκόσμιας αυτοκρατορίας (Ρωμαϊκή) και μια παγκόσμιας θρησκείας (Χριστιανισμός). Ο Χριστιανισμός αναδύθηκε και έγινε παγκόσμια θρησκεία με την εισαγωγή των Πλατωνικών διδασκαλιών από τους τρείς ιεράρχες και η αρχαία Ελληνική σοφία διασώθηκε και διατηρήθηκε στους αιώνες μέσα από την ενσωμάτωση της στην Ορθόδοξη-Χριστιανική πίστη. Κυριολεκτικά ο Ελληνισμός αναστήθηκε από την Ορθοδοξία.

Ήδη από την εποχή του Αγίου Κωνσταντίνου έχουμε μια αλλαγή στην παγκόσμια ιστορία καθώς ο Ιουδαϊκός χριστιανισμός άρχισε να εξελληνίζεται μέσα από την χρήση της Ελληνικής γλώσσας και του πολιτισμού. Την αλλαγή αυτή την θεμελίωσαν οριστικά οι τρεις ιεράρχες με την είσοδο των διδαχών του Αριστοκλή στον χριστιανισμό. Οι Έλληνες με το που αναλαμβάνουν την διοίκηση του Ρωμαϊκού κράτους, έχουν πλήρη συνείδηση της πολιτιστικής και θρησκευτικής ανωτερότητας τους. 

Ο σκοπός των Τριών Ιεραρχών ήταν η ενοποίηση του Ρωμαϊκού κράτους μέσω της χριστιανικής πίστεως και της Ελληνικής παιδείας. Η Ορθοδοξία και ο Αριστόκλειος πολιτισμός ήταν τα βασικά στοιχεία συνοχής για να αντιμετωπίσει το Ελληνικό-Ρωμαϊκό έθνος, τον μόνιμο κίνδυνο λόγω των διαφορετικών λαών. Οι Άγιοι πατέρες θεμελίωσαν την πολιτική ιδεολογία της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, επάνω στο αξίωμα της χριστιανικής οικουμενικότητας, του Ελληνικού πολιτισμού και των Ρωμαϊκών πολιτικών αξιωμάτων. 

Το Ρωμαϊκό κράτος συνέχισε να υπάρχει εξαιτίας του Χριστού, του Αγίου Κωνσταντίνου και των τριών Ιεραρχών. Χωρίς την ένωση του Χριστιανισμού και του αρχαίου Ελληνικού πολιτισμού, ήταν αδύνατον να γίνει το έθνος μας, παγκόσμια αυτοκρατορία και να φτάσει στην κορυφή του κόσμου. 

Ο Ελληνικός πολιτισμός και ο Χριστιανισμός θα ενωθούν ώστε να γίνει για μία και μοναδική φορά η Ελλάδα παγκόσμιο κρατικό μόρφωμα. Ο Χριστός και ο Αριστοκλής-Πλάτωνας υπήρξαν τα θεμέλια της αυτοκρατορίας και του έθνους. Από εκεί ο Ελληνισμός θα πάρει αστείρευτες δυνάμεις για να μεγαλουργήσει και να επιβιώσει. Οι πατέρες της Ορθοδοξίας, κράτησαν ότι πολύτιμο είχε ο αρχαίος Ελληνικός πολιτισμός, όπως οι διδασκαλίες του Πλάτωνα-Αριστοκλή, ενώ παράλληλα χρησιμοποίησαν την κορυφαία γλώσσα στον κόσμο την Ελληνική. Ο Ελληνικός πολιτισμός δεν ήταν αρκετός από μόνος του για να φτάσει στην κορυφή του κόσμου το έθνος. 

Για αυτό και έπρεπε να ενωθεί ο Ελληνικός πολιτισμός με τον χριστιανισμό, για να φτάσει ο Ελληνισμός στο απόγειον της δυνάμεως του. Η πολιτιστική διαδρομή του αρχαίου Ελληνικού κόσμου ενώθηκε με την Ορθοδοξία ως σώμα Χριστού, όταν οι Έλληνες θα αναλάβουν την ηγεσία της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και της Αγίας Ορθόδοξης Εκκλησίας. Ο Ελληνικός-Ρωμαϊκός πολιτισμός βασίζεται σε μια πολυπολικότητα και σε ανταγωνιστικές αρχές με βασικούς πυλώνες τον Ιησού Χριστό και τον Μέγα Αριστοκλή. Είναι εμφανέστατη η  δυναμική-καταλυτική συνύπαρξη ισορροπία μεταξύ του χριστιανικού πολιτισμού και του ελληνιστικού πολιτισμού. 

Ο μέγιστος εκφραστής της Αρχαιότητας ο Αριστοκλής μαζί με τους τρεις Ιεράρχες θα δημιουργήσουν της βάσεις για την οικουμενικότητα, την διαχρονικότητα του Ελληνισμού και της Χριστιανικής, Ελληνικής-Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Τα περισσότερα στοιχεία του αθάνατου Ελληνικού πνεύματος θα είναι πλέον μέσα στην Ορθόδοξη πίστη. Η εισαγωγή των διδασκαλιών του ύπατου των φιλοσόφων Πλάτωνα-Αριστοκλή από τους Αγίους Ιεράρχες, είναι η μεγαλύτερη απόδειξη ότι οι Έλληνες φιλόσοφοι ήταν μονοθεϊστές και ότι δεν είχαν καμία απολύτως σχέση με το Φοινικικό δωδεκάθεο. 

Μέσα από τα Πλατωνικά διδάγματα και τα ηθικά αξιώματα, ο Χριστιανισμός έγινε πολύ ευκολότερα αποδεκτός από τους Έλληνες, καθώς τους φάνηκε από την αρχή, ότι η Ορθοδοξία είναι κάτι πολύ οικείο, προς εκείνους. Το αποτέλεσμα ήταν με την εισαγωγή των διδαχών του Πλάτωνα, στον Χριστιανισμό, να έχουμε πολύ μεγάλη εξάπλωση, της νέας και ανερχόμενης θρησκείας στην αυτοκρατορία. Μόνον όσοι ήταν αγράμματοι δεν έγιναν Χριστιανοί, διότι δεν επέτυχαν να διεισδύσουν στα ουσιώδη νοήματα της Χριστιανικής διδασκαλίας. Η αλλαγή του Χριστιανισμού από τον Εβραϊκό, στον Ελληνικό πολιτισμό επέφερε την οικουμενικότητα της Ορθοδοξίας, του Ευαγγελίου, του κλασικού πολιτισμού και της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. 

Έξω από την Ελληνική Ορθοδοξία άφησαν οι άγιοι Ιεράρχες, μόνο το δωδεκάθεο, τον Φοινικικό παγανισμό ως ανάξιο του αρχαίου Ελληνικού πολιτισμού και της Ορθοδοξίας. Πρόσθεσαν στον Χριστιανισμό μόνον ότι καλό είχε ο αρχαίος Ελληνικός πολιτισμός μέσα από τα φιλοσοφικά αξιώματα του Αριστοκλή. 

Οι Τρεις Ιεράρχες διέσωσαν ότι πολύτιμο είχε δημιουργήσει η ανθρώπινη διάνοια των Ελλήνων σοφών, συνδυάζοντας το πνεύμα του αρχαίου φωτός, με την διδασκαλία του Χριστού. Η σκέψη των Χριστιανών φιλοσόφων του 4ου αιώνα με βασικούς εκφραστές τον Μ. Βασίλειο, τον Άγιο  Γρηγόριο, (Ναζιανζηνό-Θεολόγο), τον Άγιο Ιωάννη-Χρυσόστομο και τον Άγιο Γρηγόριο (Επίσκοπος Νύσσης), αποτελεί κομβικό σημείο για την ανάπτυξη της Ορθοδόξου πίστεως. Στις διδαχές και στα έργα τους είναι εμφανής η ιδεολογία του Αριστοκλή-Πλάτωνα. Οι Καππαδόκες νεοπλατωνικοί-φιλόσοφοι έρχονται στο πιο καθοριστικό χρονικό σημείο, να διαμορφώσουν και την Ορθόδοξη πίστη.

Το Imperium Romanum του Βοσπόρου είχε διάρκεια ζωής 1204 χρόνια εξαιτίας του Αιρστόκλειου πολιτισμού και της Ορθοδοξίας. Αντιθέτως η Διονυσιακές αυτοκρατορίες διαλύονται.Η πρώτη παγκόσμια αυτοκρατορία που δημιούργησαν οι Ιουδαίοι με στόχο την κατάκτηση του Αρχαίου Ελληνικού κόσμου ήταν η Περσική αυτοκρατορία των Αχαιμενιδών.

Το μεγαλύτερο αριθμητικά και ισχυρότερο στράτευμα την αρχαία εποχή το είχε η Περσική αυτοκρατορία των Αχαιμενιδών, με 150000 εως 2000000 στρατιώτες. Όμως μετά τις συντριπτικές ήττες σε Μαραθώνα, Σαλαμίνα, Πλαταιές, Μυκάλη σε συνδυασμό με τα Διονυσιακά αξιώματα, μέσα σε έντεκα χρόνια η κορυφαία αυτοκρατορία του κόσμου από την σφοδρότητα των πολέμων οδηγήθηκε στην παρακμή και όχι μόνον δεν εκστράτευσε ξανά εναντίον του Ελληνικού έθνους, αλλά εν συνεχεία κατακτήθηκε από τον Μ. Αλέξανδρο. Τότε η Ιουδαϊκή αριστοκρατία αποφάσισε να δημιουργήσει την Ρωμαϊκή δημοκρατία-αυτοκρατορία. Ο βασικός γεωστρατηγικός στόχος για την ίδρυση της Ρωμαϊκής δημοκρατίας-αυτοκρατορίας ήταν η επανασύσταση του Περσικής αυτοκρατορίας με στόχο ο Ελληνισμός να είναι εγκλωβισμένος ανάμεσα σε δύο παγκόσμιες αυτοκρατορίες.  

Η Παγκόσμια Ρωμαϊκή αυτοκρατορία με πρωτεύουσα την αρχαία Ρώμη, ήταν δημιούργημα των Ιουδαίων Σιωνιστών-παγανιστών. Οι ίδιοι οι Ρωμαίοι συγκλητικοί δημοσίως με μεγάλη υπερηφάνεια, έλεγαν ότι η αρχαία Ρώμη, ήταν η νέα πόρνη Βαβυλώνα (G Beck-Η Bυζαντινή χιλιετία). Για όσους δεν γνωρίζουν, η Βαβυλώνα ήταν πριν από την Ρώμη, το παγκόσμιο κέντρο της Διονυσιακής κουλτούρας. 

Ο παγανισμός εκτός από τον αρχαίο Ελληνικό κόσμο, συμπαρέσυρε στην καταστροφή και την Ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Μια από τις βασικές αιτίες παρακμής της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας ήταν ο θεσμός της σεξουαλικής διαφθοράς και της δουλείας. Αυτός ο θεσμός εμπόδισε την εξέλιξη της κοινωνίας και οικονομίας, καθώς λειτούργησε αποτρεπτικά στην ανάπτυξη νέων παραγωγικών σχέσεων. 

Η πτώση της αυτοκρατορίας ήταν πλέον προδιαγεγραμμένη. Οι απλοί Ρωμαίοι στην πλειοψηφία τους ήταν άνεργοι. Ήταν μια εξαθλιωμένη μάζα, μία υποταγμένη τάξη, που το μόνον που ζητούσε ήταν σεξ, σεξουαλική διαφθορά, άρτο και θεάματα. Επίσης μεταξύ πολλών άλλων δεινών, η τοκογλυφία είχε γίνει μiα τεράστια κοινωνική μάστιγα.

Η διοικητική παραλυσία, η κοινωνική εξαθλίωση- σεξουαλική διαφθορά και ο ηθικός ξεπεσμός, ήταν άνευ προηγουμένου στην παγκόσμια ιστορία. Η ηθική με την πνευματική κατάπτωση επέφεραν την σήψη-παρακμή, την απελπισία, την αδιαφορία και την αδράνεια. Ο χρόνος πλέον κυλούσε αντίστροφα για την πανίσχυρη-παγκόσμια Ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Ο ηθικός ξεπεσμός στα ανώτερα κοινωνικά στρώματα, στην αριστοκρατία της Ρωμαϊκής κοινωνίας, ήταν  δίχως προηγούμενο. Η αριστοκρατία ακολουθούσε κατά πόδας τους αυτοκράτορες. Οι ακολασίες τους και τα αχαλίνωτα σεξουαλικά όργια τους, έμειναν στην ιστορία. Οι πρόστυχες δεν βρίσκονταν μόνον μέσα στα παλάτια των αυτοκρατόρων, αλλά σχεδόν σε όλα τα σπίτια των ευγενών-αξιωματούχων Ρωμαίων. 

Η έκφυλη-άρχουσα Ρωμαϊκή τάξη, στις θρησκευτικές τελετές έκανε τρομερά όργια. Εξαντλημένοι οι Ρωμαίοι μετά από τόση σήψη-παρακμή, έπεφταν σε βαριά κατάθλιψη και αδράνεια. Πολλοί Ρωμαίοι αηδιασμένοι από τέτοιου είδους ανήθικες απολαύσεις, και από τον άρρωστο-εωσφορικό τρόπο ζωής αυτοκτονούσαν. Άλλοι ήταν σωματικά-ψυχικά ερείπια, και επιθυμούσαν  μία καινούρια ζωή. 

Ο ηθικός ξεπεσμός δεν περιορίζονταν μόνον στις ανώτερες κοινωνικές τάξεις, καθώς έφτανε ως τα κατώτερα στρώματα της κοινωνίας. Οι κατώτερες τάξεις με την σειρά τους, έκαναν ότι μπορούσαν, προκειμένου και αυτές να ανέβουν στην κλίμακα της ανηθικότητας και του εκφυλισμού. Ο θεσμός του γάμου είχε εξευτελισθεί, οι οικογένειες είχαν διαλυθεί, η κοινογαμία είχε γενικευθεί, οι άνδρες και οι γυναίκες συναγωνιζόταν στην πορνεία, όπως γίνεται και στην εποχή μας. Η πορνεία είχε λάβει ανεξέλεγκτες και φοβερές διαστάσεις. 

Η ανηθικότητα και τα όργια έχουν και αυτά τα όριά τους. Για αυτό αηδιασμένοι και αυτοί από αυτόν τον αδιέξοδο Ρωμαϊκό τρόπο ζωής, εναπόθεσαν τις ελπίδες τους για μία  καλύτερη ζωή στον πραγματικό Σωτήρα – Λυτρωτή, τον Ιησού Χριστό.

Η Ρωμαϊκή αυτοκρατορία ήταν η μοναδική η οποία είχε διάρκεια ζωής 1204 χρόνια εξαιτίας του Αιρστόκλειου πολιτισμού. Την διοίκηση του Imperium Romanum μοιράστηκαν οι αρχαίοι Ρωμαίοι και οι Έλληνες του μεσαίωνα. Οι Ρωμαίοι από την εποχή του Οκταβιανού μέχρι την εποχή του Αγίου Κωνσταντίνου. Από το 324 εως το 610 μ.Χ. έχουμε μια μεταβατική περίοδο και συνδιοίκηση του Ρωμαϊκού κράτους από τους Ρωμαίους και τους Έλληνες. Το 610 μ.Χ. ολοκληρώνεται ο εξελληνισμός της αυτοκρατορίας και ανέρχεται στον θρόνο της Κωνσταντινουπόλεως ο πρώτος Έλληνας-Χριστιανός αυτοκράτορας. Αντιθέτως το κράτος του Αλέξανδρου είχε διάρκεια ζωής μόνο μερικά χρόνια. Η Διονυσιακή αυτοκρατορία του Αλέξανδρου διαλύθηκε σε χρόνο ρεκόρ.

Οι κατακτήσεις του κατέρρευσαν αμέσως μετά τον θάνατο του. Η βασική αιτία για την διάλυση ήταν ο Διονυσιακός πολιτισμός. Η "αυτοκρατορία" του Αλέξανδρου ήταν δομημένη με βάση την Διονυσιακή κουλτούρα για αυτό διαλύθηκε ταχύτατα. Αντιθέτως το Imperium Romanum του Βοσπόρου με θεμέλια τον Αριστόκλειο πολιτισμό και την Ορθοδοξία υπήρξε η μακροβιότερη αυτοκρατορία όλων των εποχών. 

Η Διονυσιακή αλαζονεία οδηγεί την Αμερική στην παρακμή. Αυτό εκτιμούν οι ξένοι συνάδελφοι αναλυτές. Αυτό διαπιστώνουν και οι παράγοντες του Διονυσιακού πολιτισμού και επιχειρούν την διάλυση της Ρωσίας. 

Εν τούτοις η παρηκμασμένη ΗΠΑ κέρδισε τον μικρότερης εμβέλειας παγκόσμιο πόλεμο που έγινε στην Συρία από το 2011 εώς το 2024. Ο γεωστρατηγικός αντιπερισπασμός με την δημιουργία του Ουκρανικού πολέμου επέτυχε πλήρως και ο Πούτιν εγκατέλειψε την μαρτυρική Συρία στο έλεος των παραγόντων του Διονυσιακού πολιτισμού. Όμως αυτό που διαπιστώσαμε στην πόλεμο της Ουκρανίας είναι η μεγάλη αδυναμία σε στρατιωτικό-εξοπλιστικό επίπεδο των δυτικών κρατών έναντι της Ρωσικής υπερδύναμης.

H Ουκρανία είναι ένα ακόμηθύμα του Λευκού Οίκου. Το ΝΑΤΟ και η παγκόσμια υπερδύναμη Αμερική, δεν είναι σε θέση να υπερασπιστούν την Ουκρανία στον πόλεμο με την Ρωσία. Η Ουκρανία είναι το μεγάλο θύμα των γεωπολιτικών και γεωστρατηγικών παιχνιδιών της Ουάσιγκτον και της Βορειοατλαντικής συμμαχίας. Όπως αναφέρω από το έτος 2014 μετά την νόμιμη προσάρτηση της Κριμαίας, οι δυτικοί χρησιμοποίησαν το Κίεβο για να κερδίσουν τον πόλεμο στην Συρία και να διαλύσουν για δεύτερη φορά την Ρωσική αυτοκρατορία. 

Είναι βέβαιο ότι εάν εξελιχθούν ακόμη χειρότερα τα πράγματα για την Ουκρανία, οι δυτικοί σύμμαχοι  θα παραμείνουν παθητικοί θεατές των εξελίξεων, όπως έκαναν και σε άλλες περιπτώσεις παλιότερα. Δυστυχώς ήρθε το πλήρωμα του χρόνου και οι Ουκρανοί έρχονται σταδιακά αντιμέτωποι με την σκληρή πραγματικότητα. Επίκειται ο διαμελισμός του Ουκρανικού κράτους εάν δεν σταματήσουν τις ανόητες και τις επικίνδυνες τακτικές από την Ουάσιγκτον.. 

Η Αμερική είναι εντελώς αδύναμη να υποστηρίξει στρατιωτικά την Ουκρανία, σε περίπτωση γενικευμένου πολέμου με την Ρωσία. Οι συσχετισμοί δυνάμεων είναι με το Κρεμλίνο. Απλά οι αξιωματούχοι της Αμερικής, επιθυμούν να συντηρούν τον μύθο της παγκόσμιας αυτοκρατορίας και να διατηρήσουν τους συμμάχους στο πλευρό τους.   

Οι Ηνωμένες Πολιτείες ηγούνται μιας υπαρξιακής μάχης. Ένας υπαρξιακός αγώνας σε αυτό που θεωρούν ως βασικό γεωπολιτικό δόγμα. ΗΠΑ κυρίαρχοι της οικουμένης-pax Amricana. Στα πλαίσια αυτών των σκοπών διεξήχθησαν μια πολέμων από το Βιετνάμ μέχρι την Ουκρανία. Ο Αμερικανικός αγώνας και το Ουκρανικό λάθος είναι εύκολο να κατανοηθούν μέσα από το δόγμα της Pax Americana. Oι Ηνωμένες Πολιτείες συνειδητοποίησαν πριν από μερικά χρόνια την παρακμή και το πεπρωμένο τους. Αδυσώπητη πτώση στο βιοτικό επίπεδο, οπισθοδρόμησή  στην τάξη της απλής εξουσίας. 

Όλη η εξαιρετική κουλτούρα το αρνείται. Προσκολλώνται σε αυτό. Ακόμα και ο Τραμπ, ο παρίας τον αναγνωρίζει, αυτός που επέλεξε το MAGA, «make america great again», για να ξανακάνει την Αμερική μεγάλη.

Ο όρος υπαρξιακός είναι ένας όρος που αναφέρεται στη φυσική συνέχεια στον χρόνο και στον χώρο. Η ζωή ανάγεται στην γυμνή της ουσία. Αλλά μπορεί να χρησιμοποιηθεί με αφηρημένη έννοια και να εκληφθεί ως αντικειμενική ιδιότητα, ειδικά όταν απειλείται με αφανισμό. Εδώ παίρνω αυτόν τον όρο με έναν τελείως διαφορετικό τρόπο από την τρέχουσα έννοια, δεν υπονοώ ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες απειλούνται συγκεκριμένα, όχι αυτό που λέω είναι ότι είναι το καθεστώς τους, είναι η ιδέα ότι κάνουν τους εαυτούς τους να απειλούνται.

Ο κόσμος που έφτιαξε η Αμερική είναι ένας φανταστικός κόσμος που απειλείται. Αυτά αναφέρει σχετικά ξένος συνάδελφος αναλυτής.  Ο πόλεμος στην Ουκρανία γίνεται για την διατήρηση του μονοπολικού κόσμου. Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν μπορούν να δεχτούν τον μετασχηματισμό τους σε έναν πολυπολικό κόσμο με πρωταγωνιστές την Κίνα και την Ρωσία. Η Ουάσιγκτον δεν αποδέχεται ότι θα αποτελεί μόνο ένα τμήμα της εξουσίας μαζί με τον γεωπολιτικό άξονα 888. Οι Ρώσοι και οι Κινέζοι το κατάλαβαν εγκαίρως και το κάνουν γνωστό ιμε κορωνίδα τους BRICS.

Οι Διονυσιακοί αναλυτές είναι απρόθυμοι να αμφισβητήσουν τις κατηχήσεις τους, από τις οποίες το βασικό αξίωμα είναι ότι το «απαραίτητο έθνος» ΗΠΑ είναι το μοναδικό κυρίαρχο που ορίζει τις παραμέτρους μιας «διεθνούς τάξης βασισμένης σε κανόνες». Ειδικά τα ΜΜΕ έχουν εσωτερικεύσει αυτή την κατήχηση και μοιράζονται με τις Διονυσιακές ελίτ αυτή την αντίληψη της pax americana. Ακόμη και οι υποτελείς των ΗΠΑ πιστεύουν ότι οδηγούν τον πλανήτη σε ένα ένδοξο πεπρωμένο !!!

Oι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν το δικαίωμα και το καθήκον να διαχειρίζονται την παγκόσμια κυριαρχία. να μοιράζουν την εξουσία και να την αφαιρέσουν κατά το δοκούν. Βασικό δόγμα του γεωστρατηγικού άξονα 666 παραμένει ότι οι Χριστιανοί Ρώσοι είναι υπάνθρωποι. Οι παράγοντες του Διονυσιακού πολιτισμού είναι αυτοί που υποστηρίζουν το εγχείρημα της διατήρησης της μονοπολικότητας 666 έναντι του πολυπολικού κόσμου 888. Οι αντίπαλοι «κακοί» είναι εκείνοι που θεωρούν ότι είναι ξεπερασμένη η εξουσία των ΗΠΑ.

Ο πόλεμος της Ουκρανίας δεν είναι απλά πόλεμος μεταξύ δύο περιφερειακών εθνικισμών, του Ουκρανικού και του Ρωσικού. Είναι ένας αγώνας μεταξύ των δύο παγκόσμιων γεωπολιτικών συνασπισμών ΗΠΑ-ΕΕ-ΙΣΡΑΗΛ 666 vs ΚΙΝΑ-ΡΩΣΙΑ-ΙΡΑΝ 888.  Η δυτική αλαζονεία έχει ως στήριγμα τον αγγλοαμερικανικό άξονα, όπως είδαμε ξεκάθαρα με τις ηγετικές θέσεις του Μπόρις Τζόνσον όταν ήταν πρωθυπουργός και επιθυμούσε να είναι το αφεντικό του ΝΑΤΟ. Επομένως, δεν είναι τυχαίο ότι η Αυτοκρατορία επέλεξε την Ρωσία. Η υποτέλεια της Ρωσίας δεν έπαψε ποτέ να είναι ο στόχος των Αγγλοσάξωνων. Αυτή είναι μια ιστορική πραγματικότητα.

Ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι ένας υπαρξιακός αγώνας μεταξύ της ρωσικής κυριαρχίας και της αγγλοσαξονικής αυτοκρατορικής συνέχειας. Για να καταλάβουμε τι συμβαίνει θα πρέπει να κατανοήσουμε τον ηγετικό ρόλο των Άγγλων. Οι Βρετανοί βρίσκονται σε θέση παρακμής και μετά την τύφλωση των αμερικανικών ελίτ υπό ιδεολογική επιρροή. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο η Γερμανία είναι μόνο αντίπαλος.

Ένα εύρημα που δίνει πλήρες νόημα σε ενέργειες στερήσεως της φθηνής ενέργειας από την Γερμανία και διάρρηξης των πολύ στενών δεσμών της με τη Ρωσία. Η πιο βασανιστική ανησυχία της αγγλοσαξονικής αυτοκρατορίας τα τελευταία χρόνια ήταν η πρόοδος της ρωσο-γερμανικής συμφιλίωσης και η εξέλιξη της οικονομικής  συνεργασίας ανάμεσα στις δύο χώρες. Για δεκαετίες αυτή η προοπτική σύνδεσης μεταξύ των δύο χωρών ήταν πάντα κατανοητή ως η μεγαλύτερη απειλή για την αγγλοαμερικανική κυριαρχία στον Διονυσιακό κόσμο. Αυτή η ανάπτυξη γεωπολιτικών σχέσεων έπρεπε να σταματήσει πριν αποκτήσει εδραιωθεί. 

Αυτή η ανησυχία-επιτακτική ανάγκη μετά το Brexit της Βρετανίας έγινε ακόμη πιο ισχυρή. Αυτό διότι οι Άγγλοι επαναφέρουν τα παλιά ηγεμονικά όνειρά για θαλάσσια υπερδύναμη. Με το Brexit, η Βρετανία έκοψε το ηπειρωτικό της αγκυροβόλιο και επέλεξε να επιστρέψει στην Ανοιχτή Θάλασσα. Η Ουκρανία και ο πόλεμος είναι το τέχνασμα της Αυτοκρατορίας για να συντρίψει τη Ρωσο-γερμανική συνεργασία.

 Από τη στιγμή που οι ΗΠΑ-Αγγλοσάξονες θεωρούν ότι είναι ανώτεροι των άλλων εθνών, αναπόφευκτα τείνουν πιστεύουν ότι όλα τα άλλα έθνη είναι κατώτερα και για αυτό θα πρέπει να τους υπηρετούν. Οι στρατιωτικοί ηγέτες του ΝΑΤΟ, επηρεασμένοι από πολιτικούς, υπερεκτίμησαν τον ουκρανικό στρατό πληρεξούσιων μισού εκατομμυρίου ανδρών, «καλά οπλισμένους και εκπαιδευμένους σύμφωνα με τα πρότυπα του ΝΑΤΟ» και ουσιαστικά περιφρόνησαν τον στρατό του Πούτιν και τους διοικητές του.

Η ματαιοδοξία τους έπεισε ότι οι Ρώσοι θα γινόταν κομμάτια ενάντια σε μια καλά οπλισμένη-εδραιωμένη δύναμη, καθοδηγούμενη από ΑΙ-όπλα κατευθυνόμενης ενέργειας και άλλες υψηλές τεχνολογίες. Ήταν τόσο σίγουροι για την ιδιοφυΐα του σχεδίου τους που ενθάρρυναν πειστικά αρκετές εκατοντάδες βετεράνους του ΝΑΤΟ να «μοιράζονται την δόξα του εξευτελισμού των Ρώσων και της πτώσης του καθεστώτος του Πούτιν. 

Ονειρεύονται και επιχειρούν μια δεύτερη Ρωσική πτώση, όπως αυτή της Σοβιετικής Ένωσης στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Εν τούτοις οι Ρώσοι ήταν πανέτοιμοι σε όλους τους τομείς στρατιωτικά-τεχνολογικά, οικονομικά και όχι μόνον. Το Κρεμλίνο έχει μια ισχυρή πραγματική οικονομία και οι χώρες μέλη των BRICS αρνήθηκαν να συμμετάσχουν στα εμπάργκο και τις κυρώσεις. Το ρούβλι δεν κατέρρευσε, επέστρεψε γρήγορα στο βέλτιστο επίπεδό του.

Έκαναν λάθος πιστεύοντας ότι οι Ρώσοι δεν είχαν στρατηγική οξυδέρκεια και υλικοτεχνική υποστήριξη. Τα κατάλαβαν όλα λάθος. αναμφισβήτητα ο μεγαλύτερος λάθος υπολογισμός όλων ήταν η πεποίθηση ότι οι Ρώσοι δεν είχαν επαρκή αποθέματα πυρομαχικών για να διεξαγάγουν μια παρατεταμένη, υψηλής έντασης σύγκρουση. Βυθισμένοι στην Διονυσιακή τους αλαζονεία ΗΠΑ-ΕΕ αγνόησαν αιώνες ευρωπαϊκής ιστορίας. Κατά κάποιο τρόπο έπεισαν τους εαυτούς τους ότι θα μπορούσαν να πετύχουν εκεί όπου όλοι οι άλλοι είχαν αποτύχει με το να νικήσουν στρατιωτικά την Ρωσία του Πούτιν να κατακτήσουν τους Ρωσικούς ενεργειακούς πόρους.

Οι κύριοι του κόσμου, οι μέτοχοι των Διονυσιακών αξιωμάτων έχουν φανταστεί μια Ρωσία σε πνευματικό-πολιτιστικό, διοικητικό, οικονομικό-ενεργειακό, στρατιωτικό και γεωπολιτικό επίπεδο να είναι κατώτερη από τα Διονυσιακά έθνη.. Ο πόλεμος απέδειξε ότι αυτό ήταν ένα τραγικό λάθος. Οι μέτοχοι της Διονυσιακής κουλτούρας αρνούνται να αναγνωρίσουν τα λάθη τους. Τώρα επεξεργάζονται συνεχιζόμενες δυτικές προμήθειες όπλων στην Ουκρανία. Ο στόχος είναι να παγώσουν την σύγκρουση, ώστε να δημιουργηθεί κάποια μορφή γεωπολιτικής "νίκης".

Δυστυχώς αρέσκονται στους μύθους τους για διακόσιες χιλιάδες Ρώσους στρατιώτες νεκρούς και χιλιάδες τεθωρακισμένες μονάδες-οχήματα και πυροβολικό που "καταστράφηκαν" !!! Μεταξύ των μύθων του δυτικού κόσμου είναι και η  "αδύναμη" Ρωσική Αεροπορία. Με την πλάτη στον τοίχο, ανυπομονώντας να διαρκέσει λίγο περισσότερο ο πόλεμος, ο Ζελέ ζητούσε τα προηγούμενα χρόνια περαιτέρω εμπλοκή του γεωστρατηγικού άξονα 666, με την μορφή πυραύλων μεγαλύτερου βεληνεκούς και F-16. Αυτοί οι εξοπλισμοί θα μπορούσαν κάλλιστα να επιτρέψουν στους Ουκρανούς να "απομακρύνουν" τις Ρωσικές δυνάμεις από το Ντονμπάς, να επανακτήσουν την Κριμαία και να φτάσουν ακόμη και έξω από το Κρεμλίνο !!! 

Επίσης μια άμεση επέμβαση του ΝΑΤΟ θα προκαλούσε την πολυπόθητη ταπείνωση. Το παραλήρημα είναι πλήρες όχι μόνο στον Ζελένσκι, αλλά στην Πολωνία και στα κράτη της Βαλτικής, στους Άγγλους καθώς και σε όλους τους ανεύθυνους. 

Αποτελεί ιστορικό γεγονός ότι η πιο σημαντική διαφορά μεταξύ των δύο στρατοπέδων, του Διονυσιακού και του Ρωσικού βρίσκεται στην σχέση με την πραγματικότητα. Οι Ρώσοι μπήκαν σε αυτή την σύγκρουση έχοντας επίγνωση της πραγματικότητας που επρόκειτο να αντιμετωπίσουν και ήταν πολύ καλύτερα προετοιμασμένοι για μια παρατεταμένη συμβατική σύγκρουση από όλο το ΝΑΤΟ.

Μετά από ένα ολόκληρο έτος συγκρούσεων, η Ρωσική οικονομία βρισκόταν σε πολεμική βάση. Τα εργοστάσια εξοπλισμών εργάζονται άψογα σε όλη την διάρκεια του Ουκρανικού πολέμου. Παράγουν όλα τα είδη όπλων τα οποία έχουν αποδειχθεί αποτελεσματικά.  Ο Πούτιν συνεχίζει να εξηγεί ότι πιστεύει στην δύναμη της αλήθειας. και της γνώσης. Η αλήθεια σε κάνει ισχυρό. Τα επίπεδα ρωσικής παραγωγής σε συνδυασμό με την κινητοποίηση μισού εκατομμυρίου εφέδρων δημιούργησαν την προοπτική ενός ρωσικού στρατού ακόμα πιο ισχυρού από ό,τι πριν από ένα χρόνο, και να δυναμώνει κάθε μήνα που περνάει.

Σε αυτό το διάστημα εξαντλήθηκαν όλα τα «πλεονάσματα» των παλιών αποθεμάτων του ΝΑΤΟ. Οι ανακοινώσεις αντικαθιστούν τις πραγματικές παραδόσεις. 

Η αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα είναι ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί τους στο ΝΑΤΟ αδυνατούν να καλύψουν τις τεράστιες υλικές ανάγκες του σύγχρονου βιομηχανικού πολέμου. Οι Ηνωμένες Πολιτείες κινούνται με διαφορετικούς κανόνες και σκοπούς. Υπερασπίζονται τα συμφέροντά τους. Ενώ η Ευρασία θα ωφεληθεί από την ειρήνη, οι Ηνωμένες Πολιτείες επωφελούνται μόνο από τον πόλεμο και την εχθρότητα.  Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν πράγματι μια ορθολογική άποψη όταν πρόκειται για την γεωπολιτική τους θέση στον πλανήτη. Στην πραγματικότητα, είναι απλώς πολύ μακριά από το οικονομικό και πολιτιστικό κέντρο του κόσμου που ήταν είναι και θα είναι όλο και περισσότερο η Ευρασία.

Τα γεράκια της Ουάσιγκτον βασίζονται στα δόγματα του Ηράκλειου και του στρατηγού Μπάτλερ. "Πόλεμος πάντων μεν πατήρ εστί, πάντων δε βασιλεύς, και τους μεν θεοὺς έδειξε τους δε ανθρώπους, τους μεν δούλους εποίησε   τους δε ελευθέρους." 

Ο πόλεμος είναι ο πατέρας όλων, ο βασιλεύς των πάντων, και άλλους τους κατέστησε θεούς και άλλους ανθρώπους, άλλους τους έκανε δούλους και άλλους ελεύθερους. (Ηράκλειτος Fragmenta, απόφθεγμα 53, H. Diels and W. Kranz, «Die Fragmente der Vorsokratiker», vol. 1, 6th edn.,Berlin: Weidmann, 1951: 150-182).  (1)

Στα πλαίσια της αιώνιας σύγκρουσης των δύο παγκόσμιων πολιτισμών του Αριστόκλειου και του Διονυσιακού, παρά τα θαύματα, τις διδασκαλίες και την Ανάσταση του Χριστού, η ιστορία της ανθρωπότητας είναι κατά κύριο λόγο στρατιωτική, γραμμένη με αίμα και φρικτά μαρτύρια-καταστροφές. Διαχρονικά το μέλλον της ανθρωπότητας καθορίζεται από τα μεγάλα πολεμικά γεγονότα. 

Τα υπόλοιπα γεγονότα έχουν δευτερεύουσες συνέπειες, σε σχέση με όσα διαδραματίζονται στα πεδία των μαχών. Πατήρ πάντων ο πόλεμος, όπως δίδαξε ο Μέγας προσωκρατικός Φιλόσοφος Ηράκλειτος. Μερικούς αιώνες αργότερα ο υποστράτηγος των ΗΠΑ Smedley Butler στις αρχές του προηγούμενου αιώνα έγραψε ότι ο πόλεμος είναι μια απάτη. Σύμφωνα με τον Αμερικανό υποστράτηγο Butler στους πολέμους μόνο μια μικρή ομάδα μυημένων είναι ενημερωμένοι για την πραγματικότητα.  

Οι πόλεμοι είναι μια πραγματική απάτη που οργανώνεται προς όφελος ενός μικρού αριθμού ατόμων που ελέγχουν την εξουσία. Όλοι αυτοί οι πόλεμοι πραγματοποιούνται σε βάρος των λαών και παράλληλα δίνουν το δικαίωμα σε έναν μικρό αριθμό να αυξήσει την περιουσία του. 

Αν «αφήσουν» την Ευρασία να αναπτυχθεί με την ενέργεια της Ρωσίας και του ΟΠΕΚ να τροφοδοτεί το τεχνολογικό και ανθρώπινο δυναμικό της Ευρώπης και της Κίνας), απλά θα μείνουν πίσω και θα χάσουν την ηγεμονία τους. Για αυτό και το γεωστρατηγικό ενδιαφέρον να αποτρέψουν κάτι τέτοιο. Ως εκ τούτου θα κάνουν τα πάντα για να αποτρέψουν να συμβεί αυτό το καταστροφικό γεγονός. Θα χειραγωγήσουν, θα πολεμήσουν, θα λιμοκτονήσουν την Ευρώπη και θα σκοτώσουν μάζες αν χρειαστεί. 

Δεν τους ενδιαφέρει η ηθική και η ιστορία που θα τους κρίνει αυστηρά, όπως έκανε με τους Ρωμαίους, τους Βρετανούς και το Τρίτο Ράιχ. 

Η φθινοπωρινή επίθεση της Ουκρανίας ήταν μια ψευδαίσθηση, προετοιμάζοντας τον στρατό της για έναν μεθοδικό αποδεκατισμό, που τώρα έχει σχεδόν ολοκληρωθεί. Το ίδιο ισχύει και για την ίδια την ύπαρξη του ΝΑΤΟ, που δεν είναι παρά η βιτρίνα ενός άδειου καταστήματος. Αν η ανατίναξη των αγωγών Nord Stream, όπως ισχυρίστηκε πρόσφατα ο ανεξάρτητος δημοσιογράφος Seymour Hersh, ακούγεται σαν επίθεση στην υποτιθέμενη σύμμαχό μας Γερμανία, τότε πώς δεν ήταν μια επίθεση στο ΝΑΤΟ, του οποίου η Γερμανία είναι το επίκεντρο; Γιατί η Γερμανία δεν θα εμπλακεί σε μυστικές συνομιλίες με την Ρωσία, πίσω από την πλάτη των Ηνωμένων Πολιτειών;

Η πλοκή πρέπει να είναι διάχυτη στην Ευρώπη και οι Αμερικανοί δεν θα ενημερωθούν από τα ΜΜΕ που ανήκουν στο Deep State. Υπάρχει λόγος για τον οποίο η Ευρώπη δεν θα μπορούσε να επιβιώσει με μια εξουδετερωμένη Ουκρανία. Εάν η Ουκρανία βρίσκεται σε αναταραχή σήμερα, είναι απλώς επειδή οι ιδιοφυΐες του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ θεώρησαν ότι θα ήταν ένας καλός τρόπος να ενοχλήσουν και να ανταγωνιστούν την Ρωσία. Βασικός στόχος των ΗΠΑ είναι ότι η Ευρώπη δεν θα έχει πλέον το φυσικό αέριο που χρειάζεται σε λογική τιμή για να συνεχίσει να είναι μια βιομηχανική κοινωνία.

Το ΝΑΤΟ αναζητά διέξοδο. Το ΝΑΤΟ έχει ξεπεράσει τον λόγο της ύπαρξής του. Οποιαδήποτε λογική ανάλυση εκ μέρους των Ευρωπαίων θα οδηγούσε στην ανησυχητική διαπίστωση ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν γίνει εχθρός του ΝΑΤΟ και όχι η Ρωσία. Η Γερμανία θα πρέπει να συνάψει συμφωνία με την Ρωσία για την ανοικοδόμηση του Nord Stream. Τι μπορούν να κάνουν οι Ηνωμένες Πολιτείες για αυτό; Επιβολή κυρώσεων στην Γερμανία, την Γαλλία, την Ολλανδία ;

Το τέλος της σύγκρουσης στην Ουκρανία αποκαλύπτει τον σάπιο ιστό των παγκοσμιοποιητών που έχουν φυτέψει τους χειριστές τους σε κάθε θέση της αμερικανικής ζωής και σε όλη την δυτική κοινωνία-αυτοκρατορία των ΜΚΟ του Τζορτζ Σόρος, το κουκλοθέατρο «Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας από τον Μπιλ Γκέιτς, το ναζιστικό δίκτυο από το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ.

Η λήξη του πολέμου θα δείξει την υποταγή της Αμερικής σε επιζήμια συμφέροντα που στοχεύουν στην καταστροφή της χώρας. Τα προηγούμενα εγκλήματά πολέμου των ΗΠΑ (Βιετνάμ, Κορέα, Ιράκ, Σερβία, Συρία), περιμένουν πλήρη αποκάλυψη, από την προδοτική διαφθορά μέχρι την απάτη σχετικά με την γενοκτονία Covid-19.

 Η ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΜΙΑΣ ΑΚΟΜΗ ΔΙΟΝΥΣΙΑΚΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΡΟΡΙΑΣ. 

Οι Αμερικάνοι είναι ομόθρησκοι των ιδρυτών της Ρωμαϊκής-Περσικής αυτοκρατορίας και των Φοινίκων Ιουδαίων (Παγανισμός-Διονυσιακή κουλτούρα) και η Νέα Υόρκη είναι η σύγχρονη-παγκόσμια πρωτεύουσα του Διονυσιακού πολιτισμού. Ρωμαίοι και Αμερικάνοι έχουν τις ίδιες θρησκευτικές, πολιτικές, κοινωνικές, οικονομικές και στρατιωτικές πεποιθήσεις. 

Στα πλαίσια αυτά οι κρατούντες στην Ουάσιγκτον έδωσαν στα θεσμικά τους όργανα τις ίδιες ακριβώς ονομασίες με το αρχαίο Ρωμαϊκό κράτος!!! Καπιτώλιο, Γερουσία κλπ. Εν τούτοις οι αρχαίοι Ρωμαίοι έχασαν την διοίκηση της παγκόσμιας αυτοκρατορίας από τους Έλληνες του μεσαίωνα, όπως έχασαν οι Αμερικάνοι -Ισραηλινοί και Ευρωπαίοι (Γεωστρατηγικός-Γεωπολιτικός και θρησκευτικός άξονας 666) την παγκόσμια κυριαρχία από την Ρωσία του Βλαντιμίρ Πούτιν και την Κίνα (888). Εν τούτοις μετά την νίκη στον μικρότερης εμβέλειας παγκόσμιο πόλεμο που διεξήχθη στην Συρία η Αμερική επανήλθε στην παγκόσμια εξουσία και μοιράζεται την ηγεμονία του πλανήτη μαζί με Ρωσία και Κίνα. 

Ο Διονυσιακός πολιτισμός-παγανισμός εκτός από τον αρχαίο Ελληνικό κόσμο συμπαρέσυρε στην καταστροφή την Ρωμαϊκή και την Αμερικανική αυτοκρατορία. Τα δεδομένα πλέον είναι εντελώς διαφορετικά για την Ουάσιγκτον. Να υπενθυμίσω ότι είχαμε την παραδοχή του προέδρου Τζο Μπάιντεν στην Γενεύη, και σταδιακά οι άνθρωποι της νέας τάξης πραγμάτων προσαρμόζονται στα νέα δεδομένα. Η Βορειοατλαντική συμμαχία με την Ευρωπαϊκή ένωση είναι κατ ουσίαν παθητικοί θεατές στην Ρωσική-Κινεζική επέλαση.  

Η Αμερική είναι θλιβερός και παθητικός θεατής σε όλα τα παγκόσμια γεγονότα, και κατάντησε να κρύβεται πίσω από την Τουρκία του εντελώς ανεξέλεγκτου πλέον Χαριζίτι Ερντογάν, για να προωθήσει τα συμφέροντα της στην Ανατολική Μεσόγειο και όχι μόνον. Η Αμερική έφτασε να απωλέσει προσωρινά τον ρόλο της παγκόσμιας υπερδύναμης. Οι Αμερικάνοι έχουν γίνει εσωστρεφείς με καταστροφικές πολιτικές τακτικές Τα γεγονότα της τελευταίας δεκαετίας δείχνουν ότι η οικονομική, κοινωνική, πολιτική, στρατιωτική, γεωστρατηγική-γεωπολιτική κατάρρευση της Διονυσιακής αυτοκρατορίας αυξάνεται με ραγδαίους ρυθμούς. Η Αμερικανική αυτοκρατορία νομοτελειακά θα αποτελέσει οριστικά και αμετάκλητα παρελθόν. 

Οι Ρώσοι και οι Κινέζοι είναι έξυπνοι και δημιουργικοί- εξελίξιμοι με αποτέλεσμα να μην αποδέχονται την κυριαρχία του γεωστρατηγικού-γεωπολιτικού άξονα 666. Tο πάλαι ποτέ Imperium Americanum είναι οικονομικά εξαρτημένο από την Κίνα 888. Το Αμερικανικό κράτος βρίσκεται σε βαθιά σήψη-κρίση και αποσύνθεση. Σταδιακά χάνει έδαφος στα παγκόσμια δρώμενα και διαρκώς υποχωρεί σε όλα τα επίπεδα. Σε αυτήν την παρακμή συνέβαλαν αποφασιστικά ο Διονυσιακός πολιτισμός, οι δύο παγκόσμιοι πόλεμοι και η κατάρρευση της αποικιοκρατίας. Στην διάρκεια αυτού του αιματηρού για την ανθρωπότητα αιώνα, ο Λευκός Οίκος με ισχυρό στρατό και οικονομία, είχε καταλυτικό ρόλο σε ολόκληρη την οικουμένη. 

Σύμφωνα με τους ειδήμονες ενδεικτικό σχετικά με την ισχύ ήταν ότι το 1945, το ακαθάριστο εθνικό προϊόν αντιπροσώπευε περισσότερο από το μισό του παγκόσμιου ακαθάριστου προϊόντος!!! Η Αμερική ως ναυτική και αεροπορική δύναμη ήταν σε θέση να ελέγχει στρατηγικά, πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά σχεδόν ολόκληρο πλανήτη με την συνδρομή και αρκετών συμμάχων (ΝΑΤΟ)/ Οι σύμμαχοι αυτή την εποχή προετοιμάζονται να εγκαταλείψουν τους Αμερικάνους, μετά τις ήττες στην Συρία, το Αφγανιστάν και την  Ουκρανία. 

Η εύρωστη οικονομία, ο ισχυρός στρατός και η υψηλή τεχνολογία έδιναν στην Αμερική, την αίγλη της αυτοκρατορικής δύναμης. Μέσα από το ελεύθερο οικονομικό σύστημα στα κράτη που εξουσίαζε πολιτικά-στρατιωτικά και οικονομικά η Ουάσιγκτον, κυριάρχησε η Διονυσιακή κουλτούρα σε κοινωνικό, οικονομικό, πολιτικό, στρατιωτικό και θρησκευτικό επίπεδο. Από τις αρχές του 21ου αιώνα έχουμε σημαντικές ανακατατάξεις σε παγκόσμιο επίπεδο με την κυρίαρχη παρουσία του Γεωπολιτικού-Γεωστρατηγικού άξονα 888 (Κίνας-Ρωσίας). 

Στην Αμερική μέσω των Διονυσιακών αξιωμάτων έχουν δημιουργηθεί απάνθρωπες κοινωνικές αντιθέσεις, οι οποίες έπληξαν την δημοκρατία. Ταυτοχρόνως, διαβρώνουν τον κοινωνικό ιστό, φαινόμενο το οποίο σε μεγάλο βαθμό προκάλεσε και την σημερινή στρατιωτική, πολιτική, κοινωνική και οικονομική παρακμή. Τα πλήγματα στο εσωτερικό της Αμερικανικής κοινωνίας αντιμετωπίζονται  με ανελέητη βία, από τον Ομοσπονδιακό στρατό και την αστυνομία. Οι Αμερικάνοι πολίτες αντιμετωπίζονται ως εξωτερικός εχθρός όπως οι Ρώσοι, οι Σέρβοι, και οι Σύριοι από το καθεστώς των ΗΠΑ !!!  Η βασικότερη αιτία παρακμής των Αμερικάνων είναι ο Διονυσιακός πολιτισμός. 

Υπό αυτές τις συνθήκες έρχεται η οριστική πτώση της σύγχρονης αυτοκρατορίας Pax Americana. Μία κοινωνικά-οικονομικά υποδιέστερη δύναμη, δεν είναι σε θέση να ελέγχει τις παγκόσμιες εξελίξεις. Εδώ και χρόνια η υπεροπλία των Αμερικανών δοκιμάζεται μόνο σε αδύναμους αντιπάλους. Αυτό δείχνει την πτώση και την αδυναμία των ΗΠΑ, με αποτέλεσμα οι πραγματικά ισχυρές χώρες να μην την υπολογίζουν. 

Στην Ουκρανία ο Βλαντιμίρ Πούτιν κάνει ένα πόλεμο ειδικής στρατηγικής. Εν αντιθέσει με τους Δυτικούς εγκληματίες σε Σερβία, Ιράκ, Συρία, ο πρόεδρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας έδωσε σαφείς εντολές να μην σκοτώνονται και να μην κακοποιούνται οι άμαχοι Ουκρανοί. Πρώτη φορά στα χρονικά κατά την σύγχρονη εποχή, ένας ηγέτης μιας υπερδύναμης συμπεριφέρθηκε με συμπόνοια, στον άμαχο πληθυσμό. Είναι αδύνατον ο νικητής του παγκοσμίου πολέμου σε μικρότερη κλίμακα που διεξάγεται μέχρι και σήμερα στην Συρία, να μην είναι σε θέση να κερδίσει έναν τοπικό πόλεμο με την αδύναμη Ουκρανία.

Στην Συρία και στα πεδία των μαχών η Ρωσία κέρδισε προσωρινά την Αμερική, το Ισραήλ και την Τουρκία, δεν γίνεται να δυσκολεύεται σε έναν ασήμαντο πόλεμο στα σύνορα της. Μεταξύ άλλων ο πόλεμος στην Ουκρανία από την νέα τάξη πραγμάτων, αποδείχτηκε ότι ήταν μια κίνηση αντιπερισπασμού, για να κερδίσουν τους Ρώσους και να ανακτήσουν τον έλεγχο της Συριακής επικράτειας. Η προβληματική-παγκόσμια υπερδύναμη Αμερική, το ΝΑΤΟ και η εξαρτώμενη ενεργειακά Ευρωπαϊκή ένωση, από το Κρεμλίνο, δεν είναι σε θέση αυτήν την στιγμή να διεξάγουν παγκόσμιο πόλεμο ενάντια στην Ρωσία. 

Η στρατιωτική τεχνολογία της Μόσχας σε συνδυασμό με τον Ρωσικό-Κινέζικο και τον Ιρανικό στρατό αποτελούν ανασταλτικό παράγοντα για τους Δυτικούς. Η οικονομική, η κοινωνική, η πολιτική και στρατιωτική αποσύνθεση αυξάνεται με καταιγιστικούς ρυθμούς. Η Αμερικανική αυτοκρατορία θα αποτελέσει οριστικά και αμετάκλητα παρελθόν. 

Ο Βλαντιμίρ Πούτιν ηγείται μιας νέας τάξης πραγμάτων και από το έτος 2008 ξεκίνησε να εφαρμόζει το δικό του δόγμα σχετικά με την παγκοσμιοποίηση. Το Κρεμλίνο έγινε ρυθμιστής των παγκόσμιων εξελίξεων. Όπως έγραφα από το 2014 το μέλλον της ανθρωπότητας κρίνεται στην μαρτυρική Συρία. Ο Πούτιν επέτυχε να κερδίσει προσωρινά τον μικρότερης εμβέλειας παγκόσμιο πόλεμο και να γίνει συμμέτοχος στην παγκόσμια εξουσία. Οι κυρίαρχοι που μέχρι πρόσφατα εξουσίαζαν τον πλανήτη είναι οι διεθνείς τράπεζες, τα μεγάλα επενδυτικά κεφάλαια, οι επενδύσεις, οι πολυεθνικές, οι εταιρίες πετρελαίου κλπ.

Η Ρωσία επανήλθε πιο δυναμικά από οποιοδήποτε άλλο κράτος στον τεχνολογικό τομέα και ειδικά στον κλάδο των εξοπλιστικών. Οι Ρώσοι δημιούργησαν τα καλύτερα αμυντικά συστήματα στον κόσμο με τους  (S-400 και Pantsir). Τα κορυφαίου επιπέδου για ηλεκτρονικές παρεμβολές Murmansk-BN. καθώς και μια σειρά από ασταμάτητους υπερηχητικούς επιθετικούς πυραύλους, Kinjals και Zircons. Επίσης το Κρεμλίνο διαθέτει τα καλύτερα αεροπλάνα και βομβαρδιστικά της σειράς Sukhoi.

Παράλληλα τα πυρηνικά της Ρωσίας (Sarmat, Avangard και Poseidon) εκθέτουν την Γεωστρατηγική-Γεωπολιτική και Θρησκευτική συμμαχία 666 σε τεράστιους κινδύνους καθώς δεν είναι σε θέση να αντιτάξουν οτιδήποτε το αξιόλογο απέναντι στην Ρωσική πολεμική μηχανή.  Όπως έχω αποδείξει σε παλαιότερες εργασίες γεωστρατηγικής δεν είναι υπερβολή οι εκτιμήσεις μου ότι η Ρωσία προηγείται τεχνολογικά σχεδόν έναν αιώνα η και περισσότερο από τους ανταγωνιστές της. 

Οι Δυτικοί τις επόμενες δεκαετίες δεν έχουν καμία τύχη σε ενδεχόμενο πόλεμο με την Ρωσική υπερδύναμη. Εν τούτοις ένα τεράστιο ερώτημα είναι τι θα συμβεί όταν στην εξουσία δεν θα είναι ο Βλαντιμίρ Πούτιν. Θα υπάρξει άξιος συνεχιστής του σύγχρονου Τσάρου ; Θα τεθεί υπό την προστασία του Δράκου και της Γεωστρατηγικής-Γεωπολιτικής Συμμαχίας 888 ; Η θα έχουμε μια νέα κατάρρευση του Ρωσικού έθνους όπως την δεκαετία του 1990 ; Οι δύο πρώτες περιπτώσεις είναι οι επικρατέστερες ενώ η τρίτη δεν έχει ελάχιστες πιθανότητες. 

Η ισχυροποίηση στο έπακρο του Ρωσικού στρατού, η  παραγωγή όπλων από το κράτος για να αντιμετωπιστεί το απαγορευτικό κόστος που συνεπάγεται ο ιδιωτικός τομέας, η δημιουργία της Wagner, δημιούργησε μια ανίκητη  στρατιωτική μηχανή η οποία άλλαξε τα παγκόσμια δεδομένα. Με βάση το νέο καθεστώς οι διεθνείς τράπεζες επιχείρησαν να νικήσουν τον Πούτιν δημιουργώντας την Αραβική Άνοιξη. Το 2011 σε 9 κράτη υψίστης Γεωστρατηγικής σημασίας με κορωνίδα την Μαρτυρική Συρία. η οποία αποτελούσε το μεγαλύτερο εμπόδιο στα σχέδια για το Μεγάλο Ισραήλ με βασικό στόχο τον έλεγχο του πετρελαίου στην Αραβική Χερσόνησο. 

Η Δύση είναι απομονωμένη και ο στρατός αδύναμος να αντιδράσει ουσιαστικά. Οι πύραυλοί των δυτικών είναι ξεπερασμένης τεχνολογίας. η οικονομία σε άσχημη κατάσταση και οι πληθυσμοί ασφυκτιούν κάτω από την ναζιστική εξουσία. Είναι γεγονός ότι οι Ρώσοι πριν ανακάμψουν τεχνολογικά οι δυτικοί (ΝΑΤΟ) θα ξεκινήσουν τον τρίτο παγκόσμιο πόλεμο  Με την ισχυρή συμμαχία του αρχαίου δράκου-όφι 888 (Κίνα) που προφητεύουν και τα ιερά κείμενα της Ορθοδοξίας. Εν τούτοις επί Βλαντιμίρ Πούτιν οι πιθανότητες ενός παγκοσμίου πολέμου φαίνονται να είναι σχεδόν μηδενικές.  

Για όσους δεν γνωρίζου από την έναρξη των εχθροπραξιών στην Ουκρανία περισσότεροι από 31000 επαναπατρισθέντες Εβραίοι έχουν φθάσει στο κράτος του Ισραήλ από την Ρωσία και την Ουκρανία, Ο Αριθμός αυτός είναι τρεις φορές μεγαλύτερος από την χρονική περίοδο του 2019. Επίσης είναι περισσότεροι τους Ισραηλινούς που επέστρεψαν στο Ισραήλ από όλες τις χώρες του κόσμου. 

Σημειώνεται ότι το ποσοστό επαναπατρισμού από την Ρωσία είναι υψηλότερο από ότι από την Ουκρανία, αν και στους Εβραίους από το Κρεμλίνο προσφέρονται ειδικοί όροι. Από ότι φαίνεται ο πόλεμος Ρωσίας-Ουκρανίας εξυπηρετεί μεγάλα γεωστρατηγικά και γεωπολιτικά σχέδια με τον επαναπατρισμό χιλιάδων Ισραηλινών. 

Επίσης η Ρωσία επέστρεψε 43 αιχμάλωτους μαχητές στο Ισραήλ μέσω των Εμιράτων. Είναι γνωστό ότι περισσότεροι από 20 μισθοφόροι σκοτώθηκαν εκεί.  

Κατά γενική παραδοχή δεν υπάρχει μεγαλύτερος φίλος των Ιουδαίων από τον σημερινό Πρόεδρο της Ρωσικής Ομοσπονδίας Βλαντιμίρ Πούτιν μαζί με τον Λένιν ο οποίος θεωρούσε τους Εβραίους και τους Γερμανούς κορώνες της δημιουργίας. Αυτά αναφέρει ο Λεβ Βερσίνιν  γνώστης απόλυτος κι εκ των έσω του ρωσοεβραικού ζητήματος δίνει εντυπωσιακές πληροφορίες και προβαίνει σε αποκαλύψεις όπως αυτή. 

Οι Ρώσοι ηγέτες βρίσκονται σε «συνέδριο» για να καθορίσουν την αντίδρασή τους .Ο Τραμπ σιωπά εδώ και δύο ημέρες. Αυτό είναι πρωτοφανές. Τις τελευταίες ημέρες, η Ουκρανία και οι συνεργάτες της επιχείρησαν μια μαζική επίθεση στην στρατηγική πυρηνική βομβαρδιστική δύναμη της Ρωσίας· ανατίναξαν με επιτυχία δύο γέφυρες σε πολιτικά τρένα που κατευθύνονταν προς τη Μόσχα· επιτέθηκαν στη γέφυρα του Κερτς και δολοφόνησαν έναν Ρώσο στρατηγό με μια εκρηκτική βόμβα σώματος.  

Όπως σημείωσε ο Κλαούζεβιτς πριν από δύο αιώνες, ο σκοπός της στρατιωτικής βίας είναι να επιβάλει ένα αποτέλεσμα: δηλαδή, να αναγκάσει έναν αντίπαλο να κάνει τελικά αυτό που αναμένεται από αυτόν. Έτσι, όταν πρόκειται για στρατιωτικές περιπέτειες, είναι απαραίτητο να υπάρχει σαφής σκέψη από την αρχή. Πρέπει να υπάρχει ένας εφικτός πολιτικός στόχος εντός μιας προοπτικής που πρέπει να εφαρμοστεί.  

Ποιος ήταν λοιπόν ο στόχος πίσω από αυτές τις «ακανόνιστες» ουκρανικές επιθέσεις; Μία ήταν σίγουρα επίδειξης: ασκήσεις δημοσίων σχέσεων για να διαπιστωθεί ότι η Ουκρανία και οι συμμαχικές υπηρεσίες εξακολουθούν να είναι ικανές να διεξάγουν καινοτόμες επιχειρήσεις τύπου ειδικών δυνάμεων. Και ως εκ τούτου αξίζουν συνεχή υποστήριξη. 

Όπως προειδοποιεί ο Συνταγματάρχης Νταγκ ΜακΓκρέγκορ:  « Ως επί το πλείστον, αυτό ήταν ένα κόλπο δημοσίων σχέσεων για να προσπαθήσει να δώσει την εντύπωση ότι η Ουκρανία είναι ικανή να συνεχίσει τον πόλεμο. Όλα όσα ακούτε από τα δυτικά μέσα ενημέρωσης είναι πιθανώς ψευδή ή τουλάχιστον υπερβολικά υπερβολικά. Έχουμε καταστρέψει τους εαυτούς μας και τη σχέση μας, ή ό,τι έχει απομείνει από αυτήν, με τη Μόσχα. Αυτές είναι οι πραγματικές συνέπειες από όλα αυτά .»  

Εντάξει. Αλλά τα κόλπα δημοσίων σχέσεων δεν αποτελούν στρατηγική και οι επιθέσεις δεν προσφέρουν καμία προοπτική μετατόπισης στο συνολικό στρατιωτικό-στρατηγικό παράδειγμα. Αυτό δεν δείχνει ότι η Δύση ή η Ουκρανία ανακάλυψαν ξαφνικά μια πολιτική στρατηγική απέναντι στη Ρωσία. Δεν υπάρχει. Ως επί το πλείστον, οι αμέτρητες δυτικές δηλώσεις είναι ένα συνονθύλευμα φαντασιώσεων.  

Ο δεύτερος στόχος, ωστόσο, μπορεί πράγματι να είχε μια σαφή στρατηγική κατάληξη - και να κατέδειξε τη σκοπιμότητα και τη δυνατότητα εξαναγκασμού ενός επιθυμητού αποτελέσματος: Οι διάφορες επιθέσεις επέβαλαν στον Τραμπ την άβολη πραγματικότητα ότι αυτός, ως πρόεδρος, δεν ελέγχει την αμερικανική εξωτερική πολιτική. Το συλλογικό βαθύ κράτος μόλις το κατέστησε σαφές.  Όπως προειδοποίησε ο στρατηγός Μάικ Φλιν : «Το βαθύ κράτος λειτουργεί τώρα εκτός του ελέγχου των εκλεγμένων ηγετών του έθνους μας. Αυτά τα άτομα στο βαθύ κράτος μας επιδίδονται σε μια σκόπιμη προσπάθεια να προκαλέσουν τη Ρωσία σε μια μεγάλη αντιπαράθεση εναντίον της Δύσης, συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών».  

Πράγματι, στρατηγοί όπως ο Keith Kellogg και ο Jack Keane, με τις εφηβικές τους αφηγήσεις ότι μόνο η πίεση, περισσότερη πίεση και ο πόνος θα αναγκάσουν τον Πούτιν (που πάντα θεωρούνταν αδύναμος) να συμφωνήσει να παγώσει τη σύγκρουση με την ελπίδα να αποτρέψει μια αμερικανική ήττα στην Ουκρανία. 

 Οι Βρετανοί κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου πίστευαν ομοίως ότι το ναζιστικό καθεστώς ήταν αδύναμο και μπορούσε να ανατραπεί με στρατηγικό βομβαρδισμό, σχεδιασμένο να επιφέρει την κατάρρευση της γερμανικής κοινωνίας. Σήμερα, ο στρατηγός Κέλογκ υποστηρίζει τον « βομβαρδισμό » της Ρωσίας με κυρώσεις, αντανακλώντας την βρετανική πεποίθηση ότι τέτοιες τακτικές « θα είναι κακές για το ηθικό [του πληθυσμού]».  

Οι συμβουλές που έλαβε ο Τραμπ από τους στρατηγούς του επίσης δεν πληρούν τα κριτήρια του πολιτικού ρεαλισμού, επειδή βασίζονται σε φαντασιώσεις για την κατάρρευση της Ρωσίας και σε μια κακή εικόνα για τη Ρωσία και τον στρατό της. Ή ίσως οι σύμβουλοί του, ακούσια ή σκόπιμα, «χειραγώγησαν» τον Τραμπ και την ατζέντα του για την εξομάλυνση των σχέσεων με τη Ρωσία.  Τι θα πει τώρα ο Τραμπ στον Πούτιν; 

Ότι όντως προειδοποιήθηκε (θυμηθείτε όταν έγραψε πριν από λίγες μέρες ότι « κακά πράγματα - αν ήταν χωρίς εμένα - εννοώ ΠΟΛΥ ΚΑΚΑ πράγματα θα είχαν συμβεί στη Ρωσία μέχρι τώρα ») και ότι θα αναγνωρίσει ότι οι σύμβουλοί του δεν του είχαν δώσει όλες τις λεπτομέρειες ή μήπως θα παραδεχτεί ειλικρινά ότι τον παραπλάνησαν; Εναλλακτικά, θα υιοθετήσει τη γραμμή ότι η CIA απλώς λειτουργούσε βάσει μιας παλιάς προεδρικής εντολής που ενέκρινε επιθέσεις βαθιά στην ρωσική ενδοχώρα;  Όλες αυτές οι υποτιθέμενες απαντήσεις θα σήμαιναν ένα πράγμα: Ο Τραμπ είναι εκτός ελέγχου. 

Ότι αυτός και οι Ευρωπαίοι σύμμαχοί του (όπως η Μεγάλη Βρετανία) δεν μπορούν να είναι αξιόπιστοι.  Σε κάθε περίπτωση, οι σύμβουλοι του Τραμπ θα έχουν καταλάβει ότι ο Ζελένσκι, και κατ' επέκταση οι υποστηρικτές του στο ΝΑΤΟ, εκμεταλλεύονταν την ευπάθεια των συνθηκών προκειμένου να χρησιμοποιήσουν μυστικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη, κρυμμένα σε πολιτικά κοντέινερ, για να επιτεθούν σε βομβαρδιστικά αεροσκάφη που καλύπτονται από τις συνθήκες ΗΠΑ-Ρωσίας: 

Το Άρθρο XII της συνθήκης START απαιτεί συγκεκριμένα « επίδειξη σε ανοιχτό χώρο όλων των βαρέων βομβαρδιστικών εντός της αεροπορικής βάσης ». Αυτή η διάταξη ήταν ένα μέτρο οικοδόμησης εμπιστοσύνης (ορατή επιτήρηση) για την προστασία από μια ξαφνική πυρηνική επίθεση « πρώτου χτυπήματος » .  

Η START 1 μείωσε τα στρατηγικά ή μεγάλου βεληνεκούς πυρηνικά οπλοστάσια κατά 30 έως 40 τοις εκατό. Η New START μείωσε τα υπεύθυνα αναπτυγμένα στρατηγικά όπλα κατά τρία τέταρτα επιπλέον. Το 2021, οι πρόεδροι Μπάιντεν και Πούτιν παρέτειναν τη New START έως τον Φεβρουάριο του 2026.  Φυσικά, αυτοί οι άγνωστοι μεσολαβητές καταλάβαιναν τη σοβαρότητα του χτυπήματος της στρατηγικής πυρηνικής δύναμης μιας αντίπαλης μεγάλης δύναμης που κατείχε πυρηνικά όπλα.  

Πώς θα αντιδρούσαν οι Ηνωμένες Πολιτείες εάν ένας αντίπαλος (ίσως ένας μη κρατικός παράγοντας) εξαπέλυε πλήγμα εναντίον στρατηγικών βομβαρδιστικών αεροσκαφών μεγάλης εμβέλειας με πυρηνική ισχύ στις Ηνωμένες Πολιτείες χρησιμοποιώντας φθηνά και άμεσα διαθέσιμα drones κρυμμένα σε εμπορευματοκιβώτια; Βρισκόμαστε σε μια νέα εποχή κινδύνου, μια εποχή στην οποία οι τηλεειδοποιητές και τα κινητά τηλέφωνα μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως βόμβες, και τα «υπνωτικά» drones μπορούν να ενεργοποιηθούν εξ αποστάσεως για να επιτεθούν σε αεροδρόμια, είτε πολιτικά είτε στρατιωτικά.  

Ο Λάρι Τζόνσον παρατήρησε ότι μετά την ιαπωνική επίθεση στο Περλ Χάρμπορ τον Δεκέμβριο του 1941, με σκοπό την καταστροφή των αμερικανικών αεροπλανοφόρων που ήταν αγκυροβολημένα εκεί, ο Ιάπωνας ναύαρχος Γιαμαμότο φέρεται να είπε τα εξής μετά τη μεγάλη νίκη της Ιαπωνίας στο Περλ Χάρμπορ: « Φοβάμαι ότι το μόνο που κάναμε ήταν να ξυπνήσουμε έναν κοιμισμένο γίγαντα και να τον γεμίσουμε με τρομερή αποφασιστικότητα. Κερδίσαμε μια μεγάλη τακτική νίκη στο Περλ Χάρμπορ και έτσι χάσαμε τον πόλεμο».  

Η σιωπή των αρκούδων σύντομα θα τελειώσει και θα μάθουμε περισσότερα για τη ρωσική αποφασιστικότητα. Αλλά η σχέση στην οποία ο Τραμπ υποτίθεται ότι «εννοεί αυτά που λέει και κάνει αυτά που λέει» πιθανότατα έχει τελειώσει. Οι Ρώσοι είναι έξαλλοι.   Τι θα συμβεί στη συνέχεια παραμένει άγνωστο.

Το γεγονός ότι η Δύση εξεπλάγη τόσο πολύ από τη ρωσική στρατιωτική επέμβαση στην Ουκρανία μαρτυρά την απώλεια μιας αναλυτικής ικανότητας που επισκιάζεται από την ασυνείδητη αλαζονεία αυτού που ονομάζεται «Δυτικισμός». 

Η πραγματικότητα διαφεύγει από τις ελίτ μας σε τέτοιο βαθμό που βυθίζονται σε μια εντελώς γκροτέσκα προπαγάνδα. Είναι η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, μία από τους ηγέτες αυτής της Δύσης, τυφλωμένη από μια τέλεια ρατσιστική Ρωσοφοβία, που ισχυρίζεται επίσημα ότι οι Ρώσοι κλέβουν και επιδεικνύουν πλυντήρια ρούχων για να ανακτήσουν το πλεονέκτημα και να εξοπλίσουν τους πυραύλους τους! Όταν το σκεφτόμαστε, είναι σαφές ότι αυτή η ιλιγγιώδης ηλιθιότητα μοιράζονται οι ευρωπαϊκές και αμερικανικές ελίτ και μεταδίδεται χωρίς κανένα σύμπλεγμα από τα συστήματα μέσων ενημέρωσης τους. 

Ας μην κάνουμε λάθος, υπάρχει σίγουρα μια ανησυχία για προπαγάνδα, μια επιθυμία να επιβληθεί «μια αφήγηση», αλλά αυτοί οι άνθρωποι πιστεύουν.

 Και τι γίνεται με τον εθισμένο στην κοκαΐνη κοινωνιοπαθή Μακρόν, που ψάλλει ανόητα καυχήματα, απειλώντας να αναπτύξει τον φτωχό γαλλικό στρατό σε ουκρανικό έδαφος για να αντιμετωπίσει τη ρωσική αρκούδα, με τους 15.000 κινητοποιημένους άνδρες και τα οκτώ ημέρες πυρομαχικών της! Σε αυτό προστίθεται επίσης μια σχέση με το πέρασμα του χρόνου, που έχει εισβληθεί από αυτό που ονομάζεται «παροντισμός», δηλαδή, τον περιορισμό της ιστορικής μνήμης σε ό,τι συνέβη την προηγούμενη εβδομάδα. 

Με αυτούς τους ηγέτες, να διασφαλίζουν την υπηρεσία των αντίστοιχων ολιγαρχιών τους και να συνοδεύονται από τις αντίστοιχες αστικές μικροαστικές τάξεις τους, οι οποίες έχουν συνηθίσει να επιβάλλουν μια μονόπλευρη και ωφελιμιστική ηθική στην πραγματικότητα για να μας κάνουν να ξεχάσουμε τον κόσμο που υπάρχει εκτός της Δύσης και την τραγική φύση της ιστορίας της τελευταίας. 

Ο στόχος είναι προφανώς να διακηρύξουν την ανωτερότητα του «δυτικού πολιτισμού», προκειμένου να συνεχίσουν την κυριαρχία τους. Το πρόβλημα είναι ότι ο υπόλοιπος κόσμος δεν συμφωνεί και οργανώνεται για να γυρίσει σελίδα.  Ένα μικρό ταξίδι 500 χρόνια πίσω Στα τέλη του 15ου αιώνα, η Ευρώπη ξεκίνησε να κατακτήσει τον κόσμο σε αυτό που έχει ονομαστεί «δεύτερη παγκοσμιοποίηση» μετά από αυτήν της ρωμαϊκής αρχαιότητας. 

Ενώ ο κινεζικός πολιτισμός, ο οποίος είχε μια μεγαλύτερη υλική βάση και του οποίου οι στόλοι περιπλανιόντουσαν στις θάλασσες, αποφάσισε να αποσυρθεί και να αρκεστεί στο να είναι το Μέσο Βασίλειο. 

Μια μικρή λεπτομέρεια που λέει πολλά: όταν στα μέσα του 15ου αιώνα, η δυναστεία Μινγκ έβαλε τέλος στις θαλάσσιες αποστολές, κλείνοντας τα λιμάνια και τα σύνορά της σε ξένα πλοία και ταξιδιώτες, η κατασκευή ενός παλιού πλοίου τιμωρούνταν με θάνατο. Για τρεις αιώνες, οι Ευρωπαίοι διέσχιζαν τις θάλασσες του κόσμου και εγκαταστάθηκαν μαζικά στον Νέο Κόσμο, απαλλαγμένοι από τους κατοίκους του μέσω κατακτήσεων, γενοκτονιών και μικροβίων. Τον 19ο αιώνα, αυτή ήταν η έλευση του διάσημου τρίπτυχου που περιέγραψε ο Έρικ Χομπσμπούαμ. 

Με την Βιομηχανική Επανάσταση (η Εποχή του Κεφαλαίου) και τη γέννησή της, υπέβαλε τους πληθυσμούς της Ευρώπης και του Νέου Κόσμου σε τεράστια κοινωνική βία. Στη συνέχεια ήρθε ο δυτικός αποικισμός σε όλο τον πλανήτη, με τη συνοδευτική βία και τις αντιφάσεις του (η Εποχή των Αυτοκρατοριών). Και τέλος, η εγκαθίδρυση πολιτικών δομών στη Δύση που συνεχίζουμε να χρησιμοποιούμε μέχρι σήμερα (η Εποχή των Επαναστάσεων). 

Αυτή ήταν η τρίτη παγκοσμιοποίηση, η οποία είδε σημαντική μετανάστευση, με την Ευρώπη να πετάει τον πλεονάζοντα πληθυσμό της στον κόσμο.  Ο «σύντομος 20ός αιώνας», που ξεκίνησε την 1η Αυγούστου 1914 και τελείωσε στις 8 Νοεμβρίου 1989, ήταν το σκηνικό δύο παγκοσμίων πολέμων που έβαλαν φωτιά στον πλανήτη, και ενός Ψυχρού Πολέμου που μας έφερε αρκετές φορές κοντά σε πυρηνική καταστροφή. Από τα τέλη του 19ου αιώνα, όταν επιλύθηκε το εσωτερικό τους πρόβλημα με τον Εμφύλιο Πόλεμο, οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής εφάρμοσαν μια σαφή στρατηγική: την κατάκτηση της ηγεμονίας σε ολόκληρη τη Δύση, η οποία τελικά θα οδηγούσε στη διεξαγωγή των παγκόσμιων υποθέσεων. 

Δεν αποτελεί απαλλαγή του Ιωσήφ Στάλιν από τα εγκλήματά του και τη συστηματική υποδούλωση των χωρών που κατακτήθηκαν κατά τη διάρκεια του πολέμου κατά της ναζιστικής Γερμανίας να θυμόμαστε ότι ο Ψυχρός Πόλεμος ήταν αρχικά επιθυμητός και πυροδοτήθηκε από τις Ηνωμένες Πολιτείες. 

Η επιλογή του Τρούμαν ως αντιπροέδρου ενός ασθενούς Ρούσβελτ, ο οποίος ήταν γνωστό ότι δεν ολοκλήρωσε την τέταρτη θητεία του, ήταν η πρώτη πράξη. Μέσω χειραγώγησης του Δημοκρατικού συνεδρίου του 1944, ο Χένρι Γουάλας, που θεωρούνταν σοβιετόφιλος και υποστηρικτής της βιωσιμότητας της «Μεγάλης Συμμαχίας», παραγκωνίστηκε υπέρ του Χάρι Τρούμαν. Αργότερα, η κατάρρευση και η διάλυση της ΕΣΣΔ θεωρήθηκαν από τις Ηνωμένες Πολιτείες ως η νίκη που τους άξιζε και σηματοδότησε το τέλος της Ιστορίας με την οριστική καθιέρωση της δυτικής κυριαρχίας στον κόσμο, υπό την αμερικανική ηγεσία. 

Αυτή η πεποίθηση εξηγεί τις πράξεις διεθνούς πειρατείας που οι ΗΠΑ έχουν πολλαπλασιάσει τα τελευταία 30 χρόνια χωρίς καμία από αυτές τις παραβιάσεις του νόμου να υποστεί ή να υποστεί την παραμικρή κύρωση. Ακριβώς όπως ο τρόπος με τον οποίο η Ρωσία καταπατήθηκε τη δεκαετία του 1990, και γιατί η άφιξη στην ηγεσία ενός συνταγματάρχη της KGB αποφασισμένου να αποκαταστήσει ένα κράτος θεωρήθηκε παράνομη και επίθεση στα θεμελιώδη συμφέροντα της Αμερικής.  

Η παγίδα του Θουκυδίδη; Η «Παγίδα» του Θουκυδίδη είναι μια έννοια διεθνών σχέσεων που προέρχεται από το βιβλίο σχετικά με τον  Πελοποννησιακό Πόλεμο. Εκεί ο Έλληνας στρατηγός-ιστορικός περιγράφει την σύγκρουση μεταξύ της Σπάρτης που ήταν η κυρίαρχη δύναμη και της Αθήνα που ήταν η αναδυόμενη δύναμη. 

Η Σπάρτη οδηγείται στον πόλεμο από φόβους για την άνοδο του αντιπάλου της. Αυτό συμβαίνει στις Ηνωμένες Πολιτείες σήμερα με την άνοδο της Κίνας και της Ρωσίας.

Στον Λένιν αποδίδεται η φράση ότι « Οι καπιταλιστές θα μας πουλήσουν το σχοινί με το οποίο θα τους κρεμάσουμε ». Ενώ αυτή η δήλωση μπορεί να μην ισχύει για τη Σοβιετική Ένωση, σίγουρα ταιριάζει απόλυτα με τον τρόπο με τον οποίο η Δύση διευκόλυνε την απογείωση της Κίνας και την επιστροφή του Μέσου Βασιλείου στην ιστορία. Για χάρη του άμεσου κέρδους, μέσω μετεγκαταστάσεων και επενδύσεων, μετέτρεψε τη χώρα σε παγκόσμιο εργαστήριο. Αυτό διευκόλυνε την απογείωσή της και της επέτρεψε να την προλάβει σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. 

Η Δύση ήταν ανίκανη, πιθανώς και λόγω ασυνείδητου ρατσισμού, να καταλάβει ότι η Κίνα έπρεπε να πάρει εκδίκηση για ό,τι της είχε κάνει τον 19ο αιώνα, κατά τη διάρκεια του «αιώνα της ντροπής» (η Δυτική δύναμη εκφράστηκε αξιοσημείωτα εκείνη την εποχή στους Πολέμους του Οπίου, επιβάλλοντας στην Κίνα τους κανόνες ελεύθερου εμπορίου του εμπορίου της με τη βία), και ότι η μέριμνα αυτού του πολιτισμού δύο χιλιάδων ετών ήταν να ανακτήσει τη θέση που θεωρούσε ότι της ανήκε.  

Η αφύπνιση των Δυτικών οπαδών στον βραχυπρόθεσμο προσανατολισμό ήταν βάναυση και επώδυνη. Και έτσι το ρωσικό ζήτημα απέκτησε πρωταρχική σημασία. Όλοι οι Ρώσοι φοιτητές που εξετάζουν ιστορικές, πολιτικές ή διπλωματικές σπουδές υποχρεούνται να διαβάσουν ολόκληρο το βιβλίο του Ζμπίγκνιου Μπρεζίνσκι « 

Η Μεγάλη Σκακιέρα» στο οποίο ο έμπιστος σύμβουλος των Αμερικανών προέδρων ειλικρινά, ακόμη και κυνικά, εκθέτει τη θεωρία ότι η βελτίωση του κόσμου και η σταθερότητά του εξαρτώνται από τη διατήρηση της ηγεμονίας των ΗΠΑ. Κάθε χώρα που γίνεται ανταγωνιστής θεωρείται επομένως απειλή για την παγκόσμια σταθερότητα. Και για αυτόν, η Ρωσία πρέπει να εξουδετερωθεί, ακόμη και να διαλυθεί. Για τον απλό λόγο ότι πρέπει να αποσπαστεί από μια Ευρώπη που δεν μπορεί να γίνει ξανά δύναμη, παραμένοντας έτσι υποκείμενη στην αμερικανική ηγεμονία. Οι Ηνωμένες Πολιτείες μπορούν να στραφούν προς τον Ειρηνικό και την Κίνα, όπου γνωρίζουν ότι θα εφαρμοστεί το δόγμα του Θουκυδίδη.  

Για τους Ρώσους όλα όσα θεωρούν ότι έχουν υποστεί από την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης συνδέονται με αυτή την στρατηγική επιλογή και τροφοδοτούν ένα έντονο αίσθημα ανασφάλειας. Ένα αίσθημα που επιδεινώθηκε από την τρομερή καταστροφή που ήταν ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος. 

Οι χώρες της Κεντρικής Ευρώπης που είχε επιβάλει τον σοσιαλισμό η Σοβιετική Ένωση ήταν μια τακτική άμυνας με την μορφή αμυντικού φράγματος. 

Το πραξικόπημα που οργάνωσαν οι Ηνωμένες Πολιτείες το 2014 στην Ουκρανία με την τοποτθέτηση μιας διεφθαρμένης αντιρωσικής-ναζιστικής κυβέρνησης με στόχο την ένταξη στο ΝΆΤΟ και την μελλοντική διάλυση-υπονόμευση της Ρωσίας.

Οι κινήσεις της Ουάσιγκτον έπεισαν τους Ρώσους ότι η αντιπαράθεση ήταν αναπόφευκτη. Ο τρόπος με τον οποίο προετοιμάστηκαν για αυτήν σε στρατιωτικό, οικονομικό και χρηματοπιστωτικό επίπεδο θα έπρεπε να έχει προσελκύσει όλη μας την προσοχή. 

Η άρνηση των δυτικών χωρών να εφαρμόσουν τις συμφωνίες του Μινσκ παρά της εγγυήσεις των Ευρωπαίων, έπεισε την Ρωσική Ομοσπονδία για το αναπόφευκτο μιας στρατιωτικής λύσης. 

ΟΙ Ρώσοι επιτελείς κατάλαβαν ότι ότι εχθρός τους δεν ήταν μόνο οι ναζί της Ουκτανίας αλλά ολόκληρη η Βορειοατλαντική συμμαχία. 

Είναι δύσκολο να προβλέψει κανείς τις στρατιωτικές στρατηγικές που θα εφαρμόσει η Ρωσία στην Ουκρανία. Όμως ο Πούτιν θα επιτύχει τους στόχους του. Ο Βλαντιμίρ Πούτιν στην ομιλία του στις 23 Φεβρουαρίου 2022 έκανε αναφορά  για τερματισμό μιας αντιρωσικής Ουκρανίας, η οποία δεν θα έχανε απαραίτητα την κρατική της υπόσταση. Εν τούτοι η Ουκρανία θα μετασχηματιζόταν, θα αναδιοργανωνόταν, θα εξουδετερωνόταν και θα γινόταν ξανά αναπόσπαστο μέρος του ρωσικού κόσμου. 

Οι Ρώσοι είναι άνθρωποι της δράσης και είναι καλύτερο να τους προσέχουμε όταν αναφέρονται σε αυτά τα ζητήματα.  Η αποτυχία που επιθυμούσε η Δύση σχετικά με την συνθήκη ειρήνης που υπογράφηκε στην Κωνσταντινούπολη την άνοιξη του 2022 επέβαλε έναν πόλεμο διαφορετικής φύσης που έπρεπε να διεξάγει η Ρωσία. 

Τρία χρόνια μετά την έναρξη του πολέμου είναι σαφές ότι οι συνθήκες είναι διαφορετικές ανάμεσα στα δύο εμπόλεμα κράτη. Γινόμαστε μάρτυρες μιας ιστορικής αλλαγής σημαντικής έκτασης. Συνάδελφοι αναλυτές εκτιμούν ότι λαμβάνει χώρα μια αλλαγή διάρκειας 500 ετών. 

Αυτό που συμβαίνει στην Ουκρανία είναι μια ιδιαίτερη έκφραση της συνεχιζόμενης διαδικασίας. Όπως αποδείχθηκε από την ψηφοφορία για την τελευταία καταδίκη της  Ρωσικής εισβολής από την Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ. Πρέπει να εξετάσουμε λεπτομερώς ποια κράτη καταδίκασαν, ποια επέβαλαν κυρώσεις, ποια αρνήθηκαν να καταδικάσουν. Όμως πάνω από όλα πρέπει να δούμε ποια κράτη απείχαν. Στην δημιουργία ενός πολυπολικού κόσμου μόνον η Δύση αντιτίθεται πραγματικά στην Ορθόδοξη Ρωσία. 

Για τους ξένους συναδέλφους ο πόλεμος στην Ουκρανία, δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια σύγκρουση μεταξύ της Ρωσίας και της Δύσης. Κίνα, Ινδία, Λατινική Αμερική, Αφρική, ισλαμικός κόσμος και Νοτιοανατολική Ασία - κανείς δεν αναγνωρίζει πραγματικά τη δύναμη που η Δύση ισχυρίζεται ότι κυβερνά την παγκόσμια τάξη. Και δεν θα δεχτούν πλέον να θέτει τους κανόνες τους γεωπολιτικούς κανόνες. Για εμένα προσωπικά έχουμε την σύγκρουση ανάμεσα στους Γεωστρατηγικούς-Γεωπολιτικούς-Θρησκευτικούς άξονες 666 (Αμερική-Ευρώπη-Ισραήλ) και 888 (Κίνα-Ρωσία-Ιράν).     

Για άλλη μια φορά, πρέπει να θυμόμαστε ότι αυτό δεν είναι πλέον ζήτημα ηθικής, το είδος που οι Δυτικοί ξέρουν πώς να αγνοούν όταν τους βολεύει. Όπως μόλις απέδειξε η μαζική υποστήριξη που δόθηκε στη γενοκτονία που διέπραξε το Κράτος του Ισραήλ εναντίον του παλαιστινιακού πληθυσμού. 

Επιπλέον, για άλλη μια φορά, οι δυτικές ελίτ, πάντα αγνοώντας την πραγματικότητα και ανίκανες να απελευθερωθούν από τα παράλογα όνειρά τους, δεν έχουν απολύτως καμία ιδέα για την απόλυτη ηθική καταστροφή που υφίστανται. Το κόστος θα είναι υψηλό.  Η Ρωσία, ως εκ τούτου, αψήφησε τη Δύση και αποδέχτηκε μια στρατιωτική αντιπαράθεση μαζί της. Για να μην κάνετε λάθος, πρόκειται για πόλεμο δι' αντιπροσώπων και από τις δύο πλευρές. Η Ουκρανία, υπό τον Ζελένσκι, μάχεται και οι στρατιώτες της πεθαίνουν για λογαριασμό των δυτικών ολιγαρχιών. 

Η Ρωσία, από την πλευρά της αγωνίζεται για να αντιμετωπίσει τον υπαρξιακό κίνδυνο που θέτει η αμερικανική στρατηγική. Αλλά το κάνει επίσης για λογαριασμό του παγκόσμιου Νότου, ο οποίος, αν και συνήθως επιφυλακτικός, το βλέπει επίσης έτσι.  Αυτή είναι πράγματι μια ιστορική αλλαγή την οποία υπογράμμισε ο Κινέζος πρόεδρος με την περίφημη δήλωσή του προς τον Βλαντιμίρ Πούτιν: « Η αλλαγή βρίσκεται σε εξέλιξη, μια αλλαγή που όμοιά της δεν έχουμε δει εδώ και 100 χρόνια. Ηγούμαστε αυτής της αλλαγής μαζί ». 

Έμπροσθεν σε αυτές της παγκόσμιες γεωπολιτικές εξελίξεις, οι αντιδράσεις της Δύσης στηρίζονται σε ανίσχυρες πολεμικές αυταπάτες, σε αντιπαραγωγικές, ακόμη και θανατηφόρες, κυρώσεις για όσους τις εφαρμόζουν.  

Τα ευρωπαϊκά κράτη εκδίδουν κυρώσεις που μοιάζουν με οβίδες όλμων που εκτοξεύονται και οι οποίες δεν έχουν καμία επίδραση στη Ρωσική οικονομία. Η εποχή κυριαρχίας του Διονυσιακού κόσμου φτάνει στο τέλος του. Το δόγμα της παγίδας του Θουκυδίδη θέτει μια ιδιαίτερη πρόκληση για την χώρα μας, καθώς είμαστε ένα ναζιστικό-πιόνι στις δυτικές-Διονυσιακές κοινωνίες. 

Η Ρωσική επέμβαση στην Ουκρανία ήταν τελικά η σπίθα που άναψε την φωτιά. 

0 comments: