Ο αθλητισμός έχει την δύναμη να αλλάξει τον κόσμο, να τον εμπνεύσει, να τον ενώσει με έναν τρόπο που ελάχιστα άλλα πράγματα μπορούν.
Γράφει ο Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός αναλυτής και αρχισυντάκτης του Mytilenepress. Contact : survivroellas@gmail.com-
Πάγια προσωπική μου αρχή είναι ότι όλα τα έθνη έχουν το δικαίωμα να έχουν τις δικές τους πολιτικές-οικονομικές, θρησκευτικές και γεωπολιτικές πεποιθήσεις, με την προϋπόθεση να μην τις επιβάλουν με πλάγιους τρόπους είτε δια της βίας σε λαούς και ανθρώπους που δεν συμφωνούν. Αναφέρομαι πάντοτε στους Φοίνικες που από μονοθεϊστές της Παλαιάς Διαθήκης έγιναν ένθερμοι υποστηρικτές του Διονυσιακού πολιτισμού. Απαγορεύεται η αναδημοσίευση χωρίς την έγγραφη έγκριση του συγγραφέα.
ΙΒΑΝ : GR 1502635980000240200012759-ΑΡΙΘΜΟΣ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥ 0026.3598.24.0200012759 ΕUROBANK Η ΜΕ ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΗ-ΑΠΛΗ ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΗ ΕΠΙΤΑΓΗ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ. EΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ : SURVIVORELLAS@GMAIL.COM KAI 6945294197. ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΔΙΑΚΟΨΕΙ ΟΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΕΙΔΙΚΟΥ ΣΚΟΠΟΥ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ.
Σας ενημερώνω ότι το Mytilenepress λειτουργεί κάτω από τις πιο αντίξοες συνθήκες που έχει βρεθεί ποτέ συνάνθρωπος μας. Οι αιτίες είναι γνωστές και τα ατράνταχτα στοιχεία αναρτημένα στην προσωπική μου ιστοσελίδα και σε άλλες ιστοσελίδες. Οι παράγοντες του Διονυσιακού πολιτισμού εδώ και δεκαετίες επιχειρούν την ηθική-κοινωνική, οικονομική, βιολογική μου εξόντωση για να σταματήσω το λειτούργημα που επιτελώ. Εάν κλείσει το ηλεκτρονικό περιοδικό ειδικού σκοπού η ζημιά θα είναι τεράστια για το έθνος και όχι για το Mpress. Σας καλώ να διαβάσετε προσεκτικά ολόκληρη την εργασία που ακολουθεί. Κλικ επάνω στο κόκκινο πλαίσιο.
Δημιουργήσει ελπίδα. Αυτά είχε αναφέρει μεταξύ άλλων ο Νέλσον Μαντέλα. Η άθληση στην αρχαία Ελλάδα αποτελούσε ένα από τα πιο σημαντικά τμήματα αγωγής των αρχαίων μαζί με την μουσική και την γεωμετρία. Οι πρόγονοι μας γνώριζαν ότι η υγεία του σώματος και του πνεύματος είναι απαραίτητο να καλλιεργούνται παράλληλα. Είμαστε το μοναδικό έθνος στον κόσμο που επινόησε την άθληση και τους αγώνες.
Η Ελλάδα μέσα από τον Αριστόκλειο πολιτισμό είναι η κορυφαία πολιτισμική αυτοκρατορία της ανθρωπότητας. Εν τούτοις την σύγχρονη εποχή με βάση τις συνθήκες και τα δεδομένα σε παγκόσμιο επίπεδο ακόμη πιο ισχυρός από τον Αριστόκλειο πολιτισμό και τον Χριστιανισμό είναι ο αθλητισμός !!! Την ακατανίκητη δύναμη του αθλητισμού χρησιμοποίησαν και χρησιμοποιούν οι παράγοντες της Διονυσιακής κουλτούρας για να οδηγήσουν στον Διονυσιακό πολιτισμό την πλειοψηφία του Ελληνικού λαού.
Ο αθλητισμός από Γεωπολιτική-Γεωστρατηγική άποψη μας επιτρέπει να εξετάσουμε την οργάνωση και την δύναμη των εθνών και των κοινωνιών. Η βαθύτερη επιστημονική γνώση του αθλητισμού από την αρχαιότητα εώς την σύγχρονη εποχή μας δίνει την δυνατότητα να μελετήσουμε το παγκόσμιο πολιτιστικό φαινόμενο του αθλητισμού σε όλες τις εκφάνσεις ζωής. Δισεκατομμύρια ανθρώπων συμμετέχουν στα αθλητικά δρώμενα ως αθλητές, φίλαθλοι, παράγοντες, διαιτητές, υποστηρικτές και δημοσιογράφοι. Η παγκόσμια δυναμική του αθλητισμού είναι ανυπολόγιστη.
Στην εποχή μας κυριαρχεί παγκοσμίως η Διονυσιακή κουλτούρα, η δυναμική του Διονυσιακού-αθλητισμού ξεπερνά κατά πολύ την Ορθόδοξή πίστη και τον Αριστόκλειο-Ελληνικό πολιτισμό !!! Οι υποστηρικτές των Διονυσιακών αξιωμάτων γνωρίζουν άριστα την ισχύ του αθλητισμού και τον αξιοποίησαν στο έπακρο υπέρ της Διονυσιακού πολιτισμού. Η προβεβλημένη Διονυσιακή-Εθνική ομάδα υπέστη συντριβή και διέσυρε ανεπανόρθωτα το ετοιμοθάνατο Ελληνικό έθνος.
Η ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΠΑΝΩΛΕΘΡΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΘΛΗΤΙΚΟ ΜΑΝΤΖΙΚΕΡΤ ΚΑΙ ΜΥΡΙΟΚΕΦΑΛΟ.
Εθνική ντροπή και εθνικός διασυρμός. Να παραιτηθούν άμεσα αν έχουν αξιοπρέπεια και ανδρισμό. Μια ήττα με μεγάλες αθλητικές και γεωπολιτικές προεκτάσεις. Έχω επισημάνει αρκετές φορές ότι σε περιόδους υβριδικού πολέμου τα κράτη δείχνουν την δύναμη τους μέσα από τον αθλητισμό και τις υψηλές διακρίσεις.
Οι μεγάλοι παίχτες φαίνονται στις δύσκολες στιγμές και στους μεγάλους αγώνες και όχι αντιμετωπίζοντας αδύναμους-υποδεέστερους αντιπάλους. Το πιο εξευτελιστικό ήταν ότι κέρδισαν ανήθικα Ισπανία, Ισραήλ και Λιθουανία καθώς έχουν στην σύνθεση τους τέσσερις έγχρωμους αθλητές. Οι αντίπαλες ομάδες δεν είχαν τόσους έγχρωμους αθλητές στην σύνθεση τους.
Δυστυχώς όταν ήρθε η πιο κρίσιμη στιγμή και η Διονυσιακή ομάδα-Εθνική δερματοστιξίας έπρεπε να δείξει προσωπικότητα-ικανότητες, ο Ε. Αταμάν τους εξαφάνισε στην κυριολεξία. Ο χθεσινός αγώνας έδωσε μαθήματα προπονητικής υψηλού αθλητισμού σε παγκόσμιο επίπεδο. Ο αγώνας Ελλάδας-Τουρκίας και πώς ο Αταμάν εξαφάνισε τους Έλληνες-Νιγηριανούς-Αμερικανούς αθλητές μαζί με τον προπονητή θα διδάσκεται ακόμη και στα πανεπιστήμια !!!
Είναι τραγικό όμως ο Διονυσιακός προπονητής με τα Διονυσιακά τατουάζ στα χέρια ήταν ανύπαρκτος και παρακολουθούσε αμήχανος-αδύναμος τον διασυρμό. (1) Είναι άλλο να ηττηθείς με δέκα πόντους διαφορά αγωνιζόμενος με αξιοπρέπεια και εντελώς διαφορετικό από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό του αγώνα να είσαι αδύναμος-ανύπαρκτός.
Για πολλοστή φορά ο προβεβλημένος ως ο "καλύτερος" αθλητής του κόσμου Γιάννης εξαφανίστηκε σε Ευρωπαϊκό αγώνα. Έχω αναφέρει από την ημέρα που εμφανίστηκε στην Εθνική ότι δεν κάνει για Ευρωπαϊκούς αγώνες καθώς η Ευρωλίγκα έχει φτάσει σε κάποιους τομείς να είναι ανώτερη από το επαγγελματικό Αμερικανικό πρωτάθλημα καλαθοσφαίρισης. Δεν μπορεί να ανταποκριθεί σε υωηλό επίπεδο.
Η Διονυσιακή αλαζονεία με τους υπερετκιμημένους αθλητές της μικτής Νιγηρίας-Αμερικής-Ελλάδας είχε για μια ακόμη φορά καταστροφικά αποτελέσματα. Θυμάστε πριν μερικά χρόνια τον Θανάση Αντετοκούμπο να επιλέγει την καλύτερη πεντάδα όλων των εποχών για την Εθνική ;
"Η καλύτερη Ελληνική πεντάδα όλων των εποχών ; Πολύ δύσκολο να αποφασίσεις, αλλά OK, ας πούμε: Σπανούλης, Παπαλούκας… Θα πάω με τον Νίκο Ζήση. Μετά θα πάω με τον Γιάννη Αντετοκούνμπο και τον “Baby Shaq” τον Σοφοκλή Σχορτσανίτη." Δείτε το σχετικό βίντεο :
https://debut.gr/2023/08/30/thanasis-antetokounbo-afti-einai-i-koryfaia-pentada-tou-apo-tin-ethniki-elladas/
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΆ ΚΑΙ ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ ΑΠΊΣΤΕΥΤΑ ΠΡΆΜΑΤΑ. Ο άρρωστος Διονυσιακός εγωισμός σε όλο του το μεγαλείο. Ο κορυφαίος αθλητής στην Ευρώπη που άλλαξε την ιστορία του Ελληνικού έθνους, ο Νίκος Γκάλης εκτός της καλύτερης πεντάδας !!! Ας ενημερώσει κάποιος τον Θανάση ότι αυτά που επέτυχε ο Νίκος Γκάλης δεν είναι σε θέση να τα επιτύχει κανένας άλλος. Ποτέ δεν θα υπάρξει ανώτερος η ισάξιος του Γκάλη..https://www.youtube.com/watch?
Ο πιο μισητός άνθρωπος στον κόσμο είναι αυτός που λέει την αλήθεια δίδαξε Μέγας Αριστοκλής. Αρκετοί αναγνώστες του περιοδικού και της στήλης στα πλαίσια της εθνικής επιβίωσης από τον υβριδικό πόλεμο, ζήτησαν να τοποθετηθώ αν αυτή η ομάδα που συμμετέχει στο Ευρωμπάσκετ 2025 είναι Ελληνική.
Δυστυχώς δεν είναι Ελληνική. Είναι μια μικτή ομάδα Νιγηρίας-Αμερικής-Ελλάδας. Είναι προφανές ότι με τέσσερις έγχρωμους αθλητές ότι αυτό είναι ενάντια στην λογική-ηθική και στον Αριστόκλειο πολιτισμό.
Οι παράγοντες έπρεπε να ακολουθήσουν πιστά το παράδειγμα της Ελληνικής-Εθνικής ομάδας του 2005, όπου ο μοναδικός έγχρωμος καλαθοσφαιριστής ήταν ο Σοφοκλής Σχορτσιανίτης. Το ίδιο ακριβώς μοντέλο ήταν επιτακτική ανάγκη να αντιγράψουν οι σημερινοί παράγοντες της ομοσπονδίας καλαθοσφαίρισης. Μοναδικός έγχρωμος αθλητής έπρεπε να είναι ο Γιάννης Αντετοκούμπο, είτε κάποιος από τα αδέλφια του η ο Ντόρσεϊ
Η μικτή Νιγηρίας-Αμερικής-Ελλάδας με την συμμετοχή των έγχρωμων αθλητών, έκλεψε τις κατώτερες αγωνιστικά ομάδες της Ισπανίας, Ισραήλ και της Λιθουανίας.
Η ΣΩΣΤΗ ΗΘΙΚΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ.
Εδώ και 19 συναπτά έτη αναφέρω δημόσια ότι οι επιτυχίες των μεγάλων αθλητών σε παγκόσμιο επίπεδο, δεν έγιναν ποτέ εις βάρος της ηθικής και της αξιοπρέπειας τις δικής τους και των αντιπάλων τους. Μια αγωνιστική-αθλητική, μια πολιτική, κοινωνική, επιστημονική επιτυχία, για να έχει ηθική αξία δεν πρέπει ποτέ να επιτυγχάνεται, εις βάρος της ευημερίας, της αξιοπρέπειας, της ελευθερίας, της προσωπικότητας, της ηθικής και της υγείας των άλλων ομάδων-αθλητών.
Οι μεγάλοι αθλητές-ομάδες δεν συμμετέχουν ποτέ σε αγώνες που κερδίζονται με ανήθικο τρόπο εις βάρος άλλων ομάδων. Για αυτό είναι υψίστης σημασίας στους αγώνες που απομένουν να αγωνιστεί μόνον ένας έγχρωμος, ώστε να έχει μια ηθική αξία το μετάλλιο που θα κατακτηθεί. Τα πεπραγμένα της μικτής ομάδας Νιγηρίας-Αμερικής Ελλάδας είναι ενάντια στα βασικότερα αξιώματα του Αριστόκλειου πολιτισμού.
Άξιος τιμής σε μία πόλη είναι όποιος δεν αδικεί. Όμως όλα τα αξιώματα και τις τιμές μιας πόλεως, της αξίζουν όσοι εμποδίζουν τις αδικίες που γίνονται (Αριστοκλής-Νόμοι). Είναι προτιμότερο να αδικηθείς, παρά να αδικήσεις και να κάνεις κάτι κακό μας. Η κακία είναι αμάθεια δίδαξε μεταξύ πολλών άλλων ο Ύπατος των Φιλοσόφων Μέγας Αριστοκλής.
Επίσης να μην ξεχνάμε ότι αυτή η μικτή ομάδα Νιγηρίας-Αμερικής-Ελλάδας είναι στην πλειοψηφία της Διονυσιακή. Αυτό φαίνεται μεταξύ άλλων και από την έντονη δερματοστιξία αρκετών αθλητών. Συνεπώς τα μηνύματα που περνούν στα παιδιά των Ελλήνων είναι καταστροφικά. (1) Παρακαλώ διαβάστε πολύ προσεκτικά την παραπομπή ένα στο τέλος και τι αναφέρουν σχετικά με την δερματοστιξία η Αλεξία Κρητίδου και η Λϊα Βαλάτα.-Τσιάμα. (1)
Επιπροσθέτως σας υπενθυμίζω ότι το μοναδικό φαινόμενο του Ελληνικού-Ευρωπαϊκού αθλητισμού, αν και ερχόμενος από την Αμερική δεν είχε τατουάζ. Ο Νίκος Γκάλης που άλλαξε τον Ελληνικό αθλητισμό και το νεοελληνικό έθνος, δεν ήταν υποστηρικτής της δερματοστιξίας.
ΟΙ ΜΟΝΑΔΙΚΕΣ ΟΜΑΔΕΣ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ ΜΕ ΛΕΥΚΟΥΣ ΑΘΛΗΤΕΣ ΠΟΥ ΕΓΡΑΨΑΝ ΙΣΤΟΡΙΑ.
O Δικέφαλος Αετός ήταν το οικόσημο της Δυναστείας των Παλαιολόγων. Εν Τούτοις έχει ταυτιστεί από το νεοελληνικό έθνος ως το οικόσημο ολόκληρου του Ελληνικού Imperium Romanum χωρίς να έχει χρησιμοποιηθεί από τις άλλες δυναστείες.
Eκτός από τους Παλαιολόγους τον Δικέφαλο Αετό χρησιμοποιεί η Ορθόδοξη Εκκλησία, η Αθλητική Ένωση Κωνσταντινουπόλεως (ΑΕΚ) και ο Ποδοσφαιρικός Αθλητικός Όμιλος Κωνσταντινουπόλεως (ΠΑΟΚ). Κάτω από την αίγλη του "Βυζαντινού" Δικέφαλου Αετού ήρθε η κατάκτηση του πρώτου Ευρωπαϊκού Κυπέλου από την ΑΕΚ στις 4 Απριλίου του 1968.
Η ΑΕΚ γίνεται η πρώτη Ελληνική ομάδα που κατακτά Ευρωπαϊκό τίτλο στην καλαθοσφαίριση και σε όλα τα ομαδικά αθλήματα, δεκαεννιά χρόνια πριν από την Εθνική Ελλάδος η οποία κατέκτησε τον Ευρωπαϊκό τίτλο το 1987. Ήταν το πρώτο σωματείο που κατέκτησε διεθνή τίτλο στα ομαδικά αθλήματα. Επίσης δεν είναι τυχαίο γεγονός ότι και ο δεύτερος Ευρωπαϊκός τίτλος κατακτήθηκε από τον ΠΑΟΚ το 1991 κάτω από την Αιγίδα του Δικέφαλου Αετού.
Η Αθλητική Ένωση Κωνσταντινουπόλεως (ΑΕΚ) στο τμήμα καλαθοσφαίρισης συνδυάζει την δόξα των Βυζαντινών-Ρωμαϊκών εποχών με την δυστυχία και την τραγική μοίρα του Μικρασιατικού Ελληνισμού. Από τις κατακτήσεις του κυπέλου Κυπελλούχων το 1968 και το 2000 υποβιβάζεται και αγωνίζεται στην Γ Εθνική κατηγορία !!!
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η ΑΕΚ είναι μακράν το πιο αδικημένο και κατατρεγμένο σωματείο στην ιστορία του Ελληνικού αθλητισμού και όχι μόνον. Οι αρμόδιοι φορείς και τα αντίπαλα σωματεία κατέτρεξαν και αδίκησαν ανελέητα την ΑΕΚ όσο κανένα άλλο σωματείο. Δυστυχώς η μοίρα της ΑΕΚ είναι συνυφασμένη με τον μεσαιωνικό Ελληνισμό, την δυναστεία των Παλαιολόγων (ηθικό μεγαλείο-παρακμή) και την Μικρασιατική καταστροφή.
Όπως η Ορθοδοξία ενώθηκε με τον Ελληνισμό και δημιούργησε το Ιmperium Romaum του Βοσπόρου και έφτασε ο Ελληνισμός στο απόγειο του, το ίδιο συνέβη όταν ο Δικέφαλος Αετός ενώθηκε με την Αθλητική Ένωση Κωνσταντινουπόλεως, με αποτέλεσμα την κατάκτηση του πρώτου Ευρωπαϊκού τροπαίου για τον σύγχρονο Ελληνισμό.
Είναι γεγονός ότι δεν υπάρχει μεγαλύτερη αθλητική αδικία από το γεγονός ότι η πιο ιστορική ομάδα της Ελλάδας (ΑΕΚ) και ο ΑΡΗΣ του Νίκου Γκάλη δεν κατέκτησαν ούτε μια φορά την Ευρωλίγκα. Ο ΑΡΗΣ ήταν η άτυπη εθνική Ελλάδος σε συλλογικό επίπεδο και μαζί με την ΑΕΚ είχαν την καθολική υποστήριξη των Ελλήνων φιλάθλων το 1968 και την περίοδο 1988-1990).
Επίσης και η κατάκτηση και του δεύτερου Ευρωπαϊκού τίτλου από τον ΠΑΟΚ με δικαίωσε απόλυτα καθώς από το 1989 είχα αναφέρει πολλές φορές ότι και το δεύτερο Ευρωπαϊκό τρόπαιο θα έρθει στην Ελλάδα από την ΑΕΚ είτε από τον ΠΑΟΚ. Στην παρακμιακή Ελλάδα οι μόνοι που πίστεψαν τότε στην ιδεολογία μου ήταν ο πατέρας μου και ο Ν. Τσιτμιδέλλης. Τους ευχαριστώ πολύ και δημοσίως.
Τις δεκαετίες 1960-1970 και 1980-1990 η Ελλάδα έζησε ένα όνειρο. Τρεις φορές ενώθηκαν οι Έλληνες σε όλη την επικράτεια ανεξάρτητα από πολιτικές-κοινωνικές και θρησκευτικές πεποιθήσεις. Αυτές ήταν στις 4 Απριλίου του 1968 όταν η ΑΕΚ κατακτούσε τον πρώτο Ευρωπαϊκό τίτλο σε όλα τα ομαδικά αθλήματα νικώντας την Σλάβια Πράγας 89-82 στο Καλλιμάρμαρο-Παναθηναϊκό στάδιο.
Η δεύτερη φορά ήταν στις 14 Ιουνίου 1987 με την Εθνική Ελλάδος και το Νίκο Γκάλη και η τρίτη με τον μεγάλο Άρη της τριετίας 1987-1990 και τις συμμετοχές στo Final Four. Επί τρία συναπτά έτη όλη η Ελλάδα ζούσε και ανέπνεε με τον Νίκο Γκάλη, τον Π. Γιαννάκη και την ομάδα του Άρη με προπονητή τον Γιάννη Ιωαννίδη.
Κάθε Πέμπτη βράδυ ερήμωνε όλη η επικράτεια, καθώς όλοι παρακολουθούσαν τους Ευρωπαϊκούς αγώνες του ΑΡΗ Θεσσαλονίκης. Δύο φορές στα Ελληνικά-χρονικά ενώθηκε όλη η φίλαθλη Ελλάδα για να υποστηρίξει σε συλλογικό επίπεδο την ΑΕΚ του 1968 που κατέκτησε το Κύπελλο Κυπελλούχων και τον θρυλικό ΑΡΗ στο Κύπελλο πρωταθλητριών.
Όλοι οι Έλληνες ενωμένοι χωρίς αντιπαλότητες για πολιτικά-θρησκευτικά, κοινωνικά, οικονομικά και αθλητικά θέματα, υποστήριζαν ολόψυχα την ομάδα του Ιωαννίδη, με πρωταγωνιστές τον Νίκο Γκάλη και τα άλλα παιδιά του ΑΡΗ. Με την κατάκτηση του Ευρωμπάσκετ του 1987, ο ΑΡΗΣ την επόμενη τριετία λόγω Γκάλη και Γιαννάκη έγινε μια άτυπη Εθνική ομάδα.
Στιγμές μοναδικές και ανεκτίμητες Σε ηθικό-κοινωνικό και αθλητικό επίπεδο. Ουδέποτε συνέβη αυτό και δεν θα συμβεί ξανά στα Ελληνικά χρονικά. Σύσσωμο το έθνος στήριξε την ΑΕΚ του Γιώργου Αμερικάνου και τον ΑΡΗ του Νίκου Γκάλη.
Με τον Γκάλη και τους άλλους αθλητές της καλαθοσφαίρισης αναπτερώθηκε το καταρρακωμένο ηθικό των Ελλήνων σε όλους τους τομείς. Ανέβασαν το ηθικό στο ζενίθ του διχασμένου λαού από πολιτικά-θρησκευτικά και κοινωνικά ζητήματα. Έδωσαν κίνητρο για δημιουργικότητα-εξέλιξη και πρόοδο. Μας ένωσαν ως έθνος και "πλημμυρίσαμε" από άκρατο ενθουσιασμό για την ζωή. Μεγάλος μέρος του πληθυσμού έβγαινε στους δρόμους ενθουσιασμένο και συγκινημένο από τις τρομερές επιτυχίες της εθνικής Ελλάδας του Νίκου Γκάλη.
Οδηγήθηκαν χιλιάδες παιδιά στον αθλητισμό και έγιναν δημιουργικά και εξελίξιμα. εκατομμύρια παιδιά-άνθρωποι με πρότυπο τους συγκεκριμένους καλαθοσφαιριστές ασχολήθηκαν με τον αθλητισμό. Για αυτό απέφυγαν τις ναρκωτικές ουσίες, το αλκοόλ, την πορνογραφία και την πορνεία. Ακόμη και τα παιδιά που δεν ασχολήθηκαν με την υψηλό αθλητισμό με πρότυπα τον Νίκο Γκάλη και τον Παναγιώτη Γιαννάκη, εισήχθησαν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και επέτυχαν σε άλλους τομείς.
Δυστυχώς όμως οι παράγοντες της Διονυσιακής Κουλτούρας στα πλαίσια του υβριδικού πολέμου θέλουν τον Ελληνικό λαό διχασμένο, με διαλυμένη την ψυχολογία του και χωρίς παιδεία-πολιτισμό.
Επίσης δεν θα πρέπει να ξεχνάμε την Ελληνική ομάδα του ΠΑΟΚ η οποία κέρδισε το κύπελο κυππελούχων το 1991 και το κύπελο Κόρατς το 1994 με αρκετούς Έλληνες στην σύνθεση της και τις δύο χρονιές. Εν τούτοις σε γεωπολιτικό-γεωστρατηγικό, πολιτιστικό, αθλητικό επίπεδο ακόμη σπουδαιότερο είναι το γεγονός ότι ο δεύτερος και ο τρίτος κατά Ευρωπαϊκός τίτλος προέρχεται από μια ομάδα που έχει ως έμβλημα τον δικέφαλο αετό. Δεν αποτελεί σύμπτωση ότι τα τρία πρώτα Ευρωπαϊκά τρόπαια στα ομαδικά αθλήματα σε συλλογικό επίπεδο ήρθα από δύο ομάδες που είχαν τον "Βυζαντινό" δικέφαλο αετό ως έμβλημα. Συνεπώς τέσσερις μόνο Ελληνικές ομάδες υπήρξαν στην Ελλάδα η ΑΕΚ του 1968-2000, η ΕΘΝΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑΣ 1987-2005, ο ΑΡΗΣ και ο ΠΑΟΚ.
Από το 1960 ξεκίνησε η Διονυσιακή κουλτούρα να έρχεται στην Ελλάδα. Κυριαρχεί ο Διονυσιακός πολιτισμός. Για αυτό από τις προηγούμενες δεκαετίες μεταξύ άλλων δεινών, άρχισαν να εμφανίζονται τα άρρωστα φαινόμενα με ομάδες που έχουν στην σύνθεση τους ένα η τρεις Έλληνες αθλητές και οι υπόλοιποι να είναι αλλοδαποί διαφόρων εθνικοτήτων. Κατά γενική παραδοχή όλων αυτές δεν είναι Ελληνικές ομάδες σε οποιοδήποτε ομαδικό άθλημα και αν συμμετέχουν. Επί παραδείγματι για να είναι μια ομάδα Ελληνική στην καλαθοσφαίριση η στο ποδόσφαιρο θα πρέπει να υπάρχουν 8 Έλληνες αθλητές στην δωδεκάδα και την ενδεκάδα αντίστοιχα.
Στα πλαίσια του υβριδικού πολέμου που βρίσκεται στην κορύφωση του στην Ελλάδα είναι επιτακτική ανάγκη να δημιουργήσουμε μια αμιγώς Ελληνική ομάδα όπως η καλαθοσφαιρική ΑΕΚ του 1968 με πρότυπο το φαινόμενο της Ευρωπαϊκής καλαθοσφαίρισης την Γιουγκοπλάστικα της περιόδου 1989-1991. Η ομάδα αυτή κέρδισε τρεις φορές το κύπελλο πρωταθλητριών με Γιουγκοσλάβους αθλητές και Σέρβους προπονητές.
Δυστυχώς οι πολυεθνικές ομάδες στην Ελλάδα αποτελούν πρότυπο και αντικείμενο λατρείας και άρρωστου φανατισμού για εκατομμύρια φιλάθλους-οπαδούς. Άνθρωποι όλων των ηλικιών και πολιτικών-κοινωνικών τάξεων έχουν ως παράδειγμα για την προσωπική τους ζωή αυτές τις ομάδες, τους προέδρους-ιδιοκτήτες, τους παράγοντες και τους αθλητές, που κατέκτησαν με παρασκηνιακούς τρόπους Ευρωπαϊκά κύπελλα- εγχώρια πρωταθλήματα και λοιπούς τίτλους.
Εκατομμύρια φίλαθλοι έχοντας θεοποιήσει τις αθλητικές ομάδες και τα Διονυσιακά δόγματα που προωθούν-εκπροσωπούν. Οι συνάνθρωποι μας επιχειρούν να εξελιχθούν, να προαχθούν και να ευημερούν σε προσωπικό επίπεδο μέσα από τα ψέματα, τους εκβιασμούς, τις απάτες, τις συκοφαντίες, την βία και την δωροδοκία. Καταστρέφεται συστηματικά το έθνος και η κοινωνία εξαιτίας αυτών των βρώμικων-σάπιων ομάδων. Στις ημέρες μας η Ελλάδα εξουσιάζεται από δειλούς-ριψάσπιδες, σαπισμένους πολιτικούς και παράγοντες αθλητικών ομάδων. Κυριαρχούν τα Διονυσιακά έθιμα και οι νόμοι του Savaziou.
Οι νόμοι αυτοί και τα έθιμα καθιερώθηκαν να κυριαρχούν οι πρόστυχες, οι κίναιδοι και οι σαπισμένοι μέσα από τις συκοφαντίες, τις διαμαρτυρίες, τις προδοσίες και την Διονυσιακή ερωτική ελευθεριότητα. Την μεγαλύτερη ευθύνη για αυτές τις καταστάσεις φέρουν οι Διονυσιακές-αθλητικές ομάδες και η Διονυσιακή παιδεία. Kλείνοντας μεγάλο πρότυπο με λευκούς αθλητές που κατέκτησε τρεις συνεχόμενες φορές το Κύπελλο πρωταθλητριών στην καλαθοσφαίριση, είναι η θρυλική Γιουγκοπλάστικα. (2)
ΤΙ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ Ο ΑΡΙΣΤΟΚΛΕΙΟΣ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ;
Ο αθλητισμός έχει την δύναμη να αλλάξει τον κόσμο, να τον εμπνεύσει, να τον ενώσει με έναν τρόπο που ελάχιστα άλλα πράγματα μπορούν, να δημιουργήσει ελπίδα.
Αυτά είχε αναφέρει μεταξύ άλλων ο Νέλσον Μαντέλα. Η άθληση στην αρχαία Ελλάδα αποτελούσε ένα από τα πιο σημαντικά τμήματα αγωγής των αρχαίων μαζί με την μουσική και την γεωμετρία. Οι πρόγονοι μας γνώριζαν ότι η υγεία του σώματος και του πνεύματος είναι απαραίτητο να καλλιεργούνται παράλληλα. Είμαστε το μοναδικό έθνος στον κόσμο που επινόησε την άθληση και τους αγώνες.
Η Ελλάδα μέσα από τον Αριστόκλειο πολιτισμό είναι η κορυφαία πολιτισμική αυτοκρατορία της ανθρωπότητας. Εν τούτοις την σύγχρονη εποχή με βάση τις συνθήκες και τα δεδομένα σε παγκόσμιο επίπεδο ακόμη πιο ισχυρός από τον Αριστόκλειο πολιτισμό και τον Χριστιανισμό είναι ο αθλητισμός !!! Την ακατανίκητη δύναμη του αθλητισμού χρησιμοποίησαν και χρησιμοποιούν οι παράγοντες της Διονυσιακής κουλτούρας για να οδηγήσουν στον Διονυσιακό πολιτισμό την πλειοψηφία του Ελληνικού λαού.
Ο αθλητισμός από Γεωπολιτική-Γεωστρατηγική άποψη μας επιτρέπει να εξετάσουμε την οργάνωση και την δύναμη των εθνών και των κοινωνιών. Η βαθύτερη επιστημονική γνώση του αθλητισμού από την αρχαιότητα εώς την σύγχρονη εποχή μας δίνει την δυνατότητα να μελετήσουμε το παγκόσμιο πολιτιστικό φαινόμενο του αθλητισμού σε όλες τις εκφάνσεις ζωής. Δισεκατομμύρια ανθρώπων συμμετέχουν στα αθλητικά δρώμενα ως αθλητές, φίλαθλοι, παράγοντες, διαιτητές, υποστηρικτές και δημοσιογράφοι. Η παγκόσμια δυναμική του αθλητισμού είναι ανυπολόγιστη.
Στην εποχή μας κυριαρχεί παγκοσμίως η Διονυσιακή κουλτούρα, η δυναμική του Διονυσιακού-αθλητισμού ξεπερνά κατά πολύ την Ορθόδοξή πίστη και τον Αριστόκλειο-Ελληνικό πολιτισμό !!! Οι υποστηρικτές των Διονυσιακών αξιωμάτων γνωρίζουν άριστα την ισχύ του αθλητισμού και τον αξιοποίησαν στο έπακρο υπέρ της Διονυσιακού πολιτισμού.
Οι βασικές πτυχές του χαρακτήρα όπως είναι το ήθος, η κοινωνική συμπεριφορά, η αντίληψη, η ικανότητα, τα συναισθήματα, η αυτοπεποίθεση, η καλοσύνη και άλλα αναπτύσσονται μέσα από την συμμετοχή στα αθλητικά δρώμενα.
Μέσα από τον υψηλό αθλητισμό, και την αθλητική δημιουργικότητα, οι εμπλεκόμενοι θα είναι σε θέση να έρθουν αντιμέτωποι με όλες τις δυσκολίες της ζωής. Ο αθλητισμός προσφέρει τα πάντα σε έναν άνθρωπο. Αυτό διότι εξευγενίζει, ισορροπεί, καλλιεργεί, ηρεμεί, ομορφαίνει τις ανθρώπινες ψυχές, τις γεμίζει με αγάπη για τον συνάνθρωπο, την ζωή και κάθε τι ωραίο. Μέσα από την αθλητική ενασχόληση είσαι γεμάτος δημιουργικότητα και θετική ενέργεια.
Είναι απαραίτητη η άθληση σε υψηλό-σοβαρό επίπεδο διότι είναι το μόνο αντίδοτο κατά της ηθικής-πνευματικής και της οικονομικής κρίσης. Μέσα από τις τεχνικές ασκήσεις, οι συμμετέχοντες οδηγούνται μονίμως σε υψηλές ακαδημαϊκές επιτυχίες (Πανελλήνιες εξετάσεις, πτυχία ξένων γλωσσών κλπ). Αυτό διότι οι τεχνικές ασκήσεις διεγείρουν τις περιοχές του εγκεφάλου, που σχετίζονται με το διάβασμα και την συναισθηματική ανάπτυξη. Η εφαρμογή των πρότυπων προπονητικών μεθόδων, αποδεδειγμένα έχει οδηγήσει πολλoύς αθλητές σε μεγάλες ακαδημαϊκές, και όχι μόνον επιτυχίες.
Αποτελεί θέσφατο πλέον η ευεργετικότατη επίδραση της αθλητικής παιδείας, στην μάθηση και τις σχολικές επιτυχίες. Η σωστή και πρότυπη προπονητική, σε υψηλό επίπεδο αναπτύσει το ήθος, το ταλέντο, την διανοητική ικανότητα, ολοκληρώνει και ισχυροποιεί την προσωπικότητα, στον μέγιστο βαθμό. Έχουμε ισχυρούς χαρακτήρες, που είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν με επιτυχία, κάθε δυσκολία εντός και εκτός αθλητισμού. Οι μέθοδοι διδασκαλίας, καλύπτουν κάθε δυνατό τρόπο μετάδοσης της αθλητικής γνώσεως. Ο υψηλός αθλητισμός συνδράμει σημαντικά στην συνέχιση του Ελληνικού πολιτισμού, μέσα από την εξειδικευμένη αθλητική εκπαίδευση.
Μέσα από τον υψηλό αθλητισμό μηδενίζεται, είτε μετριάζεται η παραβατικότητα, ανάλογα με το επίπεδο των προπονητών, το οικογενειακό και το σχολικό περιβάλλον του κάθε παιδιού. Ποιες είναι οι συνέπειες για τα παιδιά που δεν κάνουν καθόλου αθλητισμό ; Δυστυχώς είναι καταστροφικές. Υπάρχουν τρομερές συνέπειες όχι μόνον για τα ίδια τα παιδιά, αλλά και για την κοινωνία. Αυτό διότι δημιουργούνται άτομα, τα οποία δεν είναι σε θέση να προσφέρουν και να δημιουργήσουν. Τα παιδιά αυτά αρκετές φορές, κάνουν πάρα πολύ κακές πράξεις, ενώ διακατέχονται από αισθήματα κατωτερότητας-κακοήθειας και εκδηλώνουν παραβατικές συμπεριφορές.
Καθοριστικό εμπόδιο για την εξέλιξη και την πνευματική δημιουργία όλων των παιδιών, είναι οι κακοί είτε αδιάφοροι δάσκαλοι και προπονητές. Σε προσωπικό επίπεδο είμαι από τους λίγους τυχερούς που γνώρισαν τον Ντούσαν ϊβκοβιτς την αγωνιστική σεζόν 2000-2002. Κυριολεκτικά ήταν απίστευτα τυχεροί οι λίγοι που τον γνώρισαν στις αθλητικές ομάδες ως προπονητή. Άλλαξαν οι ζωές τους και ωφελήθηκαν στον μέγιστο βαθμό, όπως ορθά επισήμανε ο καλοθοσφαιριστής Θεόδωρος Παπαλουκάς. Όσοι θήτευσαν δίπλα στον σοφό της καλαθοσφαίρισης, έγιναν τρομερά δημιουργικοί-εξελίξιμοι και ξεχωριστοί άνθρωποι.
Ανέπτυξε τις ικανότητες του κάθε αθλητή και συνεργάτη-στελέχους στον μέγιστο βαθμό με μοναδικές προπονητικές μεθόδους και φιλοσοφία. Ήταν ένα πανεπιστήμιο της ζωής όπως δήλωσε και ο Δημήτρης Ιτούδης. Ο αθλητισμός αποτελεί διαχρονικά την πιο σημαντική- δημιουργική ασχολία μικρών και μεγάλων. Από την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα η σημασία του είναι μεγάλη, καθώς στοχεύει στην σωματική και την ηθική-πνευματική και την ψυχική εξέλιξη των νέων παιδιών.
Τα ομαδικά αθλήματα συμβάλλουν στην κοινωνικοποίηση των νέων καθώς επικρατεί ένα κλίμα ομαδικότητας, συνεργασίας και ευγενούς άμιλλας. Αυτό σημαίνει ότι τα οφέλη που προκύπτουν από την άθληση είναι πολύπλευρα. Τα ομαδικά αθλήματα συμβάλλουν στη σωματική και στην ψυχική ευεξία. Ο άνθρωπος που αθλείται αποκτά υγεία, ζωντάνια και ενεργητικότητα.
Τονώνεται η αυτοπεποίθησή του, αποκτά θετική εικόνα και υιοθετεί μια αισιόδοξη στάση ζωής. Για αυτό είναι σε θέση να ανταποκριθεί αποτελεσματικά στις απαιτήσεις της καθημερινότητας και να αντιμετωπίσει με ψυχικό σθένος τις δυσκολίες που προκύπτουν. Παράλληλα με την ψυχική αυτή ανάταση συντελείται και η αναζωογόνηση του πνεύματος. Ικανότητες όπως η αντίληψη, η προσοχή, η αυτοσυγκέντρωση και η μνήμη καλλιεργούνται με τον αθλητισμό. Για την επίτευξη του στόχου σε ένα άθλημα είναι απαραίτητη η εγρήγορση του σώματος και του πνεύματος. Ο αθλητισμός μας προσφέρει τον έλεγχο και την πειθαρχία. Ο νέος που αγωνίζεται ατομικά ή ομαδικά μαθαίνει να είναι συνεπής, εργατικός, επίμονος και υπομονετικός. Αυτά αναφέρουν μεταξύ πολλών άλλων οι ειδήμονες.
Η πειθαρχία στους κανόνες και ο σεβασμός των συναθλητών είναι απαραίτητες προϋποθέσεις για την εύρυθμη λειτουργία της ομάδας. Με την απόκτηση αυτών των αρετών μετριάζεται ο εγωισμός και ο ατομισμός και ο νέος αντιλαμβάνεται την αξία της αλληλεγγύης και της κοινωνικότητας. Σε μια ομάδα οι αθλητές μαθαίνουν να συνεργάζονται, να δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους και να ανταμείβονται για αυτό και να είναι υπομονετικοί. Όταν υπάρχει ανάγκη, θυσιάζονται και κάνουν το καλύτερο δυνατό για την ομάδα τους.
Μαθαίνουν όσοι ασχολούνται με τα ομαδικά αγωνίσματα να αντιμετωπίζουν την απογοήτευση ενός τραυματισμού και μιας ήττας, καθώς και τις διάφορες μεταξύ προσπάθειας και ικανότητας. Αναπτύσσεται η αυτοπειθαρχία και η ανάγκη για καλή προετοιμασία, καθώς βλέπουν την διαφορά στην απόδοσή τους. Μαθαίνουν από τα λάθη τους και δέχονται πιο εύκολα την εποικοδομητική κριτική ως εργαλείο προόδου. Για όλους αυτούς τους λόγους ο αθλητισμός αποτελεί μια διαχρονική αξία.
Σε κάθε υγιή έκφανσή του προβάλλει τις αξίες τις ζωής, διαπαιδαγωγεί, ολοκληρώνει και προάγει τον άνθρωπο και τις κοινωνίες. Είναι απαραίτητο οι νέοι να ασχολούνται με τον αθλητισμό. Είναι καιρός να συνειδητοποιήσουν όλοι ότι η σαγηνευτική εικόνα της τηλεόρασης, ο μαγικός κόσμος του διαδικτύου και τα εθιστικά παιχνίδια δεν είναι η πραγματική ζωή. Η πραγματική ζωή, η ουσιαστική επικοινωνία, οι φίλοι, οι ανθρώπινες σχέσεις, τα συναισθήματα είναι μέσα στις αθλητικές κοινωνίες.
Ο αθλητισμός αποτελεί μια σημαντική πτυχή στην ζωή πολλών ανθρώπων και καθορίζει τις ζωές τους.
Όταν αθλείσαι ξεχνιέσαι από τα προβλήματα της καθημερινότητας, το άγχος και την πίεση που προκαλείται συστηματικά. Γενικότερα ο αθλητισμός είναι μέσο απόδρασης από επιβαρυντικές καταστάσεις και πολλά αρνητικά πράγματα. Μέσα από τον αθλητισμό καλλιεργείς σώμα -πνεύμα και ψυχή.
Οι θέσεις του Αριστοκλή, για την φυσική αγωγή και τον ρόλο της που διαδραμάτισε στην αρχαία Αθήνα, είναι πολύ αξιόλογες, και διαχρονικές. Για αυτό ακόμη και σήμερα μας προσφέρουν πολύτιμη βοήθεια, ώστε να αντιληφθούμε την σχέση μεταξύ του σώματος και του πνεύματος.
Ο Πλάτωνας-Αριστοκλής, όπως και οι Πυθαγόρειοι δίδασκαν ότι η ψυχή του ανθρώπου ανήκει στον θεϊκό και αιώνιο κόσμο, από όπου και προήλθε, σε αντίθεση με το φυσικό σώμα, που ανήκει στην φθαρτή γη.
Ο ύπατος των Φιλοσόφων κάνει τον ουσιαστικό διαχωρισμό μεταξύ πνεύματος και φθαρτής ύλης, χωρίς όμως να απαξιώνει το σώμα στο οποίο δίνει μεγάλη σημασία και πιστεύει ότι από μικρή ηλικία θα πρέπει να καλλιεργείται και να συμβαδίζει με την πνευματική ανάπτυξη των παιδιών. Είναι πολύ σημαντικό να συμβαδίζει η πνευματική με την σωματική καλλιέργεια και μέσα από τη σωστή διαπαιδαγώγηση και των δύο επιπέδων να φτάνει ο πολίτης στην κατάκτηση του καλού και αγαθού. Ο ανώτατος όμως σκοπός της παιδείας είναι να καταστήσει τον άνθρωπο έτοιμο να συμμετέχει στα κοινά και να μπορεί να εξουσιάζει τον εαυτό του και τους άλλους, πάντοτε με άξονα την δικαιοσύνη.
Δύο είναι οι τρόποι για την επίτευξη της γενικότερης αγωγής. Η καλλιέργεια του σώματος μέσω της γυμναστικής και η καλλιέργεια της ψυχής μέσω της μουσικής. Με τον όρο μουσική ο Πλάτωνας δεν εννοεί απλά την εκμάθηση κάποιου μουσικού οργάνου αλλά και την Γεωμετρία, την Φιλοσοφία και την μουσική. Ως γυμναστική μας διδάσκει την αρμονική ανάπτυξη του σώματος, καθώς και της κινητικής πείρας, οι οποίες είναι απαραίτητες, για να μπορεί ο πολίτης να ανταπεξέλθει στις προκλήσεις και τις αντιξοότητες της ζωής.
Στην μουσική-γεωμετρία δίνει προτεραιότητα εφόσον ως επιστήμες ασχολούνται με τα ανώτερα ηθικά-πνευματικά ψυχικά ανθρώπινα στοιχεία. Η φυσική αγωγή είναι απαραίτητη για την βελτίωση της υγείας και την επίτευξη της ψυχικής-πνευματικής αρμονίας. Η καλλιέργεια και η υγεία του πνεύματος είναι ο κύριος στόχος κάθε Έλληνα χωρίς να παραμελεί το σώμα. Δεν γίνεται ένα υγιές πνεύμα να κατοικεί σε ένα αδύνατο-άρρωστο σώμα.
Απαραίτητη ήταν η άσκηση και εκγύμναση του σώματος, ώστε να επιτευχθεί το Μηδέν Άγαν-Μέτρον Άριστον. Την σύγχρονη εποχή στα πλαίσια της της παγκοσμιοποίησης οι παράγοντες του Διονυσιακού πολιτισμού παρουσιάζουν ως θέσφατο-απαραίτητο να έχουν όλες οι ομάδες έγχρωμους αθλητές στα ομαδικά αγωνίσματα.
Εν τούτοις σε ομάδες όπως η Εθνική Αργεντινής στο ποδόσφαιρο, η Εθνική Ελλάδας στην καλαθοσφαίριση δεν είναι συμβατοί οι έγχρωμοι καλαθοσφαιριστές. Το ίδιο ισχύει και για την καλαθοσφαιρική ΑΕΚ του 1968 και την Γιουγκοπλάστικα της τριετίας 1989-1991. (3)
ΑΝΑΦΟΡΕΣ ΤΩΝ ΜΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΝΩΛΕΘΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ :
Η Ελλάδα έφυγε με πικρία από τον ημιτελικό του EuroBasket 2025, μετά και τη βαριά ήττα από την Τουρκία και έτσι θα παλέψει στο παιχνίδι της τρίτης θέσης με τους Φινλανδούς για ένα μετάλλιο.
Μια ήττα που, όπως φαίνεται, λόγω του τρόπου με τον οποίο ήρθε, σχολιάστηκε από τα διεθνή ΜΜΕ ως «συντριβή» και «ταπείνωση». Τη δεύτερη λέξη χρησιμοποίησε το γαλλικό «bebasket». «Η Τουρκία ταπεινώνει την Ελλάδα που θα βρεθεί αντιμέτωπη με τη Γερμανία στον τελικό του EuroBasket» ήταν το κείμενο με το οποίο συνόδευσε το παιχνίδι.
Τα σχόλια για τον Γιάννη Αντετοκούνμπο
Τον Γιάννη Αντετοκούνμπο έβαλε στο επίκεντρο η ισπανική «Mundo Deportivo». Το 68-94 με το οποίο επικράτησε η Τουρκία αλλά και οι μόλις 12 πόντοι του Greek Freak, οδήγησαν τους Ισπανούς στο «Η Τουρκία πνίγει τον Γιάννη και συντρίβει την Ελλάδα».
Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκε και η «Marca», ενώ η «Mozzart» από τη Σερβία ανέφερε «Οι Τούρκοι διέλυσαν τους Έλληνες: Απίστευτος Οσμάνι «κατάπιε» τον Γιάννη».
Φυσικά και στη γειτονική χώρα υπάρχει ένα κλίμα ευφορίας. Με τη «Fanatik» να αναφέρει ως γίγαντες τους παίκτες του Εργκίν Αταμάν. «Βρισκόμαστε στον τελικό του EuroBasket 2025! Οι 12 Γίγαντες νίκησαν και την Ελλάδα!».
https://www.gazzetta.gr/basketball/eurobasket/2473594/i-toyrkia-tapeinose-tin-ellada-ta-diethni-mme-gia-tin-itta-tis
Ελλάδα και Τουρκία αναμετρώνται για 15η φορά στην ιστορία τους σε μεγάλη διοργάνωση (12/9, 21:00 ΕΡΤ1, ΕΡΑ ΣΠΟΡ) και το ertsports.gr σας παρουσιάζει το "head to head" των δύο αντιπάλων.
Το μεγάλο ταξίδι της Εθνικής Ελλάδας στο φετινό Eurobasket συνεχίζεται. Η “Γαλανόλευκη” υπέταξε τους δαίμονές της αποκλείοντας στην προημιτελική φάση την πάντα μαχητική Λιθουανία και εξασφάλισε μία θέση στην τετράδα, για πρώτη φορά μετά από το 2009. Αντίπαλος της Εθνικής, η Τουρκία του Άλπερεν Σενγκούν, του Τσέντι Όσμαν και του Έργκιν Άταμαν που συνεχίζει ασταμάτητη στη διοργάνωση.
Οι δύο χώρες έχουν συνολικά τεθεί αντιμέτωπες 68 φορές στο παρελθόν, με την Ελλάδα να έχει 45 νίκες έναντι 23 των αντιπάλων μας. Ωστόσο σε τελική φάση μεγάλης διοργάνωσης, οι αναμετρήσεις μεταξύ των δύο χωρών είναι αρκετά λιγότερες.
Οι πρώτες αναμετρήσεις. Όπως αναφέρθηκε και προηγουμένως, Ελλάδα και Τουρκία θα αναμετρηθούν για 15η φορά σε μεγάλη διοργάνωση, με την Εθνική να έχει επικρατήσει στις 11 από αυτές τις αναμετρήσεις.
Η πρώτη αναμέτρηση μεταξύ των δύο αντιπάλων, έλαβε χώρα στην Αίγυπτο και το Κάιρο, που διοργάνωσε το Eurobasket 1949 και μάλιστα το κατέκτησε στον τελικό απέναντι στη Γαλλία. Με τη μορφή της διοργάνωσης να ακολουθεί ένα εντελώς διαφορετικό format από αυτό που γνωρίζουμε σήμερα, Ελλάδα και Τουρκία αναμετρήθηκαν για πρώτη φορά σε τελική φάση μεγάλης διοργάνωσης, με την “Γαλανόλευκη” να παίρνει την νίκη απέναντι στη γειτονική χώρα με 54-41.
Για την ιστορία, στο Eurobasket του 1949, η Ελλάδα κατέκτησε την 3η θέση ενώ η Τουρκία τερμάτισε 4η.
Οι δύο ομάδες αναμετρήθηκαν και στην επόμενη διοργάνωση, το Eurobasket 1951 που πραγματοποιήθηκε στο Παρίσι και ήταν απλός αγώνας κατάταξης. Σε εκείνο το παιχνίδι, η Τουρκία πήρε “εκδίκηση” για την ήττα από την Εθνική στην προηγούμενη διοργάνωση, επικρατώντας με το ισχνό 42-36 και κατέλαβε την 6η θέση, με την Ελλάδα να τερματίζει 8η.
Ραντεβού 24 χρόνια μετά: Χρειάστηκε να περάσουν 24 ολόκληρα χρόνια για να τεθούν ξανά αντιμέτωπες οι δύο χώρες, αυτή τη φορά στο EuroBasket του 1975 στην Γιουγκοσλαβία. Η Εθνική σε εκείνη τη διοργάνωση κατέλαβε την τελευταία θέση (12η) και αντιμετώπισε την Τουρκία σε αγώνα κατάταξης, γνωρίζοντας την ήττα με 74-64. Αυτή ήταν η 2η νίκη των Τούρκων απέναντι στην “Γαλανόλευκη” και έτσι έμελλε να παραμείνει για πολλά χρόνια.
Η ελληνική κυριαρχία. Αρχής γενομένης από το EuroBasket του 1981, η Ελλάδα είχε πλέον στις τάξεις της παίκτες που έμελλε να αλλάξουν την πορεία του αθλήματος στη χώρα και να αναδείξουν την μικρή Ελλάδα, ως μία υπολογίσιμη δύναμη στο ευρωπαϊκό μπασκετικό στερέωμα. Η Εθνική ομάδα, επικράτησε με 72-64 της Τουρκίας σε ένα παιχνίδι που ο Νίκος Γκάλης σημείωσε 26 πόντους, με τον Άγγελο Κορωναίο να προσθέτει 14. Η Ελλάδα κατετάγη 9η σε αυτό το τουρνουά που διοργανώθηκε στην -τότε ενωμένη- Τσεχοσλοβακία και κατέκτησε η Σοβιετική Ένωση.
Η «μάχη» για τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Η επόμενη συνάντηση των δύο ομάδων έγινε στο Προολυμπιακό Τουρνουά στο Λε Μαν για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1984 με την Ελλάδα να επικρατεί με 73-63 της Τουρκίας, χωρίς ωστόσο να καταφέρνει να εξασφαλίσει τη συμμετοχή της στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λος Άντζελες.
Αναμέτρηση ομίλων στην Ισπανία. Δεκατρία χρόνια μετά, Ελλάδα και Τουρκία διασταυρώθηκαν στην πρώτη φάση των ομίλων του Eurobasket 1993 που διεξήχθη στην Ισπανία, με την Εθνική να κερδίζει εύκολα με 74-52, κατακτώντας την 1η θέση στην πρώτη φάση των ομίλων, με την Τουρκία να προκρίνεται στη δεύτερη φάση ως 3η. Στο EuroBasket του 1993 η Ελλάδα κατέλαβε την 4η θέση αφού αποκλείστηκε στον ημιτελικό με 88-80 από την Γιουγκοσλαβία και έχασε στην μάχη του μεταλλίου με 97-77 από τη Ρωσία. Η Γιουγκοσλαβία ήταν αυτή που κατέκτησε τη συγκεκριμένη διοργάνωση, νικώντας την Ιταλία στον τελικό με 61-49.
Η «χρυσή» γενιά του ελληνικού μπάσκετ. Την επόμενη φορά που έμελλε να συναντηθούν οι δύο ομάδες ήταν στο Eurobasket του 2003 που διεξήχθη στη Σουηδία. Η Ελλάδα παρουσιάστηκε εντελώς ανανεωμένη σε αυτή τη διοργάνωση, με τα ονόματα του Δημήτρη Διαμαντίδη, Κώστα Τσαρτσαρή, Θοδωρή Παπαλουκά, Δήμου Ντικούδη μεταξύ άλλων, να ξεχωρίζουν. Ελλάδα και Τουρκία αναμετρήθηκαν για μια ακόμη φορά σε παιχνίδι ομίλου, με την “Γαλανόλευκη” να επικρατεί δύσκολα με 75-70.
Στη συγκεκριμένη διοργάνωση η Ελλάδα κατετάγη 5η αφού ηττήθηκε από την Ιταλία με 62-59 και στη συνέχεια νίκησε το Ισραήλ και τη Σερβία για τους αγώνες κατάταξης, σε μία διοργάνωση με αρκετούς αστέρες όπως ο Ντιρκ Νοβίτσκι, ο Τόνι Πάρκερ, ο Σαρούνας Γιασικεβίτσιους, ο Πάου Γκασόλ κ.α.
Η ασημένια πορεία του 2006: Το 2006 η Ελλάδα αγωνίστηκε στο Παγκόσμιο Κύπελλο που διεξήχθη στην Ιαπωνία, ως Πρωταθλήτρια Ευρώπης (2005). Τα χρυσά παιδία του θρύλου Παναγιώτη Γιαννάκη πραγματοποίησαν σχεδόν την τέλεια διοργάνωση, διαγράφοντας αήττητη πορεία μέχρι τον μεγάλο τελικό όπου η Εθνική γνώρισε την ήττα από την απίθανη Ισπανία με 70-47. Ελλάδα και Τουρκία ήρθαν αντιμέτωπες για την 5η αγωνιστική του ομίλου, με την Ελλάδα να επικρατεί δύσκολα με 76-69 της Τουρκίας, που κατετάγη δεύτερη στον όμιλο πίσω από τη Εθνική για να φτάσει μέχρι τη φάση των προημιτελικών, όπου αποκλείστηκε από τη χρυσή γενιά της Αργεντινής.
Η πορεία στο “χάλκινο” Κατοβίτσε. Τρία χρόνια μετά Ελλάδα και Τουρκία έμελλε να συναντηθούν ξανά τo 2009, αυτή τη φορά για πολύ πιο σημαντικό αγώνα από τις προηγούμενες. Ελλάδα και Τουρκία διέγραψαν εξαιρετικές πορείες στο Eurobasket και συναντήθηκαν στη φάση των προημιτελικών με έπαθλο την είσοδό τους στη ζώνη των μεταλλίων. Η Ελλάδα ανέκαμψε δύσκολα την αντίσταση της Τουρκίας που με ηγέτη τον Χέντο Τούρκογλου, κυνήγησε το παιχνίδι μέχρι τέλους χωρίς ωστόσο να καταφέρει να κερδίσει το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα που επικράτησε με 76-74, παίρνοντας το εισιτήριο για τα ημιτελικά, όπου αποκλείστηκε από την Ισπανία, μετέπειτα Πρωταθλήτρια Ευρώπης.
H εκδίκηση του 2010. H FIBA επέλεξε την Τουρκία και την Κωνσταντινούπολη ως διοργανώτρια χώρα του Mundobasket 2010 και οι διοργανωτές έμελλε να γράψουν ιστορία αφού σε μία ασύλληπτη πορεία, κατάφεραν να φθάσουν μέχρι τον μεγάλο τελικό της διοργάνωσης, γνωρίζοντας την ήττα από τις Η.Π.Α του Κόμπι Μπράιαντ, διαψεύδοντας κάθε προγνωστικό.
Ελλάδα και Τουρκία αναμετρήθηκαν για την 3η αγωνιστική της φάσης των ομίλων με τους Τούρκους να επικρατούν με 76-65 και να καταλαμβάνουν την 1η θέση στον όμιλο, με την Ελλάδα να προκρίνεται ως 3η, πέφτοντας πάνω στην Ισπανία στην φάση των «16», από την οποία γνώρισε την αποκλεισμό με 80-72.
Αυτή η νίκη της Τουρκίας είναι η τελευταία απέναντι στην Ελλάδα σε τελική φάση μεγάλης διοργάνωσης μέχρι σήμερα.
Η επιστροφή σε Eurobasket: Ελλάδα και Τουρκία αναμετρήθηκαν ξανά σε τελική φάση Εurobasket το 2013, σε μία διοργάνωση που φιλοξενήθηκε στη Σλοβενία με την ανανεωμένη Ελλάδα να μένει πρόωρα εκτός διοργάνωσης αφού κατέλαβε την 11η θέση, νικώντας σε παιχνίδι ομίλου την Τουρκία με 84-61, που τερμάτισε στην 17η θέση της τελικής κατάταξης.
Ραντεβού μετά από οκτώ χρόνια: Η επόμενη αναμέτρηση των δύο ομάδων έγινε στο Προολυμπιακό Τουρνουά Μπάσκετ 2021, στο οποίο η Εθνική Ελλάδας, υπό τον προπονητή Ρικ Πιτίνο, συμμετείχε στον Καναδά, αλλά δεν κατάφερε να προκριθεί στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο, καθώς ηττήθηκε στον τελικό από την Τσεχία. Η Ελλάδα αντιμετώπισε την Τουρκία στον ημιτελικό του Τουρνουά με 81-63, ανατρέποντας διαφορά 14 πόντων κατά τη διάρκεια του αγώνα.
Η διπλή μονομαχία για τα προκριματικά του Μουντομπάσκετ:
Οι τελευταίες αναμετρήσεις των δύο χωρών έγιναν για την προκριματική φάση του Μουντομπάσκετ του 2023 που διεξήχθη στις Φιλιππίνες. Η πρώτη αναμέτρηση έλαβε χώρα στο κλειστό γήπεδο των Λιοσίων, με την Ελλάδα να χάνει διαφορά 10 πόντων στο 32′ (66-56) φτάνοντας σε τεράστια νίκη επί της Τουρκίας με 72-71 χάρη στις βολές του Παπανικολάου στο φινάλε.
Η δεύτερη αναμέτρηση έγινε στην Τουρκία λίγες ημέρες αργότερα στο Sinan Erden Dome, με την “Γαλανόλευκη” να “ζευγαρώνει” τις νίκες απέναντι στους γείτονες. Η Ελλάδα προηγήθηκε με 16 πόντους, είδε την Τουρκία να επιστρέφει όμως έδειξε χαρακτήρα κι έφτασε στη σπουδαία νίκη με 76-67.
Επιμέλεια: Κωνσταντίνος Γαϊτάνης
https://www.ertsports.gr/mpasket/eurobasket/eurobasket-2025-ellada-tourkia-i-proistoria-me-arithmous/
Με ραψωδία Αταμάν στον πάγκο η Τουρκία στον τελικό η Ελλάδα στον μικρό τελικό με Φινλανδία
Διασυρμός, απροετοίμαστη και αβοήθητη από τον πάγκο η Εθνική δεν μπήκε ποτέ στο ματς, Μεγάλος πρωταγωνιστής ο προπονητής της Εθνικής Τουρκίας και του Παναθηναικού Εργκιν Αταμάν που έστησε αριστοτεχνικά τα δίχτρυα του εγκλωβίζοντας σε αυτά τον Γιάννη Αντετοκούνμπο τον οπο΄θο ανάγκασε στην χαμηλότερη πτήση αυτόυ του πρωταθλήματος.
Η Τουρκία του Εργκίν Αταμάν ήταν καλύτερη τόσο τακτικά, όσο και πνευματικά και παρέδωσε ένα σκληρό μάθημα στην Εθνική Ομάδα στην “Arena Riga”. Η «γαλανόλευκη» μπήκε στον ιστορικό ημιτελικό με λανθασμένη νοοτροπία, είχε αμέτρητα αμυντικά κενά (46π. παθητικό στη ρακέτα), δεν μπόρεσε να αξιοποιήσει τα «ατού» της (12π. ο Γιάννης Αντετοκούνμπο) και γνώρισε μια βαριά ήττα (68-94) στη Ρίγα, που της στέρησε το όνειρο της κατάκτησης του χρυσού.
Ουσιαστικά, ο ημιτελικός του EuroBasket 2025 είχε μετατραπεί από το Α’ Μέρος σε παράσταση για έναν ρόλο χάρη στο άρτιο πλάνο του Τούρκου head coach, με την Ελλάδα να κάνει λάθη (22λ.), να μην είναι συνεπής αμυντικά και να μην έχει εύκολο σκορ. Ως εκ τούτου, η Τουρκία, που ήταν καθολικά ανώτερη για 40′, θα συναντήσει στον τελικό της διοργάνωσης τη Γερμανία (14/9, 21:00), με την Ελλάδα να παίζει απέναντι στη Φινλανδία (17:00) με στόχο το χάλκινο μετάλλιο και την επιστροφή στο βάθρο ύστερα από 16 χρόνια.
Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο ήταν μακριά από τον καλό του εαυτό, πιο διστακτικός από άλλες φορές και εγκλωβισμένος στην τουρκική άμυνα. Ο Έλληνας σούπερ σταρ ολοκλήρωσε τον αγώνα με 12 πόντους (6/13 δίποντα, 0/1 βολή), 12 ριμπάουντ, 5 ασίστ, αλλά και 5 λάθη. Ουσιαστικά, ο μόνος που… επιχείρησε να διασωθεί από το «ναυάγιο» ήταν ο Κώστας Σλούκας, που είχε 15 πόντους (6/8 σουτ), 3 ριμπάουντ και 4 ασίστ. Οι Έλληνες διεθνείς έμοιαζαν μη επαρκώς προετοιμασμένοι για την κρισιμότητα αυτού του αγώνα και «λύγισαν» στη Λετονία, με τους μόνους που στάθηκαν στο ύψος ενός τόσο ιστορικού αγώνα να είναι οι 3.000 «γαλανόλευκοι» ταξιδιώτες στις εξέδρες.
Στο masterclass του Εργκίν Αταμάν πρωταγωνιστικό ρόλο είχε ο Ερτσάν Οσμάνι, που «ντύθηκε» εκτελεστής και πήρε ό,τι του έδωσε η ελληνική ομάδα. Ο Τούρκος πάουερ φόργουορντ τελείωσε το ματς της ζωής του με 28 πόντους (5/7 δίποντα, 6/8 τρίποντα) και 6 ριμπάουντ, με τον Αλπερέν Σενγκούν να τα κάνει… όλα για άλλο ένα βράδυ (15 πόντοι, 12 ριμπάουντ, 6 ασίστ, 2 κλεψίματα, 1 κόψιμο). Σε μεγάλο βράδυ και ο Τζέντι Όσμαν (17 πόντοι με 7/12 εντός πεδιάς και 3 ριμπάουντ, 3 ασίστ), αλλά και ο Σέιν Λάρκιν (14 πόντοι και 5 ασίστ).
Νωθρό ξεκίνημα της Εθνικής και… ζημιά από τον Οσμάνι (4/4 3π.) Η Εθνική ξεκίνησε τον ιστορικό ημιτελικό με τη συνηθισμένη πεντάδα (Σλούκας, Ντόρσεϊ, Παπανικολάου, Μήτογλου, Γ. Αντετοκούνμπο), ενώ ο Εργκίν Αταμάν είχε κανονικά στους starters του τον Τζέντι Όσμαν. Οι Τούρκοι, πάντως, μπήκαν καλύτερα στο ματς (0-7 στο 2′ με 3/3 εντός πεδιάς) και πήραν τον έλεγχο (3-12 στο 4′) με τον Ερτσάν Οσμάνι να κάνει… ζημιά (8π. με 2/2 3π.). Ο Τάιλερ Ντόρσεϊ βρήκε 2/2 τρίποντα και ο Γιάννης ένα εμφατικό κάρφωμα (8-12), αλλά η ομάδα του Αταμάν παρέμεινε σε θέση οδηγού, εκμεταλλευόμενη τα ελληνικά λάθη και στις δύο πλευρές του παρκέ (8-15).
Ο Σπανούλης δοκίμασε να αλλάξει τα δεδομένα με τους Κώστα Αντετοκούνμπο και Τολιόπουλο αντί των Σλούκα – Μήτογλου (10-17 στο 7′), σε ένα διάστημα που ο Αλπερέν Σενγκούν ήταν άστοχος (0/5 δίποντα), αλλά δεν «πλήγωνε» την Τουρκία (10-19 στο 8′, 5ρ. και 2ασ. ο σέντερ των Ρόκετς). Σε κάθε περίπτωση, το σταθερό και άλυτο πρόβλημα ήταν το τρίποντο του Οσμάνι (4/4 3π.), που έστειλε τους τυπικά φιλοξενούμενους στο +12 (10-22 στο 8′), πριν από το 16-26 του δεκαλέπτου δια χειρός Λάρκιν.
Εφιαλτικό πρώτο ημίχρονο με έλλειψη συγκέντρωσης, αμέτρητα λάθη και αμυντικές «τρύπες».
Ο “Kill Bill” τράβηξε στον πάγκο όλους τους starters του και το τρίποντο του Παναγιώτη Καλαϊτζάκη μείωσε τη διαφορά (20-26 στο 13′), με τον Σενγκούν να παραμένει στο μηδέν (0/8 δίποντα, εξαιρετική δουλειά του Κώστα Αντετοκούνμπο πάνω του). Η Εθνική, όμως, δεν μπορούσε να βρει επιθετικό ρυθμό (20-29 στο 14′) και ο Σπανούλης επανέφερε τον “Greek Freak”. Ο Σενγκούν, από την μεριά του, κάρφωσε μετά το νέο ελληνικό λάθος (3λ. ο Τολιόπουλος) για το 20-31 και οι Σλούκας – Μήτογλου γύρισαν στον ημιτελικό (20-33 στο 15′).
Ωστόσο, το γήπεδο στη Ρίγα έμοιαζε… κατηγορικό για τη «γαλανόλευκη». Ο Σενγκούν (5ασ.) διάβαζε κάθε παγίδα, ο Οσμάνι εκτελούσε (18π. με 7/8 εντός πεδιάς) και η Τουρκία είχε τον έλεγχο (24-38 στο 16′ με γκολ – φάουλ του Φουρκάν Κορκμάζ). Ντόρσεϊ και Παπανικολάου γύρισαν με τη σειρά τους, αλλά με το τρίποντο του Όσμαν η ομάδα του Αταμάν «φλέρταρε» με διαφορές 20π. (24-43 στο 17′) και ο Σπανούλης πήρε time out. Μάλιστα, μετά το 11ο λάθος της Εθνικής ο Κορκμάζ «έγραψε» το τουρκικό +21 (24-45 στο 18′). Στο 19′ ο Θανάσης Αντετοκούνμπο ήρθε από τον πάγκο με το εφιαλτικό πρώτο ημίχρονο να ολοκληρώνεται με σκορ 31-49. Στο 20′ η Τουρκία μετρούσε 5/9 τρίποντα και 14 ασίστ (18π. ο Οσμάνι, 9π. ο Όσμαν, 5π., 9ρ. και 6ασ. ο Σενγκούν), με την Ελλάδα να έχει 12 λάθη και κάκιστες αμυντικές αντιδράσεις. Επιπλέον, ο Γιάννης ήταν μακριά από τον καλό του εαυτό σε ό,τι αφορούσε το σκοράρισμα (4π. με 2/7 δίποντα), ενώ είχε ακόμα 8 ριμπάουντ, 2 ασίστ και 3 λάθη.
Ανώτερη και κυρίαρχη η Τουρκία σε όλους τους τομείς Το δεύτερο ημίχρονο ξεκίνησε με τους Σλούκα, Ντόρσεϊ, Παπανικολάου και Θανάση, Γιάννη Αντετοκούνμπο στο παρκέ για την Εθνική. Ωστόσο, η Τουρκία συνέχισε να βρίσκει εύκολα σκορ από το ζωγραφιστό και να κυριαρχεί (36-59 στο 23′, 36π. των παικτών του Αταμάν στη ρακέτα). Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ο Λάρκιν ευστόχησε πίσω από τα 6,75μ για το 38-62 και τα ελληνικά λάθη συνεχίστηκαν απέναντι στη γεμάτη ενέργεια «παρέα» του Σενγκούν. Ο Κώστας Αντετοκούνμπο αντικατέστησε τον Θανάση (25′), αλλά η εικόνα της «γαλανόλευκης» ήταν σταθερά προβληματική και στις δύο πλευρές του παρκέ (40-66 στο 27′).
Ο Παπανικολάου χρεώθηκε με τεχνική ποινή (44-69 από τον διψήφιο Λάρκιν) και ο Σαμοντούροβ πέρασε αντί του Γιάννη, ενώ λίγο αργότερα οι Τολιόπουλος – Καλαϊτζάκης μπήκαν στο παρκέ, για ένα σχήμα με δύο χειριστές, καθώς ο Σλούκας παρέμενε στον αγώνα. Η Τουρκία, όμως, είχε ξεκάθαρο και αποτελεσματικό πλάνο, ενέργεια και πίεση πάνω στη μπάλα, εύκολο σκορ από το ζωγραφιστό και μια συνολικά ανώτερη εικόνα, που την οδήγησε στο να βάλει βάσεις νίκης από την 3η περίοδο (51-72 στο 30′ με τον Σενγκούν να έχει πια 13 πόντους, 11 ριμπάουντ και 6 ασίστ). Μοναδικός διψήφιος για την Ελλάδα ήταν ο Σλούκας (13π. με 5/6 εντός πεδιάς).
Επιβλητική πρόκριση της ομάδας του Αταμάν. Ο Οσμάνι με -ακόμα- ένα τρίποντο διαμόρφωσε το 53-75, την ώρα που ο Σπανούλης έπαιζε τα… ρέστα του με δύο ένα κοντό σχήμα (τρεις γκαρντ) και τους Μήτογλου – Γιάννη στη front line. Βέβαια, πλέον φαινόταν πως τίποτα δεν άλλαζε (55-77 στο 34′), με την «επίσημη αγαπημένη» να έχει φτάσει στα 20 λάθη. Ο Αταμάν, από τη μεριά του, κρατούσε το «σφιχτό» ροτέισιον, το οποίο απέδιδε και η Τουρκία όσο περνούσαν τα λεπτά έφτανε ολοένα και πιο κοντά στη νίκη – πρόκριση μέσω θριάμβου (59-82 στο 36′ με τρίποντο του Όσμαν και 59-85 στη συνέχεια με 3π. του Οσμάνι). Σε εκείνο το σημείο ο Σπανούλης απέσυρε τους starters του, αποδεχόμενος το «βαρύ» σκηνικό που είχε διαμορφωθεί και η Τουρκία πήρε την επιβλητική νίκη με 94-68.
https://thefaq.gr/me-rapsodia-ataman-ston-pagko-i-tourkia-ston-teliko-i-ellada-ston-mikro-teliko-me-finlandia/
(1) Τι αναφέρει σχετικά με την δερμαστοστιξία-τατουάζ η θεολόγος Αλεξια Κρητίδου :
"Ο σημερινός τρόπος ζωής των ανθρώπων, στα πλαίσια του “ηθικού” και του “πολιτισμένου”, έχει δώσει χώρο και τόπο για να ανθούν φαινόμενα και τάσεις όπως αυτός της δερματοστιξίας. Μία συνήθεια που, όπως δείχνει η εξέλιξή της δεν είναι και τόσο περαστική ή τόσο “αθώα”, έχει σαν σκοπό να παγιωθεί και να εδραιωθεί σε όλες τις τάξεις των ανθρώπων και σε όλες τις ηλικίες. Δερματοστιξία, ή tatto στα αγγλικά και tatouage στα γαλλικά, ξεκίνησε από τη νεολιθική και λίθινη εποχή, αλλά η ονομασία του προέρχεται από τις Πολυνησιακές διαλέκτους. Στη γλώσσα της Ταϊτή και της Σαμόα, το “τατουάζ” σημαίνει συνήθεια. Υπήρχε στην παράδοση τους και μάλιστα στις τελετές μύησης.
Στο Λευιτικό συναντάμε: “και εντομίδας ου ποιήσετε επί ψυχή εν τω σώματι υμών και γράμματα στικτά ου ποιήσετε εν υμίν, εγώ είμι Κύριος ο Θεός υμών” (Λευ. 19,28). Δεν θα κάμετε εντομάς στο σώμα σας, ούτε θα χαράξετε γράμματα στο δέρμα σας. Εγώ είμαι Κύριος ο Θεός σας.1
Σχολιάζει ο π.Ι.Φούντας, “Στους στίχους αυτούς γίνεται λόγος για τα πένθιμα έθιμα των Χαναναίων, στα οποία συμπεριελαμβάνετο το κόψιμο των μαλλιών και του πώγωνος, οι εντομές στο σώμα και η δερματοστιξία (τατουάζ). Τα έθιμα αυτά απηγορεύοντο, διότι εθεωρούντο μολυσμένα από τον παγανισμό”.1 Ο π.Ι. Γιαννακάπουλος ερμηνεύει «“και εντομίδας ου ποιήσετε” ώσπερ κωλύει καλλωπίζεσθαι ούτω και επί νεκρώ κόπτεσθαι» (Αδηλος). Συνήθεια διαδεδομένη παρά τοις αρχαίοις, η οποία υπάρχει ακόμη παρά Πέρσαις και Αβυσσηνοίς. “Γράμματα και στικτά”, διάστιξις σώματος λίαν αγαπητή εις τους ανατολικούς λαούς συνοδευομένη πολλάκις υπό ειδωλολατρίας.2
Παγανισμός και ειδωλολατρία λοιπόν η ρίζα και η πηγή αυτής της “σύγχρονης” συνήθειας που ονομάζεται “τατουάζ”. Παγανισμός και ειδωλολατρία ένας βάθος αθεΐας, ένας θολερός χείμαρρος, ένα σκότος απάτης και όπως λέει και ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος, “απάτη και ομίχλη”.3 Σ’ αυτήν την εποχή της απάτης και της ομίχλης ο νέος κάνοντας την επανάστασή του και αντιδρώντας θα χαράξει εύκολα το τατουάζ, ενώ για το λίγο μεγαλύτερο σε ηλικία, θα είναι μία καλλιτεχνική, αισθητική και διορθωτική παρέμβαση στο σώματα του.
Οποιαδήποτε παρέμβαση ή αλλαγή η οποία αλλοιώνει την εικόνα που έχει δώσει ο πανάγαθος Θεός στον άνθρωπο, με τόση σοφία και αγάπη, “πάντα εν σοφία εποίησε” (Ψαλμός ΡΓ’, 24), θεωρείται προσβολή. Είναι σαν να διορθώνει το δημιούργημα το Δημιουργό του. Και όπως λέει ο αββάς Δωρόθεος, «Τον άνθρωπο τον έπλασε με τα ίδια Του τα χέρια και τον καταστόλισε. Δημιούργησε ο Θεός τον άνθρωπο “κατ’ εικόνα”, Θεού, τον δημιούργησε και φύσηξε πάνω στο πρόσωπο του πνοή ζωής. Ας μην προσβάλουμε την εικόνα του Θεού, σύμφωνα με την οποία πλάστηκε» και συμπληρώνει «ας τιμήσουμε το Αρχέτυπο». 4
Αφήνοντας το θέμα της σωματικής υγείας οι πατέρες της Εκκλησίας δίνουν βάση και βάρος στις επιπτώσεις που έχει το θέμα στη ψυχή του ανθρώπου. Ένα “τατουάζ” χαράζει και τρυπάει εσωτερικά και εξωτερικά του δέρματος. Η χάραξη του δέρματος αλλάζει κάτι που θεωρείται άσχημο, σκεπάζει κάτι άλλο, διορθώνει κάτι που δεν είναι επιθυμητό. Η αλλοίωση στη μορφή του, αλλά και η αλλαγή στην εξωτερική του εικόνα επικρίνει το Θεό και να Τον διορθώσει σε κάτι που δεν πρόσεξε, σε κάτι που δεν είδε δημιουργώντας αυτόν τον άνθρωπο. Ωστόσο ο Θεός, “είναι ο μόνος που γνωρίζει αληθώς τι είναι χρήσιμο για τον καθένα μας”.5
Σε μία ευρεία έννοια το “τατουάζ” είναι ίσως ένα “στολίδι” του σώματος το οποίο προσθέτει συνειδητά ο άνθρωπος για να καλλωπιστεί και να ξεχωρίσει λίγο περισσότερο. Οι πατέρες της Εκκλησίας μέσα στους αιώνες έκαναν αγώνα για τον άμετρο καλλωπισμό και τα υπερβολικά στολίδια. Ένα στολίδι κούφιο, χωρίς νόημα, μία πράξη χωρίς περιεχόμενο και μία ενέργεια με την οποία περισσότερο ενισχύει την κενοδοξία και τη φιλαυτία.
Σύμφωνα με τον γέροντα Ιωσήφ “δεν είναι η συμμόρφωσις του Θεανθρώπου Χριστού προς το πνεύμα εκάστης εποχής, αλλά συμμόρφωσις και προσαρμογή εποχιακών ρευμάτων προς το πνεύμα της αιωνιότητός του Θεανθρώπου Λόγου και Σωτήρος της ανθρωπότητας”.6
Αν υπάρχει κυματοθραύστης ο οποίος θα είναι ικανός για να σταματήσει τα πελώρια κύματα της ραγδαίας εκκοσμικεύσεως,3 αλλά και των εποχιακών ρευμάτων αυτός είναι η γνώση, η πίστη και η προσευχή. Ας γίνει μία αρχή, γνωρίζοντας τη ζωή του Χριστού, για να μπορέσει με το φως Της να γίνει φάρος στην ανθρώπινη πορεία. Ας γίνει γνωστός ο Λόγος Του για να μπορέσει να γεμίσει τα κενά της ύπαρξης του καθένα και ας μπει μέσα στις καρδιές μας η φλόγα της αγάπης Του για να μπορέσει να “κάψει” κάθε ξένη συνήθεια, για να μπορέσει να “λιώσει” κάθε λείψανο κενό και κούφιο."
Ενδιαφέροντα είναι αυτά που αναφέρει σχετικά με το θέμα και η Λϊα Βαλάτα-Τσιάμα :
Η δερματοστιξία κατά τη διάρκεια του πολέμου ήταν σημάδι αποτυχίας, δειλίας και ήττας. Ένα από τα παλαιότερα χρονολογημένα αποδεικτικά στοιχεία για αυτό, προέρχεται από μια μικρή ταφική επιγραφή αφιερωμένη σε έναν κατά τα άλλα άγνωστο άνδρα ονόματι Πόλλις των Μεγάρων, περίπου το 480 π.Χ. (στο Μουσείο Γκετύ). Η επιγραφή, που βρίσκεται στην κορυφή μιας δυναμικής ανάγλυφης εικόνας ενός Έλληνα οπλίτη, οπλισμένου με την εμβληματική στρογγυλή ασπίδα του και κρατώντας τον άξονα του δόρατός του, μας λέει οτι ο Πόλλις, αγαπημένος γιος του Ασώπιχου, δεν πέθανε δειλός, αλλά έχασε τη ζωή του στα χέρια των εχθρών, χωρίς να του κάνουν δερματοστιξία.
Η επιγραφή αυτή προβάλλει ένα ξεκάθαρο ανδρικό ιδανικό, αυτό που συνδέει τη στρατιωτική θητεία, τον θάνατο στον πόλεμο και την έμφυτη γενναιότητα, με την αντίσταση στη δερματοστιξία· μόνον ένας δειλός θα υπέκυπτε στο να του δοθεί το σκλαβικό σημάδι ενός τατουάζ· ένας «πραγματικός» Έλληνας θα προτιμούσε να πεθάνει. Για τους Έλληνες, ένα τατουάζ ήταν σημάδι ντροπής και υποδούλωσης.
Υπάρχουν στοιχεία ότι οι Πέρσες έκαναν δερματοστιξίες σε ορισμένους αιχμαλώτους πολέμου. Μετά την αποτυχημένη ελληνική στάση στις Θερμοπύλες το 480 π.Χ., και τον θάνατο του Σπαρτιάτη βασιλέα Λεωνίδα Α’, οι λίγοι -κατά κύριο λόγο Θηβαίοι- επιζώντες παραδόθηκαν και οδηγήθηκαν στον Μέγα Βασιλιά Ξέρξη Α. Ως τιμωρία για την αντίστασή τους, ο Ξέρξης πολλούς από αυτούς τους εκτέλεσε. Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, όσοι έμειναν ζωντανοί έπρεπε να κάνουν τατουάζ με τα βασιλικά σημάδια (7.233.2).
Ενώ οι Έλληνες αποστρέφονταν αυτά τα τατουάζ και την απειλή τους, αυτό δεν τους εμπόδισε να τα χρησιμοποιούν με παρόμοιο τρόπο. Κατά τη διάρκεια της υποταγής της Σάμου από τους Αθηναίους το 440-439 π.Χ., και οι δύο πλευρές φέρεται να έκαναν τατουάζ στους κρατουμένους τους στο μέτωπο με τα δικά τους διακριτικά σημάδια. Οι Σάμιοι χρησιμοποιούσαν τον συγκεκριμένο τύπο πλοίου τους που ονομαζόταν σάμαινα, ενώ οι Αθηναίοι χρησιμοποιούσαν το σημάδι της κουκουβάγιας (Πλούταρχος, Περικλής 24-8· Αιλιανός VH 2.9). Το στυλ αυτών των τατουάζ και ο αριθμός των περιπτώσεων που έχουν χρησιμοποιηθεί, υποδηλώνει συγκεκριμένο σχέδιο όπως μια σφραγίδα ή μια επωνυμία. Βλέπουμε μια παρόμοια πρακτική, σύμφωνα με τον Πλούταρχο, με τους Αθηναίους αιχμαλώτους στις Συρακούσες μετά την αποτυχημένη εκστρατεία της Σικελίας του 415-412 π.Χ. (Νικίας 29.1).
Οι κρατούμενοι είχαν τατουάζ με άλογα, το σύμβολο των Συρακουσών. Η θέση των τατουάζ είναι αποκαλυπτική καθώς το μέτωπο είναι ένα δύσκολο μέρος για να καλύψει και να κρυφτεί, ενώ η επιλογή των εικόνων μιμήθηκε τη σφραγίδα του αντίστοιχου νομίσματος της κάθε πόλης. Όπως υποστηρίζει ο Geoffrey Bakewell, η πράξη χαρακτηρίζει ταυτόχρονα τους άνδρες ως ιδιοκτησία του κράτους και επίσης τους μετατρέπει σε νόμισμα για την αγορά. Η αγορά, φυσικά, εδώ αναφέρεται στο σκλαβοπάζαρο· και αν υπάρχει μια συνεχής ιδεολογία που αποδίδεται στο τατουάζ στην ελληνική κουλτούρα, αυτή είναι αυτή της υποδούλωσης.
Δεν έγιναν τατουάζ σε όλους τους σκλάβους. Ένα τατουάζ σημάδευε κάποιον ως διαφορετικό και αυτή η διαφορά ήταν σπάνια θετικό πράγμα. Οι αιχμάλωτοι πολέμου επισημάνθηκαν, υπογραμμίζοντας τη φαινομενική δειλία τους στη μάχη και την αποτυχία τους να αποφύγουν τη σύλληψη και άλλοι σκλάβοι έλαβαν τατουάζ για να τραπούν σε φυγή. Στους Έλληνες, η ίδια η πράξη, του να κάνεις τατουάζ σε άλλο άτομο, επιβεβαίωνε τον έλεγχό σου πάνω του. Στην ουσία, ένα τατουάζ σήμαινε την έλλειψη προσωπικής σου αυτονομίας και συνεπώς της ελευθερίας σου. Πουθενά αυτό δεν είναι πιο ξεκάθαρο όσο στην αφήγηση του Ηρόδοτου για το ξέσπασμα της Ιωνικής Επανάστασης το 499 π.Χ.
Ο Έλληνας ηγεμόνας Ιστιαίος σκόπευε να υποκινήσει τον ανιψιό του Αρισταγόρα να εξεγερθεί ενάντια στην περσική κυριαρχία. Για να στείλει ένα μήνυμα που θα αποφύγει τη σύλληψη των Περσών, ο Ιστιαίος έκανε τατουάζ το γράμμα του στο κεφάλι ενός σκλαβωμένου άνδρα και περίμενε να μακρύνουν τα μαλλιά του προτού τον στείλουν. Με το τατουάζ πλήρως καλυμμένο, ο άνδρας έφτασε στον Αρισταγόρα χωρίς να κινεί υποψίες, ο οποίος ξύρισε αμέσως το κεφάλι του και διάβασε το μήνυμα. Αυτό το επεισόδιο αναφέρεται συχνά στα βιβλία της Ιστορίας ως ένα έξυπνο τέχνασμα από τους Έλληνες.
Σε μια κοινωνία στην οποία δεν επέλεγαν να κάνουν τατουάζ, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι θα πρέπει να υπήρχε μέθοδος και για την αφαίρεση τατουάζ. Μια επιγραφή στη θεραπευτική λατρεία του Ασκληπιού στην Επίδαυρο περιγράφει την επίσκεψη ενός Θεσσαλού με το όνομα Πάνταρος ( IG IV2 I 121, 48–54).
Ο Πάνταρος ήρθε στην τοποθεσία για να αφαιρέσει ένα τατουάζ από το κεφάλι του. Ενώ ήταν εκεί, είδε ένα όραμα από τον Ασκληπιό, όπου ο θεραπευτής τύλιξε το κεφάλι του Πάνταρου με έναν επίδεσμο και τον διέταξε να το αφαιρέσει μόλις φύγει από το ιερό.
Ακολουθώντας αυτές τις οδηγίες, όταν ο Πάνταρος αφαίρεσε τον επίδεσμο, τα γράμματα είχαν μεταφερθεί από το δέρμα του πάνω στο ύφασμα. Η επιγραφή συνεχίζει να περιγράφει έναν απατεώνα ονόματι Εχέδωρο, στον οποίο ο Πάνταρος είχε δώσει χρήματα για να τα αφιερώσει στο ιερό για λογαριασμό του, αλλά τα κράτησε για τον εαυτό του. Ο Ασκληπιός τον επισκέφτηκε σε όραμα και του τύλιξε τον επίδεσμο γύρω από το κεφάλι του. Όταν ο Εχέδωρος αφαίρεσε τον επίδεσμο, διαπίστωσε ότι το τατουάζ του Πάνταρου είχε πλέον μεταφερθεί στο δικό του μέτωπο.
Αγνοώντας για μια στιγμή τη «θαυματουργή» φύση αυτής της ιστορίας, η παρουσία του επιδέσμου είναι ενδιαφέρουσα, γιατί προσφέρει ομοιότητες με μια πολύ μεταγενέστερη ελληνική θεραπεία για την αφαίρεση τατουάζ. Ο ιατρός συγγραφέας Αέτιος, τον πέμπτο-έκτο αιώνα μ.Χ. περιγράφει δύο πιθανές συνταγές που θα βοηθούσαν στην αφαίρεση των τατουάζ: χρησιμοποιώντας είτε λάιμ ή γύψο με ανθρακικό νάτριο είτε ένα μείγμα πιπεριού με σκόνη και μέλι. Ένα από αυτά θα μπορούσε να εφαρμοστεί σε ένα καθαρισμένο τατουάζ, το οποίο θα έπρεπε να έχει ήδη δεθεί για 5 ημέρες. Πριν από την εφαρμογή, το τατουάζ θα τρυπιόταν με μια βελόνα, θα καθαριζόταν ξανά και θα τριβόταν με αλάτι. Μόλις θα εφαρμοζόταν η συνταγή, το τατουάζ θα δενόταν για άλλες 5 ημέρες. Την 6η ημέρα, το τατουάζ θα τριβόταν για άλλη μια φορά με τη συνταγή. Για την πλήρη αφαίρεση του τατουάζ, ο Αέτιος λέει ότι όλη αυτή η διαδικασία θα διαρκούσε περίπου 20 ημέρες και θα μπορούσε να γίνει χωρίς μεγάλα έλκη ή ουλές.
Δεν ήταν όλοι πρόθυμοι ή ικανοί να υποβληθούν σε αυτό το είδος θεραπείας. Έτσι, μια πιο πρακτική λύση, όπου ήταν δυνατόν, ήταν απλώς να μεγαλώνουν τα μαλλιά τους έτσι, ώστε το τατουάζ να μην φαίνεται πλέον ή απλώς να φοράνε έναν επίδεσμο και να ελπίζουν ότι κανείς δεν θα ρωτήσει.
Ήταν λοιπόν ξεκάθαρο τι σκέφτονταν οι Έλληνες για τα τατουάζ. Το να σημαδέψεις το σώμα ενός άλλου ατόμου ήταν σαφές σημάδι υποβάθμισης και δουλοπρέπειας. Η ξεκάθαρη επιθυμία να αποφευχθεί η λήψη τατουάζ και η μέθοδος αφαίρεσης τατουάζ αναδεικνύει το μίσος και την περιφρόνηση με την οποία αντιμετωπίζονταν τα τατουάζ στην ελληνική κοινωνία. Ένα τατουάζ ήταν ένα στίγμα, τόσο με την αρχαία όσο και με τη σύγχρονη έννοια της λέξης.
Η Βιβλιογραφία από το άρθρο της Αλεξίας Κρητίδου : 1. Λευϊτικόν Ερμηνεία Παλαιάς Διαθήκης υπό του Ιερεμίου Φούντα, Αρχιμανδρίτου. Εκδόσεις: Αποστολική Διακονία – 2005
2. Ερμηνεία Παλαιάς Διαθήκης υπό του Ιωήλ Γιαννακόπουλου Αρχιμανδρίτου 3. Ορθόδοξος πίστης και ζωή υπό του Δοσιθέου Αρχιμανδρίτου. Εκδόσεις Ιερά Μονή Παναγίας Τατάρνης – Ευρυτανίας 4. Έργα Ασκητικά – Αββάς Δωρόθεος Εκδόσεις Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου – Καρέας 1993. 5. Αγίου Μαξίμου Γραϊκού, Λόγοι, τόμος Α΄. Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου – Άγιος Όρος – 2011. 6. Εκ του Θανάτου εις την ζωήν – Γέροντος Ιωσήφ. Ιερά Βασιλική και Πατριαρχική Μεγίστη Μονή του Βατοπαιδίου Αγίου Όρους – 1994
https://amarysia.gr/arthra-sxolia-main/%CE%B7-%CE%B4%CE%B5%CF%81%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BE%CE%AF%CE%B1-%CF%84%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%85%CE%AC%CE%B6-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%AC-%CF%84%CE%B7-%CE%B4%CE%B9%CE%AC%CF%81%CE%BA
(2) Τι αναφέρει ένα ξένο άρθρο για την θρυλική Γιουγκοπλάστικα :
"Η Μακάμπι των αρχών της δεκαετίας του 2000 υπήρξε μια πολύ μεγάλη ομάδα: όταν κατακτάς τρεις Ευρωλίγκες σε πέντε χρόνια δεν μπορεί να ισχύει κάτι άλλο. Ομοίως και ο Παναθηναϊκός του Διαμαντίδη και του Ομπράντοβιτς: τρία ευρωπαϊκά σε μία πενταετία (2006-2011) και ένας χαρακτήρας νικητή σπάνια συναντάς στον αθλητισμό. Επίσης μόνο το επίθετο «σπουδαία» μπορεί να περιγράψει την ΤΣΣΚΑ Μόσχας του Παπαλουκά και του Μεσίνα, που έπαιξε τρεις σερί τελικούς (2006-2008) και ηττήθηκε μόνο το 2007 από τον Παναθηναϊκό στην Αθήνα.
Στην χρυσή βίβλο του ευρωπαϊκού μπάσκετ, όλες αυτές οι ομάδες θα καταλαμβάνουν μπόλικο χώρο. Όμως τα σημεία του βιβλίου που στα περιεχόμενα θα περιγράφονται ως «οι καλύτεροι των καλύτερων», είναι πιασμένα από μια άλλη ομάδα. Την μεγαλύτερη ομάδα που γέννησε ποτέ το ευρωπαϊκό μπάσκετ, εκείνη που ενσωμάτωσε στο εσωτερικό της όλο το ταλέντο της γιουγκοσλαβικής φουρνιάς της δεκαετίας του ‘80. Την ομάδα που με το εξωπραγματικό της μπάσκετ άλλαξε το άθλημα το ίδιο, την πιο χαρακτηριστική εκπρόσωπο της γιουγκοσλαβικής σχολής.
Όσον αφορά το όνομά της δεν ήταν ποτέ ιδιαίτερα σταθερή βέβαια. Όταν ιδρύθηκε λεγόταν ΚΚ Χάιντουκ, στη συνέχεια το άλλαξε σε ΚΚ Σπλιτ για να καταλήξει τελικά να λέγεται Γιουγκοπλάστικα. Με αυτό το όνομα έγραψε ιστορία και λίγο πριν την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας έγινε η Ποπ ’84.
Η Ποπ ’84 ήταν μεγάλη μάρκα ρούχων της δεκαετίας του ’80 και όταν έκανε τη συμφωνία με τη Γιουγκοπλάστικα να αλλάξει η τελευταία το όνομά της για διαφημιστικούς λόγους, η θρυλική ομάδα του Σπλιτ είχε πάρει ήδη δυο συνεχόμενα ευρωπαϊκά. Πήρε άλλο ένα ως Ποπ ’84 και πλέον, αν ψάξει κανείς στο google αυτή την ονομασία, περισσότερα αποτελέσματα θα παραπέμπουν στην μπασκετική ομάδα παρά στην πάλαι ποτέ διάσημη μάρκα ρούχων.
Για την ιστορία,εκείνη η τεράστια ομάδα σήμερα λέγεται Κροάσια Σπλιτ και καμία άλλη δεν πέτυχε αυτό που είχε κάνει εκείνη την δεκαετία του ’80. Αν εξαιρεθεί φυσικά η ΑΣΚ Ρίγα, η Λετονική ομάδα που είχε πάρει τρία συνεχόμενα ευρωπαϊκά από το 1958-1960, σε προϊστορικές εποχές για το άθλημα που δεν ήταν σε υψηλό επίπεδο. Στην σύγχρονη ιστορία του μπάσκετ μόνο η Γιουγκοπλάστικα (και μετέπειτα Ποπ ’84) κατάφερε κάτι αντίστοιχο.
Ο παίκτης που μπορεί να λύσει τα χέρια του Βιτόρια Τρεις συνεχόμενες ευρωπαϊκές κορυφές, από το 1989 μέχρι και το 1991, για μια ομάδα το ρόστερ της οποίας αποτελούταν από ονόματα-τοτέμ για το μπάσκετ: Ντίνο Ράτζα, Τόνι Κούκοτς, Γιαν Τάμπακ, Βέλιμιρ Περάσοβιτς, μια μυθική ομάδα που είχε για βασική της συνήθεια να κάνει την Ευρώπη να μένει με ανοιχτό στόμα. Ήταν τη σεζόν 1987-1988, όταν η Γιουγκοπλάστικα συγκρούστηκε στον τελικό του πρωταθλήματος της Γιουγκοσλαβίας με μια άλλη θρυλική ομάδα, την Παρτιζάν των Βλάντε Ντίβατς, Αλεξάντερ Τζόρτζεβιτς, Ζάρκο Πάσπαλιε, Ίβο Νάκιτς, Μίροσλαβ Πετσάρσκι και Γκόραν Γκρμπόβιτς.
Η κατάκτηση του πρωταθλήματος απέναντι σε ένα τέτοιο μεγαθήριο ισοδύναμούσε με την πτώση του βασιλιά και την ανάδειξη μιας νέας βασιλείας: όταν μιλάμε για μπάσκετ και ομάδες τέτοιου επιπέδου μόνο τόσο βαρύγδουπες εκφράσεις μπορούν να περιγράψουν την κατάσταση.
Η κατάκτηση του πρωταθλήματος του 1988 ήταν απλά η αρχή για την Γιουγκοπλάστικα. Το 1989 τα τρομερά μωρά του Μάλκοβιτς έδειξαν και σε όλη την Ευρώπη τι αξίζουν. Τι και αν στο φάιναλ φορ του Μονάχου η Μακάμπι και η Μπαρτσελόνα έμοιαζαν τα δυο μεγάλα φαβορί; Η ομαδάρα από το Σπλιτ διέλυσε την Μπαρτσελόνα στον ημιτελικό και επικράτησε της Μακάμπι (που στον ημιτελικό είχε αποκλείσει τον Άρη) στον τελικό με 75-69.
Οι Κούκοτς και Ράτζα έκαναν φοβερό φάιναλ φορ. Ειδικά ο τελευταίος έδειξε πόσο μεγάλος παίκτης είναι κοντράροντας και τελικά νικώντας, τα καλύτερα πεντάρια της Ευρώπης εκείνη τη στιγμή: τον θηριώδη Όντι Νόρις της Μπαρτσελόνα στον ημιτελικό και στη συνέχεια τους Μέρσερ, Μαγκί και Μπάρλοου της Μακάμπι που όσο και αν προσπαθούσαν να συγκρατήσουν τον φοβερό και τρομερό Ντίνο, εκείνο το βράδυ έμοιαζε αδύνατο!
Ένα χρόνο αργότερα το 1990, ήταν η σειρά της Σαραγόσα να θαυμάσει την ομάδα-φαινόμενο του Μάλκοβιτς. Το δεύτερο σερί ευρωπαϊκό θα ήταν το 1/3 του τριπλ κράουν εκείνης της χρονιάς και το φάιναλ φορ στην ισπανική πόλη η μεγαλύτερη παράσταση των «φοβερών μωρών» του Σπλιτ, που πάντως σιγά-σιγά είχαν αρχίσει να μεγαλώνουν.
Αν την προηγούμενη χρονιά, ο μεγάλος πρωταγωνιστής ήταν ο Ράτζα, τώρα ήταν η σειρά του Κούκοτς. Αρχικά διέλυσε την Λιμόζ στον ημιτελικό με τους 16 πόντους του ακολουθώντας επάξια τους 24 πόντους του Περάσοβιτς και του 20 του Ιβάνοβιτς, μετουσιώθηκε στον επιθετικό εφιάλτη της Μπαρτσελόνα, που είχε την ελπίδα να πανηγυρίσει τον τίτλο επί ισπανικού εδάφους. Με 20 πόντους σε 27 λεπτά και μερικά «δολοφονικά» τρίποντα στο τέλος, το τελικό 72-67 είχε φαρδιά πλατιά την υπογραφή του.
https://www.youtube.com/watch?v=PgEkpgfIPfU
Το κύκνειο άσμα αυτής της σπουδαίας ομάδας ήρθε το 1991 στο Παρίσι. Τρίτο συνεχόμενο ευρωπαϊκό, δεύτερο συνεχόμενο τριπλ κράουν και μάλιστα σε μια σεζόν που άπαντες την θεωρούσαν αποδυναμωμένη. Η Ποπ ’84 (πλέον) δεν απολάμβανε πια τις υπηρεσίες του Ράτζα που είχε πάει στη Ρόμα για τρελά λεφτά, οι Ιβάνοβιτς, Σόμπιν είχαν αποχαιρετίσει επίσης και ο Μάλκοβιτς είχε πάει στη Μπαρτσελόνα για να οδηγήσει εκείνη στην κατάκτηση του ευρωπαϊκού.
Στον τελικό ο Μάλκοβιτς βρέθηκε αντιμέτωπος με το αποδυναμωμένο δημιούργημά του, το οποίο όμως ήταν τόσο αριστουργηματικό που ούτε καν αυτός δεν κατάφερε να το νικήσει. Με τον Σάβιτς να είναι δαιμονισμένος και τον Κούκοτς να σβήνει τον Σαν Επιφάνιο, η ομάδα του Σπλιτ άφησε ξανά στα κρύα του λουτρού την πανίσχυρη Μπαρτσελόνα νικώντας την με 70-65 και έστειλε παντού το μήνυμα: καμία ομάδα στην Ευρώπη δεν μπορούσε να την ανταγωνιστεί.
Είναι μάλλον λογικό που από πολλούς έχει χαρακτηριστεί η κορυφαία ομάδα όλων των εποχών στο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Με τέτοια κατορθώματα ποιος θα τολμούσε να ξεστομίσει το αντίθετο ; "
https://menshouse.gr/bala/80915/i-koryfea-omada-pou-gnorise-pote-to-evropaiko-basket-pics-vid. Αυτά αναφέρει η γνωστή ιστοσελίδα για την ομάδα σύμβολο της τέως Γιουγκοσλαβίας.
(3) Να δούμε τι αναφέρει σχετικά με την εθνική Αργεντινής ένα ξένο δημοσίευμα :
"Σχεδόν όλες οι ευρωπαϊκές ομάδες στο Μουντιάλ του Κατάρ είχαν ποδοσφαιριστές με ρίζες από την Αφρική στο ρόστερ τους. Η Γαλλία, η Γερμανία, η Αγγλία, το Βέλγιο, η Πορτογαλία είναι στη σχετική λίστα. Οι ΗΠΑ που είναι ένα πολυσυλλεκτικό κράτος έχουν φυσικά παίκτες από την Αφρική στην σύνθεσή τους. Ελάχιστες είναι οι χώρες που ανήκουν σε αυτή την μακρά λίστα και ανάμεσα σε αυτές είναι και η παγκόσμια πρωταθλήτρια, η Αργεντινή.
Ο Λιονέλ Μέσι δεν είχε ποτέ μαύρο συμπαίκτη στην Εθνική Αργεντινής ενώ το ίδιο συνέβη και το 1978 με την ομάδα του Μάριο Κέμπες και το 1986 με τον Ντιέγκο Μαραντόνα. Αλήθεια, η Αργεντινή δεν έχει έγχρωμους στον πληθυσμό της; Βέβαια έρευνες στην χώρα υποστηρίζουν ότι ο Μαραντόνα έχει μακρινές ρίζες από μαύρους.
Είχε αρκετούς αλλά πλέον έχει ελάχιστους. Η απογραφή του 2010 έδειξε ότι 150.000 ανθρώπους αφρικανικής καταγωγής ζουν στην Αργεντινή, ένα έθνος 45 εκατομμυρίων, αλλά οι ακτιβιστές εκτιμούν ότι ο πραγματικός αριθμός είναι πλησιέστερος στα 2 εκατομμύρια. Όσο και εάν ψάξει κανείς δεν θα βρει ποδοσφαιριστή με καταγωγή από την Αφρική στην Εθνική Αργεντινής στις τελευταίες δεκαετίες. Η ιστορία έχει καταγράψει ένα μεγάλο αστέρι που μεγαλούργησε στη δεκαετία του 1920.
Το όνομά του ήταν Αλεχάντρο Ντε Λος Σάντος και ήταν μέλος της ομάδας που κέρδισε το Copa America το 1925. Γιατί όμως οι Αφρικανοί έχουν εξαφανιστεί από την Αργεντινή; Οι λόγοι είναι πολλοί.
Αφρικανοί μέσω Βραζιλίας. Οι πρώτοι σκλάβοι Αφρικανοί έφτασαν στο Μπουένος Άιρες, μέσω Βραζιλίας, το 1587, και βρήκαν στέγη στις όχθες του Ρίο ντε λα Πλάτα, της εκβολής που σχηματίζεται από τη συμβολή του ποταμού Ουρουγουάη και του ποταμού Παρανά. Το δουλεμπόριο στην Αργεντινή ήταν μια ακμάζουσα επιχείρηση, καθώς ήταν η κύρια εμπορική δραστηριότητα στο Μπουένος Άιρες από το 1580 έως το 1640. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, το 70 τοις εκατό της αξίας όλων των εισαγωγών που έφταναν σε αυτή την πόλη ήταν σκλάβοι Αφρικανοί.
Μέχρι το τέλος του 18ου αιώνα, το ένα τρίτο του πληθυσμού ήταν με σκουρόχρωμη επιδερμίδα. Σε ορισμένες επαρχίες, συμπεριλαμβανομένων των Santiago del Estero, Catamarca, Salta και Córdoba, οι Αφρικανοί αντιπροσώπευαν το ήμισυ του πληθυσμού. Τα στοιχεία της απογραφής αποκαλύπτουν επίσης ότι το Μπουένος Άιρες, ο πληθυσμός της αφρικανικής καταγωγής της πολυπληθέστερης πόλης της Αργεντινής, είχε υπερδιπλασιαστεί από το 1778 έως το 1836.
Στο Μπουένος Άιρες, γειτονιές όπως το Monserrat και το San Telmo στέγαζαν πολλούς σκλάβους, μερικοί από τους οποίους ασχολούνταν με την κατασκευή χειροτεχνίας για τα αφεντικά τους. Πράγματι, οι μαύροι αντιπροσώπευαν το ένα τρίτο του πληθυσμού της πόλης, σύμφωνα με έρευνες που έγιναν στις αρχές του 1800.
Η στροφή στην Ευρώπη. Στα τέλη της δεκαετίας του 1850 ένας Αργεντινός φιλόσοφος και διπλωμάτης, ο Χουάν Μπαουτίστα Αλμπέρντι, ξεκίνησε εκστρατεία για την μετανάστευση λευκών από την Ευρώπη στην χώρα.
Την ίδια περίοδο το ίδιο έκανε και ο Χούστο Χοσέ Ντε Ουρκίζα, πρόεδρος της χώρας, ο οποίος και ενσωμάτωσε στο πρώτο σύνταγμα της χώρας την τροπολογία 25. Τι έλεγε; «Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση θα ενθαρρύνει την ευρωπαϊκή μετανάστευση». Τέσσερα εκατομμύρια Ευρωπαίοι μετανάστες ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της κυβέρνησης για μετανάστευση μεταξύ 1860 και 1914. Ανάμεσα τους και πολλοί Έλληνες οι οποίοι συνέχισαν να πηγαίνουν στην Αργεντινή με πολλούς εξ αυτών να φτιάχνουν και σημαντικές περιουσίες. Το 1948 έπρεπε κανείς να ταξιδέψει στην Βραζιλία για να συναντήσει έγχρωμους.
«Τροφή στα κανόνια». Στα χαρτιά η δουλειά καταργήθηκε στην χώρα το 1813 αλλά συνέχισε να υπάρχει για δεκαετίες. Στην Αργεντινή υπήρχε νόμος όπου όριζε ότι όσοι είχαν σκλάβους θα έπρεπε να παραχωρήσουν το 40% τους στην πατρίδα για να πολεμήσουν. Η ιστορία έχει καταγράψει ότι τα 2/3 του στρατού των Άνδεων που είχε δημιουργήσει ο Χοσέ Σαν Μαρτίν αποτελούνταν από μελαμψούς άνδρες. Κατά την διάρκεια του Πολέμου της Ανεξαρτησίας στην διάβαση των Άνδεων συμμετείχαν 2.500 μαύροι στρατιώτες και επέστρεψαν στη χώρα μόλις 143.
Οι ιστορικοί αποκάλυψαν ότι το 1829 η αφρο-αργεντινή στρατιωτική μονάδα Cuarta Cazadores έχασε 31 στρατιώτες λόγω θανάτου. Πολλοί σκοτώθηκαν, άλλοι εγκατέλειψαν και βρήκαν καταφύγιο στο Περού. Αργότερα (1865-1870) χιλιάδες σκοτώθηκαν και στον πόλεμο με την Παραγουάη. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα οι μελαμψές γυναίκες να ζευγαρώνουν με λευκούς άνδρες. Πολλοί έφυγαν από την χώρα για την Βραζιλία όπου ήταν καλύτερες οι συνθήκες για εκείνους. Το 1895 η κυβέρνηση στην απογραφή που ανακοίνωσε δεν συμπεριέλαβε καν τους έγχργωμους !
Αργότερα στην χώρα και με τις ευλογίες του προέδρου Χουάν Περόν βρήκαν καταφύγιο 5.000 Ναζί εγκληματίες! Οι λευκές γυναίκες ήθελαν να παντρεύονται λευκούς ευρωπαίους ή Αμερικανούς για να έχουν καλύτερη ζωή και άλλα προνόμια.
Οι ηγέτες της χώρας κατέβαλαν συντονισμένες, μακροχρόνιες προσπάθειες για τον εξευρωπαϊσμό της Αργεντινής, καλωσορίζοντας εκατομμύρια λευκούς μετανάστες, ενώ υποβαθμίζουν και κατακλύζουν την ιθαγενή και την αφρικανική κληρονομιά της χώρας. Το 2002 μια Αφρο-Αργεντινή πέμπτης γενιάς εμποδίστηκε να φύγει από τη χώρα από έναν τελωνειακό υπάλληλο που επέμενε ότι δεν υπάρχουν Αργεντινοί με σκούρο δέρμα και ισχυρίστηκε ότι το διαβατήριό της ήταν πλαστό. Τα τελευταία χρόνια υπάρχει μικρή αύξηση στον αριθμό των μαύρων στη χώρα αλλά αυτή δεν έχει αποτυπωθεί σε στατιστικές και απογραφές".
https://www.protothema.gr/sports/article/1322769/argedini-giati-i-protathlitria-kosmou-den-ehei-maurous-sti-sunthesi-tis/
Αφρικανικη ομάδα (η Εθνική Ελλάδος ειδικα) με 4-5 Έλληνες στο δυναμικό της είναι αυτό........Εκεί μας πάνε , νά αλλάξουμε όνομα , θρησκεία , γλώσσα , Ήθη καί Έθιμα . Είναι μιά τακτική τού χειρότερους ανθρώπου, ό ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ ΚΙΣΙΝΓΚΕΡ . Ό οποίος είχε πεί ένα σχέδιο γιά νά νικήσεις τούς Έλληνες είναι : Νά εξαλείψεις τήν ΘΡΗΣΚΕΙΑ τους , τήν ΙΣΤΟΡΙΑ τους πού είναι ό ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΥΦΗΛΙΟΥ , τά ΗΘΗ καί ΕΘΙΜΑ τους , καί τήν ποιό ΠΛΟΥΣΙΑ ΓΛΩΣΣΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ . ΑΥΤΟ ΗΤΑΝ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΥ ΣΙΩΝΙΣΤΗ ΑΝΘΕΛΛΗΝΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ . Είχε κάνει καί άλλο σχέδιο πρίν 60 χρόνια τό οποίο πραγματοποιήθηκε τό 2019 και εξελίσσεται τώρα ραγδαία,.«Μεγάλωσα σε ένα νιγηριανό σπίτι», είπε ο Αντετοκούνμπο. «Προφανώς, γεννήθηκα στην Ελλάδα και πήγα σχολείο στην Ελλάδα. Αλλά στο τέλος της ημέρας, όταν πάω στο σπίτι, δεν υπάρχει ελληνική κουλτούρα. Είναι καθαρά νιγηριανή κουλτούρα.»
Pavlos Kyriakidis Δεν έχει σημασία το αν ειναι καποιος μαύρος άσπρος κίτρινος η κόκκινος,σημασια δχει το ποσό άνθρωπος ειναι το ποσό πραγματικα αγαπάει την Ελλάδα και οχι μόλις γίνει καποιος να λεμε από που ειναι η καταγωγή μας,έπειτα ενταξει ρε μεγαλε εσυ,λες οτι ειναι ελληνας και νιώθει ελληνας ο άλλος αλλα γαμω την λογική μου,οταν λεω και το πιστευω αυτο τοτε δεν δικαιολητε μετα από χρόνια στην Ελλάδα να μην ξερεις Ελληνικά,ποια ειναι η αγάπη τους δηλαδη οταν δεν κάνουν αυτά τα σχετικά,τωρα για να εξηγήσουμε για τα αδερφια ο ένας αυτιν που κανατε θεο τον Γιαννάκη σας όπως τον λέτε,με το που πήγε Αμερική και άρχισε να γίνεται φίρμα έλεγε οτι ειναι νιγηριανός γιαυτο και δεν τον βλέπω σαν ελληνα,τον Θανάση ναι αυτος μιλάει για την Ελλάδα και το νιώθεις οτι καταλαθος ειναι μαύρος,γιατι η ψυχή του θέλει και ειναι ελληνική.γισ βρες τη διαφορά τωρα,εδω εχεται μάθει να βγάζετε ψεύτικες ιστορίες για να τους αναδείξετε όσο γίνεται περισσότερο,δεν έχει κάποιο αλλο λογο,και ναι ρε επειδη ειναι ένας από τους καλύτερους αυτή τη στιγμη στον κόσμο δεν πάει να πει οτι πρέπει να τον κανω και είδωλο όπως κανετε εσεις,αλλα δεν,αντέχω να μου λέτε οτι ειναι ποιο ελληνες από εμένα,αν εσεις πιστεύεται για τον εαυτό σας ετσι,οτι αυτοί ειναι ποιο πολυ ελληνες από εσάς σημαίνει οτι εσεις δεν εισται πραγματικοί ελληνες,σταματηστε πλέον αυτή την καραμέλα του ρατσισμού,γιατι στην τελική εισται η ποιο μεγάλοι ρατσιστές εσεις που το παίζετε προοδευτικη και δημοκρατες.
META ΤΗΝ ΗΤΤΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΣΤΟ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗ ΜΕ 1-4 ΣΤΙΣ 24 ΜΑΡΤΙΟΥ ΤΟΥ 2007 ΓΙΑ ΕΜΕΝΑ ΤΕΛΕΙΩΣΕ Η ΕΘΝΙΚΗ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ. ΧΘΕΣ 12 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ ΤΟΥ 2025 ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΚΑΙ Η ΜΙΚΤΗ ΝΙΓΗΡΙΑΣ-ΑΜΕΡΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΠΟΥ ΥΠΟΔΥΕΤΑΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΑΡΚΕΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΔΙΑΣΥΡΕΙ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΜΕΓΑ ΝΙΚΟ ΓΚΑΛΗ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΟΜΑΔΑΣ.
https://www.sport24.gr/
https://mytilenepress.blogspot.com/2025/09/mytilenepress_34.html
https://mytilenepress.blogspot.com/2025/08/mytilenepress_822.html
222%20(3)%20(3).jpg)
0 comments: